İnto the Stars- Jegulus

2.Bölüm

O olayın üstünden aylar geçmişti. Çapulcular eski hallerine dönmüş, Sirius ve Regulus'un kavgaları seyrekleşmişti.

orospu çocuğu
Sana ihtiyacım var James
lütfen
karagölün en sonunda ki ağacın altı
yalvarıyorum sana
gelirsen kim olduğum hakkında ipucu vereceğim
kokuna
sana
her şeyine ihtiyacım var
yalvarırım

James yeniden yanıt vermedi. Remus ve Sirius da biliyordu artık. Bu bilinmeyen çapulcular ile ilgili fazla şey bildiği için kim olduğunu öğrenmeye karar vermişlerdi.

Birbirlerine bakıp anlaştılar. James onlara pelerini verdi ve ayaklandı. Adımları yavaştı, bildirim sesiyle durdu.

orospu çocuğu
Bana geliyorsun balım
bu da bir şeydir
doya doya sarılacağım sana
öpeceğim
bu sefer sen revirde yatarken gizli gizli değil

James sinirlenerek telefonunu kapattı ve belirlenen yere gitti. Ağacın altında ondan bir baş kısa, hatları erkek olduğu belli birisi vardı. Regulus'un boylarında diye düşündü James.

"Ne var?"

"Ayıp ediyorsun balım."

Gelen sese büyü yapılmıştı. Öfkeyle nefes verdi James.

"Neden çağırdın beni?"

Regulus derin bir nefes aldı ve küçük bir adım atti James'e doğru.

"Sana ihtiyacım var."

James aynı şekilde geriye bir adım attı. Gardını koruyacaktı.

"Siktir oradan, senin gibi bir orospu çocuğunun bir şey hissedeceğine inanmıyorum. Sikik takıntınıda al git. Bıktım, anlıyor musun Bıktım."

James ona yazan bu kişiden nefret ediyordu. Arkadaşlarını aşağlamasından takıntısından ona karşı olan tavırlarından.

Çatalı bir nefes duydu, genç çocuk üzgün duruyordu.

"Lütfen... bir kere sarılacağım yanlızca."

James tepkisiz kaldı. Regulus gelip sımsıkı sarıldı ona, kafasını boynuna gömüp kokusunu çekti güzelce.

James kollarını sarmadı. Birinin ona sarılması içn en rahatsız pozisyonda durdu ve vücudunu kastı. Regulus bunu fark edince ondan ayrıldı.

"Teşekkür ederim."

James sert ifadesini korudu, kollarını bağladı sakince.

"İpucu."

Regulus derin bir nefes aldı. Titreyen elini cebine koydu ve bir reçete çıkardı.

"Hastalığı tanırsan aynaya bakar gibi hissetme sevgilim, bak bul beni. Gel bana."

James öfkeyle yumruklarını sıktı aldığı kağıt buruşmuştu.

Aynı öfkeyle arkaya döndü ve hızlı adımlarla yok oldu.

Regulus arkasından izledi onu dolu gözlerle, yıllarca Sirius aile sorunları yaşarken onun yanındaydı. Regulus çöktüğünde ise ona nefret edercesine bakıyordu. Ondan nefret ediyordu.

Sadece o takıntılı bilinmeyenden değil, James Regulus'tan da nefret ediyordu.

Regulus'ta kendinden nefret ediyordu zaten.

Gri gözlerinden siyah saçlarından kısa boyundan binasından. Onu James'ten ayrı tutan her şeyden nefret ediyordu.

Bazen Gryfinndor olmayı dilerken bulurdu kendisini, abisiyle James ile mutlu bir hayat. Sonra ailesinin abisine yaptıkları geliyordu aklına, vazgeçiyordu.

Regulus Gryfinndor olamayacak kadar korkak bir insandı.

James'in değimiyle orospu çocuğuydu, sikik herifin tekiydi. Sevgilisi hep haklıydı zaten. Ona olan sevgisi bir takıntıya dönüşmüştü. Regulus hep böyleydi zaten.

Bağlılık sorunları olan hastalıklı bir çocuk.

Regulus pelerinin ardından onu izleyen Remus ve Sirius'u görmedi. Görse çöküp saatlerce ağlamazdı zaten. Görse abisinin onu tanıyabilirdi. Regulus bunu düşünürdü.

Sirius onu tanımadı.