It was August (BL COMPLETED)

Chapter 10:

(Benson)

From the past few weeks ay hindi ako umuuwi sa mansion dahil nasa condo ko lang ako nanatili. I still cant process the scene and everything na aking Nakita at nalaman. That night when I saw him. His eyes, his lips, his nose. Everything about him resembles August. Dahil don ay hindi ako mapakali, hindi ko kayang pumasok sa kompanya because I know his family invested in it. For the past few weeks ay may ginawa akong mga impirtanteng bagay na magpapawala sa lahat ng mga tanong at mga isiping tumatakbo sa aking isipan. And now narito na ako sa mansion dahil tumawag si mom. Hindi ko alam ang rason kung bakit niya ako pinatawag dahil these past few weeks ay wala naman itong sinabi o ano man sa di ko pag uwi sa mansion.
Ng papasok na sa mansion ay nakasalubong ko si Kuya Shawn na ayos na ayos at tila nakangiti? Nagulat ako dahil ito ang unang pagkakataon na makita ko itong ngumiti mula ng mawala si Kuya August. Hindi ko na lang ito pinansin tulad ng dati dahil hanggang ngayon ay wala pa rin akong balak na kausapin ito ng maayos.
"Mom." Tawag pansin ko kay mom ng makapasok ako sa kanyang opisina dito sa mansion.
"Glad you are here. I will not ask you kung san ka nagtungo o namamalagi these past weeks dahil alam ko ang ginawa at mga ginagawa mo. Now sit." Hindi na ako nag salita at umupo na lang sa harap ni mom.
"What is it mom?" tanong ko sa kanya. May inabot naman ito saking envelope. Nangunot naman ang noo ko.
"Alam kong may Idea ka na kung sino talaga si Rowan Sy." Biglang kumabog ng malakas ang aking dibdib.
"Now open it." Sunod ni mom at tinuro ang envelope. Kinuha ko naman ito at binuksan. Tumambad sa akin ang iilang papeles gaya ng DNA test, pregnancy results and records at higit sa lahat picture ni kuya August na Malaki ang tiyan at tila buntis.
"Lahat ng hinala at nasa utak mo ay tama. Rowan Sy is your kuya August." Hindi na ako masyadong nagulat dahil kahit magpanggap man si Kuya August ay iba pa rin ang pakiramdam ko. But my question is, bakit niya pinalabas na namatay siya?
"Your kuya August was pregnant three years ago. Wala siyang sakit. Sinubukan niyang ipaalam ito sa kuya shawn mo pero hindi na niya nagawa dahil sa panloloko, pagloloko at pananakit sa kanya ni Shawn. August was really hue=rt that time na pinili niya na lang na bumitaw at lumayo. Pinalabas niya sa lahat na namatay siya because of brain tumor. But the truth is tinulungan siya ng kanyang mga magulang. Kapalit ng kanyang pagbabalik ay ang pag tanggap niya rin ng bago niyang identity. He chose to kill and bury August and live as Rowan Sy, the oldest child of the Sy Family." Hindi pa man ako nagtatanong ay unti unti ng sinagot ni mom ang mga tanong sa aking isipan. Ngayon ay unti unti na ring nagiging klaro ang lahat.
"But why is he doing this? Bakit pa siya bumali if he just want to have a new life?" taka ko naming tanong. I asked this not because ayoko ng makita pa si Kuya August. I asked this because mas Mabuti ng manatili siya doon at maging masaya at balikan itong nakaraan niya at maaktan siyang muli. Mas Mabuti ng kami ang masaktan kesa siya, he deserves to be happy.
"What do you think?" tanong ni mom.
"I don't know mom. " sagot ko na lang at napasapo sa aking noo.
"Others come back for revenge. But your Kuya August, he did not come back for a revenge." Tugon ni mom na ikinakunot ko. Marami na pa lang alam si Mom. At alam kong mas marami pa itong alam.
"He came back to unveil the truth and to have fun." Mas lalong kumunot ang aking noo sa kanyang sunod na sinabi. Tila mas gumulo ang lahat ng nasa utak ko.
"Truth?" taka kong tanong.

