It was August (BL COMPLETED)

It Is August

(Shawn)

It was already morning when I woke up. Agad akong bumangon mula sa pagkakahiga matapos kong narinig ang mga katok na nagmumula sa pinto ng aking kwarto.

I opened the door at agad nabungaran si mom. She was with her poker face again. After that incident, hindi ko na ito nakitang ngumiti sa akin. I mean it is fine and I understand her.

"Good thing you wake up. Kanina oa tawag ng tawag ang secretary mo. And I guess you were asleep kaya pati ako ay inabala na nitong tawagan." Bungad na sabi nito sa akin at binigay ang hawak niyang phone.

I just nodded my head as I took. The phone. Agad naman itong tumalikod at muling bumaba. Bumuntong hininga ako bago magsalita.

" Yes Vanessa?" Tanong ko sa aking secretary na nasa kabilang linya lamang.

"Goodmornight Sir, well ah, ano kasi po-"

"Cut it, and say it directly." Putol ko sa sasabihin nito. She was hesitating sa hindi ko malamang dahilan.

"Well your wife, Mrs. Natalie is here at in your office kasama po ang anak niyo. And nagwawala po siya kasi hinahanap ka niya." Agaran nitong sabi.

Napasapo na lang ako sa aking noo at napahilot ng aking ilong. Yeah, Natalie became my wife. Maybe ito rin ang rason kung bakit ilag na sa akin ang kapatid ko at hindi na ako nginingitian ni Mom.

Wala rin akong nagawa because she was pregnant. And now tatlong taon na ang nakalipas mula ng ikasal kami.

"Tell her na nasa bahay ako ni Mom. I'll be there, mag aayos lang ako." Saad ko sa aking secretary bago ibaba ang tawag.

Dito na ako dumiretso kagabi because of an important reason.

Napa- upo ako sa kama at napahinga ng malalim.

Matapos mag ayos ay agad akong bumaba. As I walk down the stairs agad kong nakita si Mom na nasa gitna habang nililinisan at pinapahiran ang isang urn.

As she noticed me, agad itong napatingin sa akin.

"The call." Wika nito habang patuloy na pinapahiran ang Urn.

"It was about your wife right?" She continued at tumingin sakin na tila nang uuyam.

I just nod at her at dumiretso na sa puwesto nito.

Napatingin ako sa Urn at napatulala. Unti-unting bumalik sa aking alaala ang mga bagay bagay at pangyayaring ang tagal ng nangyari.

" Mom." Nabalik lang ako sa sarili ng marinig ko ang isang pamilyar na boses. It was Benson, my brother.

Tumingin ito sa akin na agad niya rin namang iniwas. She kissed mom and the Urn.

"What is he doing here?" Rinig kong tanong nito kay Mom.

"Benson, he is still your brother." Sagot ni Mom. Mulong tumingin sa akin si Benson as I saw a smirk on his face.

"Yeah brother." I can feel the sarcasm in his tone. Napakuyom na lang ako ng kamay.

"Shawn, dito ka ba mag-aagahan?" Tanong ni Mom.

Umiling lang ako dito at tanging sa Urn lang ang mga mata.

"Ganon ba, sabagay mukhang nag w-wild na ang asawa mo sa kompanya mo. You must hurry up at baka masira pa nito ang lahat ng INIINGATAN mo." Sunod ni Mom habang dinidiinan ang salitang, iniingatan. She doesn't not like the idea of me, marrying Natalie. But I have no choice. Papalubog na ang kompanya ko that time and Natalie's family is the only key para maisalba ko ito. Besides she was pregnant with my son.

Hindi na ako nagsalita. Naglakad ako papalapit sa Urn at lumuhod.

"I'll be going August, I. Miss you." Bulong ko at hinalikan ang urn.

"I'll be going mom." Paalam ko kay Mom at tumayo na. I saw Benson looking at me. Seryoso lang ito.

Di ko na ito pinansin at tuluyan ng lumabas sa bahay.

After the marriage, dito ko na dinala ang mga abo ni August. I want it safe. And last night was his death anniversary kaya dito ako kagabi natulog.

Bago tuluyang sumakay sa kotse. I looked at the sky.

Next month will be his month. Which is August, simula ng taglamig. It's been three years already pero hanggang ngayon wala pa ring pinagbago. I am still wishing that everything is just a dream. At isang araw, magiging ako na katabi sya at mukha niya ang mabubungaran.