Sunflower

Sessizlik

Katsuki bakar , yavaşça ona doğru ilerler. İzuku tek ses bile çıkarmadan oturuyordur sandalyede. Mutfaktaki sessizlik bir anda yerini rahatsız edici bir havaya bırakır.

(...)

Katsuki İzuku'ya doğru ilerledi .İzuku duyduğu adım sesleri ile daha da çok gerilmeye ve stres olmaya başlamıştı ama asla gözünden bir yaş akmadı çünkü elinde olmayan bir şey için utanmayı ve ağlamayı artık kendine hakaret olarak görmeye başlamıştı.

Katsuki durdu İzuku'nun karşısında, İzuku tek kelime etmiyordu. Katsuki eğildi ve elini İzuku'nun bir yanağına atıp kafasını kaldırmasını sağladı. İstediği göz temasını sağladığı zaman konuşmadı bir süre, sadece bakıştılar .

Yeşil saçlı dayanamayıp , cümlelerine devam etti.

"Ben iğrenç değil miyim? Benden iğrenmiyor musun Kacchan?"

Katsuki iç çeker ve konuşmaya başlar,

"Deku , sen az önce de küçük beyninle bunları düşünüp mü dalmıştın?" der buz gibi bir sesle.

"S-soruma cevap ver dedim Kacchan!"

"Boktan Deku bana emir vermeyi kes!"

İzuku bir anda kafasını eğer çünkü bu cümleyi bilerek kurmamıştı. Amacı asla Kacchan'a emir vermek değildi. Az önce ağlamamış olabilirdi ama şu an kalbinde bir anda bir acı hissetmeye başlamıştı, bu onu ele geçiriyordu.

Bu kadar küçük bir sebep için bunları hissetmeye başlamıştı , kendisi de içten içe farkındaydı Kacchan'ın böyle bir şey için kendisinden soğumayacağını. O an İzuku'nun bedenini beyni değil tamamen duyguları kontrol ediyordu.

Bir anda tüm bedenini Kacchan'ı  kaybetme korkusu sarmıştı. Titremeye başladığını hissediyordu artık. Daha ne kadar Kacchan'nın gözünde bu kadar aciz ve güçsüz gözükecekti? Utançtan yüzüne bile bakamaz hale gelmişti.

Bu düşünceler İzuku'yu ele geçirmeye başlamıştı ki bu uzun sürmedi, Katsuki sıcak ellerini İzuku'nun yanağına atmıştı.

Birkaç saniye yanağını okşadı sonra yüzünü kafasını eğmiş İzuku'ya yaklaştırdı ve alınlarının birleşmesini sağladı. Konuşmaya başladı,

"Sakinleş, buradayım."

"Y-yapamıyorum."

"Ama sakinleşmezsen soruna nasıl cevap veririm."

"Cevap verecek misin..?"

".."

"Ya sakinleşmem senin vereceğin cevaba bağlıysa..?"

".."

*sessizlik*

"Deku senden iğrenmemi sağlayacak bir şey yapmadın , sen ne yaparsan yap ben senden asla iğrenmem. Al, cevabını da aldın , oldu mu rahatladın mı gerizekalı?!"

"Çok rahatladım."

İzuku , Katsuki'den bu cevabı aldığında öyle bir rahatlamıştı ki. Güzel bir nefes verdi ilk önce , gözlerini kapattı ve belini sandalyeye yasladı artık sıkmıyordu bedenini.

Bu sefer ilk hamleyi yeşil saçlı yaptı , kollarını açtı ve zümrüt yeşili gözleri ile sarılmak istiyorum dedi.

Katsuki onun bu isteğini cevapsız bırakmadı ve kollarının arasına aldı yeşil saçlıyı. İzuku istediği kucağa kavuşunca bedenini sandalyeden , Katsuki'nin bacaklarına attı , boynunun arasındaki yerini aldı. Onun kokusunu çekiyordu içine, Kacchan'dan gelen yanık karamel kokusu onu sakinleştiriyordu ve başını döndürüyordu.