(Rowan)

"We will have our lunch here." Napatunghay ako sa lalaking katabi lang ng anak ko na nasa harapan ko. Zach is with us and now we are here at a restaurant sa isang kilalang mall. Kaninang umaga ay pumunta ito sa mnsion at niyaya kaming lumabas ni Athena. Well, dahil matagal tagal na rin mula ng masamahan ko ang anak ko o maipasyal ito ay pumayag na ako. Besides, Zach told me na ngayon lang to dahil may ginagawa daw siyang importanteng bagay. Like? I don't know and I don't care. I am sure may inutos na naman sa kanya si Dad.
"Kakatapos lang natin mag agahan, kakain ulit tayo? Athena anak are you hungry?' tanong ko sa anak ko dahil kakatapos lang naming kaninang Kumain ng agahan. Wala pa ngang dalawang oras mulang umalis kami sa mansion. Umiling lang naman si Athena. Tumingin ako kay Zach na ngayon ay nginingisihan lang ako sabay pag kibit balikat nito.
"Baka lang naman gutom na kayo. So for now let's go to the arcade." Masiglang wika ni Zach at binuhat bigla si Athena. Napangiti na lang ako sa ginawa niya, he is really doing his best para mapangiti ang anak ko. And that's one of the things I like about Zach. Kahit wala naman siyang responsibilidad kay Athean, he still act as a father to it, na pinagpapasalamat ko dahil papaano ay nakaramdam si Athena ng fatherly love. Hindi ko naman kasi masaabing fatherly ang akin dahil kahit saan tignan ako ang naglabas sa kanya sa mundong ito. And I can't and will not deny the fact that I am acting like a mother.
"Ikaw naman Rowan, try it, baka maka shoot ka." Ngising tugon ni Zach sa akin habang naka kandong sa kanyang leeg si Athena. Narito kami ngayon sa Arcade, we took the private room where we can play basketball and bowling. Inilingan ko lang ito sa gusto niyang maglaro ako ng bola. Ibang bola ang gusto kong laruan. But kidding aside, alam ko naman na inaasar lang ako nito, alam niya kasing hindi ako mahilig sa sports, especially basketball.
"Athena your papa won't play with us. Alis na lang tayo." Lungkot kungkutang wika ni Zach at humingi pa ng tulong sa anak ko. Napatingin naman sa aki si Athena ng walang ka emo emosyon. Hay, alam talaga ng ulupong na Zach ang kahinaan ko. Inirapan ko na lang si zach na nakangisi na ngayon sa akin. Wala na akong nagawa at pumuntsa na sa harapan nila sabay kuha ng bola at sinubukan itong itira. But it's a miss, sabi naman kasing di ako magaling sa mga ganito.
"Pft." Rinig kong pigil tawa ng ulol na lalaki sa aking likuran. Nilingon ko ito at sinamaan ng tingin, ngunit ngisi lamang ang ginanti nito. Muli akong kumuha ng bola at tinira ito ngunit wala pa rin. Dahil s ainis ay sunod sunod akong kumuha ng bola at hinagis ito pero kahit ni isa ay walang pumasok. Fuck, ibang bola lang talaga ang kaya kong laruin. Napaisip naman ako ng maalala ko ang nangyari sa amin ni Shawn noong mga nakaraang araw. Napangiti ako sa aking isipian. Dahil mula ng araw na iyon ay walang humpay na ang halik sa akin ni Shawn, it feels like he became addicted to me. Hindi niya alam na hulog na ito sa aking bitag.
"Wahahaha, your're epic." Halakhak ni Zach na ikinasama ko ng tingin. Ngunit biglang lumabot ang mukha ko ng makita ang mumunting ngiti sa mga labi ni Athean. Tila mag init ang puso ko at maiiyak. This is the first time na makita ko itong ngumiti kahit super tipid lang.
"Hey natulala ka na diyan. Alam kong gwapo ako pero let me teach you first." Ngising abnormal ni Zach.
"Ang hangin mo Montereal." Inirapan ko ulit ang ulupong. Nagulat naman ako ng maramdaman ang matigas nitong dibdib sa likuran ko. Kasabay nito ang paghawak sa dalawa kong kamay na may hawak na bola. Tuttutol na sana ako ng maramdaman ko ang maliliit na kamay na naka patong sa aking ulo. It was my son Athena, mukhang nagugustuhan niya ang mga nangyayari.
