It was August (BL COMPLETED)

CHAPTER 1:

(Rowan)
"Finally, you are back." Bungad sa akin ng isang boses. Agad ko itong hinarap at nakita ang naka-ngiting mukha ng isang babae na nasa mid-40s. It was my mom, Madelyn Sy. Lumapit ito sa akin at ako ay niyakap sabay halik sa aking pisnge.
"Glad to see you again, Augustine." Nabaling naman ang aking atensyon sa isang lalaking nasa likuran ni mom. He was wearing his usual smile partnered with his not so thick eyeglasses.
"It's Rowan, Philip. Not Augustine." Nakangiti kong wika sa kanaya sabay yakap dito. It was Dr. Philip, ang doctor na tumulong sa akin para mapabuti ang aking kalagayan at maipaalam sa aking pamilya ang aking kondisyon.
"So, you mean new life, new identity?" He was smiling widely as we parted from the hug. I look at him and smiled back.
"Well, it's been three years. God gave me this new life to be brand new right?" sagot ko naman sa kanya.
"Besides a lot happened. Things that changed me and made me someone who I did not expect." PAgpapatuloy ko.
"Yeah, marami na nga ang nagbago. Lalong lalo na ikaw. Hindi ko na makita ang iyakin at mahinang Augustine sayo. You really changed Rowan. But the question is, are you ready to face them? Especially him?" Muli akong ngumiti sa kanya at lumapit hananggang sa nakalapit na ako sa may bandang tenga niya.
"you asked the wrong queston Philip." I whispered as I pasted a smile on my face.
"The right question is, are they ready to face me?" pagtatapos ko at muling hinarap ito at inayos ang aking pagkakatayo.
Nagulat naman ako ng makitang tumawa ang doctor na nasa harap ko
"You really killed him huh?" patuloy nito sap ag tawa. At first hindi ko pa maintindihan ang kanyang pinupunto. But then I realized, he was referring to August.
"Kanina pa kayo nag uusap na tila ba wala kami rito. Both of you are quite enjoying your reunion hm?" Napatigil naman sa pagtawa si Philip ng may biglang sumingit na boses.
"Mr. Sy." Saad ni Philip. Tinanguan lang naman ito ni Dad.
"Dad." Tawag ko naman dito. Lumapit naman ito sa akin sabay yakap at halik sa aking pisngi tulad ng ginawa ni mom kanina.
"Glad that you are back Rowan." Saad nito na dinidiinan ang bago kong pangalan. Ngumiti lang naman ako sa kanya.
"Tomorrow everyone will meet the new chairman of Sy corporation. You are my first-born son, you are Rowan Sy. Remember that." Madiin nitong sab isa bawat salitang kanyang binibitawan.
"Yes dad, I know, and I will remember all your words." Sagot ko sa kanya.
"August is dead son." Napatigil naman ako sa sunod niyang sinabi. Hindi ko inaasahan na sasabihin niya ito bigla.
"Let's go? I mean our son Rowan is definitely tired." Singit bigla ni mom ng makaramdam na rin ito ng kaunting tension. Tumango na lang ako at tumingin sa kanila na tahimik na lang rin.
Ng makasakay na sa sasakyan kasama si Doctor Philip at ang aking mga magulang ay nakatanaw lamang ako sa bintana at pinagmamasdan ang aming nadadaanan.
"By the way Rowan how is she?" tanog bigla ni mom na may malapad na ngiti sa akin. I smiled back.
"She is doing fine, nasa condo na siya. Pinauna ko na sila kahapon." Sagot ko kay Mom.
"You are realy strong Rowan. You are gorgeous lalo na ngayong humaba lalo ang buhok mo." Sunod nito. Hindi na ako sumagot at muling tumunghay sa bintana. It's been three years already. Tatlong taon mula ng mawala ako at pinalabas na patay na. nag araw na iyon ay nalamaman kong may kondisyon ako na hindi pangkaraniwan. Doctor Philip said it was a gift, na blessings ito. That time hindi ko alam ang gagawin ko. I was confused, madaming tumatakbo sa isip ko. Mula ng malaman kong nagdadalamg tao ako.
Ng araw na ding iyon ay sinubukan kong lumapit kay Shawn, but all I saw was him hanging out with the girl he loves at sa kanyang demonyong kaibigan. That day napagtanto kong hindi niya nga ako mahal at hindi niya ako minahal. I was just a stand in for Natalie. Substitute lang ako sa babaeng hinihitay niyang bumalik. Because of love for him nabulag ako. Masyado akong kumapit at sinubukan pang paulit ulit bumalik. That day I pro,ised myself that, that would be the last time na magmamakaawa ako at kakapit. Philip also told me na hindi Madali ang pagbubutis ko dahil hindi naman ako babae, na kailangan kong ipaalam ito sa aking pamilya. So I did, sa tulong ni Philip ay nalaman ng pamilya ko ang nagyari sa akin. I was really happy that time kasi nalaman kong may pake pa sa akin ang aking pamilya, lalo na si Dad. Mula kasi ng piliin ko si Shawn at manatili sa tabi nito ay hindi na ako kinausap pa o piakialaman ng aking pamilya.
Kapalit ng aking pagbabalik ay ang kakalimutan ko na rin ang lahat. Ipapalabas na patay na ako at namatay sa isang sakit. I will have a new identity once na maipanganak ko na ang aking anak. And I will be the next chairman of our family's business. Walang pagdadalawag tinaggap ko lahat ng ito. Halos nagging baton a ang puso ko at tanging maka alis na lamang sa masakit at nakakalunod na nakaraan ang aking naisip. And now here I am, bumalik not as August. Ngunit nakakatandang kapatid ni August, Now, I am Rowan Sy, the first-born of the Sy family.
Sa totoo lang hindi ko alam ang mararamdaman ko sa oras na muling magkatagpo tagpo ang aming landas. Takot baa ko? No. kinakabahan baa ko? No. galit baa ko? No. I just feel excited. Hindi ako galit, ngunit hindi na ako makapag hitnay na guluhin ang buhay nila. Siguo kung may isang pakiramdam ako na nararamdaman ay iyon ang lungkot. Lungkot hindi para kay Rowan. Lungkot para kay august, nalulungkot ako dahil hindi na niya makikita pang magulo ang buhay ng mga taong nanloko at nanakit sa kanya.
Rowan will never cry. I will never beg.
"We are here." Napabalik ako sa realidad ng magsalita si mom.
Yeah, I am back. No, kakarating lang pal ani Rowan para magsaya.