(Zawgyi)
''အသက္''
အလုပ္လုပ္ေနသည့္ Daddy ထံက ေလသံႏုႏုကေလးထြက္လာသည္။အသက္လည္း Daddy အလုပ္စားပြဲ႕ေရွ႕သြားလိုက္ေတာ့ ေပါင္ေပၚလာထိုင္ဖို႔ အခ်က္ျပသည္။မဝံ့မရဲသြားထိုင္လိုက္ေတာ့ ဖက္လာသည့္ Daddy လက္ေတြက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္။အသက္ဟာ Daddy ရင္ခြင္ထဲ ျမႇုပ္ေနေလေတာ့သည္။ခဏၾကာေတာ့ Daddy လက္ေတြသည္ အလြန္အမင္းတင္းၾကပ္လာသည္ေၾကာင့္ အသက္ နည္းနည္း႐ုန္းမိသလိုျဖစ္သြား၏။
''အသက္''
Daddy ေလသံ အနည္းငယ္မာသြားသည္။ေအာ္ေျပာျခင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ဘာရယ္ မသိ မ်က္ရည္ဝဲတတ္သြား၏။အသက္ Daddy ကို အလြန္ေၾကာက္ပါသည္။
''Daddy ကို ၾကည့္''
''ဟင့္..''
''ဟာ...ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ။''
''အသက္..အင့္...အသက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။Daddy စိတ္မဆိုးပါနဲ႕။အသက္ေနာက္ခါ...ဟင့္..အင့္..မ႐ုန္းေတာ့ပါဘူးလို႔''
မ်က္ႏွာကေလးသည္ ေမာ့လာေသာ္လည္း က်ေနာ့္ကိုတစ္ခ်က္မွ် မၾကည့္ပဲ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာ ေအာ္ငိုေနသည္။နည္းနည္းေလးဆူျပစ္ခ်င္ေပမယ့္ အသက္ဟာ ယခုေတာင္ အလြန္ေၾကာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ဤမွ် ေၾကာက္တတ္လြန္းေသာ ကေလးသည္ လိမ္မာလြန္းသည္။သို႔ေသာ္ ရံဖန္ရံခါအျပစ္ေပးခံရ၏။
''အင္း...အင္း။Daddy ေအာ္မိသလိုျဖစ္သြားရင္လည္း ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္ အသက္''
''အင့္...မေတာင္းပန္ပါနဲ႕ ''
''ဟုတ္ၿပီ။ဟုတ္ၿပီ။ကဲ..အသက္ စာလုပ္ၿပီးရင္ သြားနားေတာ့ေလ။Daddy ကို မေစာင့္နဲ႕ေတာ့။အိပ္ေတာ့ေနာ္''
''ဟုတ္ကဲ့..ဒါဆို အသက္ အခန္းထဲသြားေတာ့မယ္''
''အင္း..အင္း။Daddy လာစစ္လို႔မွ မအိပ္ေသးရင္။နာမယ္ေနာ္''
''အာ..ဟု..ဟုတ္။အသက္...အသက္ အိပ္ေတာ့မွာပါ''
''ေကာင္းၿပီ''
တံခါးကို အသံမျမည္ေအာင္ပိတ္ရင္း ကုပ္ကုပ္ ကုပ္ကုပ္ႏွင့္ ထြက္သြားသည့္ ကေလး။အသက္ 17 သာ ရွိေသးသည့္ ေကာင္ကေလးကို အပိုင္သိမ္းထားမိသည္က အသက္ 16 ကတည္းက။အသက္ျပည့္မွ လက္ထပ္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အသက္ ကို စိတ္မခ်လွသျဖင့္ ေစ့စပ္ၿပီးစီးကတည္းက အနားမွာေခၚထားျခင္းျဖစ္သည္။
