Sunflower

Bazı Bilinmeyenler

Katsuki koltuğa oturur ve İzuku da gecikmeden hemen onun yanında yerini alır. Sebepsiz yere aralarında 2 dakikalık bir sessizlik olur. O sırada Katsuki İzuku'ya bakıyordur. İzuku elleriyle oynuyor, koltukta kıpraşıyordu. Konuşmak istediğini , konuşmak dışında her hareketiyle gösteriyordu komik , tatlı olan tarafı ise o bunun farkında değildi.

Katsuki bu duruma gülümser gibi oldu sonra boğazını temizleyip sessizliği kendisi bozdu ve konuşmaya başladı.

K: Oi daha ne kadar susmayı bekliyorsun.

İ:...konuşmanı bekliyordum Kacchan.

K:Tchh, söylesene sen niye mis gibi mantı varken pilav yedin.

İ: Ahh çünkü onu sen yapmıştın. Mantı hazırdı.

K: Mantı daha güzeldi.

İ: Hayır pilav.

K: HAY SİKEY- neyse. Konuşmak istiyordun ya , haydi konuşalım.

İ: Im ben dün olanlar hakkında.. nereden başlasam bilmiyorum.

K: Dün olanları konuşmak seni rahatsız edecekse eğer konuşmayalım. Dün dünde kaldı geçti , bitti.

İ: H-hayır! Konuşmak istiyorum, kafamda çok fazla soru var hangisinden başlamam gerek bilmiyorum sadece.

K: Bir tanesinden başla işte aptal, gelir devamı sonra.

İ: D-dolapta neden k-kıyafet yoktu? Valiz de yoktu, sen de yoktun evde.

K: Dolabı boşalttım çünk-

*İzuku onun sözünü böler*

İ: B-ben o kadar kötü hissettim ki . Sinirlenip beni bıraktığını zannetim.. Kacchan gitmek istiyorsan da lütfen gitme , ben.. Sadece sen kaldın yanım-

K: HEM SORU SORUYORSUN HEM DE CEVAP VERMEME İZİN VERMİYORSUN APTAL!

İ:...

K: Dolabı boşalttım çünkü şehre yapılan bombalı saldırının ne zaman biteceği belli değil, sana kıyafet almam lazımdı daha ne kadar benim bol ve sana göre rahat olmayan kıyafetlerimi mi giyecektin? Valizi de yanımda götürdüm , kıyafetlerini koymak içindi . Haberlerde yazanlara göre bomba patlarken yüksek radyasyon yayıyormuş o yüzden kahramanlar ve polisler yaklaşmakta çok sıkıntı yaşıyor amına koyim. Daha ne kadar burada beraber yaşarız onuda bilmiyorum.

İ:Yani sen..

K:*cümlenin devamını getir der gibi bakar.*

İ:B-beni bırakıp hiçbir yere gitmedin.

K: O kadar şeyi duvara mı anlattım lan TCH?! Dedim ya giyecek almaya gittim salak.

İ: İÇİM ÇOK RAHATLADI KACCHAN!

Der İzuku ve tedirgin suratının yerini küçük bir gülümseme alır. Aslında İzuku içten içe o kadar rahatlamış hissediyordur ki bu mutluluğu Katsuki ile de paylaşmak ister, ama biliyordur ki bunu yapmak fazla olur.

Zaten Katsuki ona davranabildiği kadar anlayışlı davranıyor ve şansını zorlamak istemez. Ama keşke birazcıkta olsa ona sarılıp mutluluğunu paylaşma düşüncesini aklından çıkarmaz.

K: Neden sevindin bu kadar?

İ: Sevindim çünkü buradasın ve beni terk etmeyeceksin.

K: Eğer öyle bir şey yapsaydım bile yine de ayakta durman lazımdı senin. O halin neydi öyle zamanında gelmeseydim hasta bile olabilirdin! Aptal mısın sen?