"Here, let me and Athena teach you>' Unti- unting itininaaas ni Zach ang kamay ko kasabay ng pag bitaw ko sa bola at pag tira. For the first time ay pumasok ito. Nanindig naman ang mga balahibo ko sa katawan ng biglang idinikit ni Montereal ang kanyang bibig sa aking tenga at bumulong.
""Magaling talaga ako tumira. Wanna try/" Dahil sa narinig ko ay agad ko itong siniko na napa daing naman.
"Siraulo." Irap ko dito. Nakaramdam naman ako ng anunubig ng pantog.
"Banyo lang ako, ait for me and after kong mag cr let's eat luch." Pagpapaalam ko sa kanila at nginitian si Athean. Agad akong lumabas sa arcade at nagtungo sa malapit na banyo. Gladly walang tao rito. Agad kong tinapos ang pagbabanyo at pag aayos ng sarili sa salamin. Pagkalabas ko ay bigla akong may naka bangga.
"Shit." Mura ko ng makitang nadumihan ng dala niyang chocolate drink ang damit ko. Magbubunganga na sana ako ng matuod ako at makita ang taong nasa harapan ko.
"Tita Rose." Mahina kong wika. Ngumiti naman ito.
"Oh my I am so sorry, hindi kita nakita Anak." Nangunot ang noo ko sap ag tawag niya sa aking anak. Biglang kumabog ang dibdib ko. Till now nahihirapan pa rin akong harapin siya. I still feel the guilt inside me. Kailangan ko ng makaalis agad.
"No. I is fine. I gotta go-"
"Wait let me apologize properly or kung gusto mo bibili tayo ng bago mong damit." Hindi ko na natapos pa ang aking sasabihin ng bigla akong pigilan ni Tita Rose. Napapikit ako ng mahawakan nito ang balat ko. I need to act mad para maka alis na. as I was going to yell at her ay natigil ako ng makita ang tila nangungusap at nangungulila nitong mga mata. Tila bigla akong nanghina.
"Mom." Bigla namang may sumulpot sa likuran ni Tita Rose at mas lalo akong nanghina ng makilalang si Benson ito. What are they doing here? Bakit ngayon pa?
"August." Natuod naman ako at nanlamig sa aking kinatatayuan sa biglang tinawag sa akin ni Benson. This can't be.
"I-I really need to go. I am sorry-"
Aalis na sana ako ng muling may humawak sa kamay ko. Para na akong matutumba ng makitang si Benson ito na may maluha luhang mga mata. Why am I feeling this pain? Bat ako nasasaktan pag nakikita silang nasasaktan? Hindi ba at sinabi ko na sa sarili ko na wala na akong pake.
"Alam ko na ang lahat. Alam kong ikaw si August, ikaw si Kuya August." Mas lalo akong nanghina sa sunod nitong sinabi. Is it true na alam na niya? Pero paano? Lahat ng informations about sa akin ay bago and I know Dad made sure na walang makaka alam na ako si August.
"Y-you're just mistaken. I am Roan, older brother ni August I am not Au-"
"Alam na namin lahat ni Mom ang totoo. Na nagbuntis ka, na hindi ka namatay. Na lumayo ka lang, lahat alam na naming. Please Kuya August, we missed you so much kahit ngayon lang wag kang magpanggap." Hindi ko na nakaya at bigla ng bu,igay ang aking tuhod. Mabuti na lang at nasalo ako ni benson.
Unti-unti ng nagpatakan ang aking mga luha. Nanginginig ako. Naramdaman ko na lang ang biglaang pagyakap sa akin ni Tiata Rose.
"Anak August, shh." Hindi ko alam ang sasabihin o gagawin. Tila ba ngayon lang ako bumigay at nagkaroon ng pagkakataon na ipakita ang sakit na nararamdaman ko at binitbit ko ng ilang taon. Napayakap ako ng mahigpit kay Tita Rose.
"I-I am sorry." Yan lamang ang nasasabi ko.
Hindi ko alam kung paano nila nalaman ang lahat o kung saan nila nakuha ang impormasyon. Ngunit sa ngayon wala akong maisip na kung ano. Tila na blanko ang nasa utak ko.