MR MAFIA PROFESSOR • TAEKOOK +18 ✓

39 - En Çok Bugün Sev Beni

"Güzelim çok özür dilerim. Cidden yükseklik korkun olduğunu bilmiy-"

"Bayılmadan önce, öp. Öp beni!" diyerek onu kendime çektim ve dudaklarımızı buluştururken gözlerimi yumdum.

Baştan tırnağa uyuştuğumu hissetsem bile, kendimi onun dudaklarının yumuşak sıcaklığına hapsettim.

Kulaklarım rüzgarın keskin darbeleriyle uğulduyordu. Tedirgince ve panikle birleştirdiğim dudaklarımız, onun karşılık vermesiyle süslenmiş, şehvetlenmişti.

Özlemle, hunharca öptü dudaklarımı. Öyle ki, zihnimi gökyüzünün tepesine çıktığım ve halihazırda aşağıya inmek üzere harekete geçen dönme dolaptan bir anlığına da olsa ayırdı beni. Ağzının üstüne boğuk bir inilti bırakıverdim.

Gözlerim, sımsıkı kapalı tutmaktan karıncalanmaya ve sızlamaya başlamıştı.

Dillerimiz birbirine sürtündüğünde, o sıcak ve kaygan dilinin hissiyle biraz daha rahatladığımı hissettim.

Soluk almaya fırsat dahi tanımayacak şekilde, dönme dolap hareket etmeyi kesene dek öpüştük, delicesine, ıslak ıslak.

Dudaklarımızı ilk ayıran kişi Taehyung olduğunda, "İndik mi aşağı?" diye soluk soluğa mırıldandım.

Nemli dudaklarını burnuma bastırdığını hissettim. Saniyeler sonrasında vagon sallanmaya başlayınca panikle zangır zangır titredim. "Şşşh, buradayım." dedi ve kendisi inmiş olmalı ki beni de vagondan ayırıp kucağına çekti.

Ellerimle sıkı sıkıya boynuna sarılırken, yüzümü boynuna gömmekten geri kalmadım. Kalbim ağzımda atmaya devam ediyordu ve yüreğim ciddi anlamda ağzıma gelmişti.

Birbirine karışan salyalarımızın etkisiyle dudaklarımda bıraktığı ıslaklığı rüzgar keskin bir bıçak gibi eserek kuruturken, dudaklarımın gerilmesini sağlamıştı.

Kucağında benimle birlikte ilerlerken, ter içinde kalan ve rüzgarın sert darbelerinin etkisiyle terimin ufaktan soğumaya başladığı saçlarımın arasına dudaklarını bastırdı.

"Çok özür dilerim bebeğim, yükseklik korkunun olduğunu bilseydim asla bunu yapmayacağımı biliyor-"

Başımı boynundan ayırıp, bir süredir kapalı tuttuğum için birbirine yapışan kirpiklerimi usulca araladığımda bakışlarımızı orta yolda buluşturdum. "Bu benim zayıf noktamdı ve ben genellikle zayıf noktalarımdan bahsetmeyi sevmem. Bu senin suçun değildi."

Ama ciddi anlamda onu öpüp dikkatimi öpücüğüne odaklayacak şekilde kendimi Taehyung'a teslim etmeseydim, dönme dolabın tepesinde bayılıp kalır, yüzlerce metre yükseklikten aşağıya sinek gibi yapışırdım. Beynimin pekmezi akardı, paramparça olurdum. Ah Tanrım...

Hayatımda ilk kez evlenme teklifi almıştım ve buna odaklanmaya bile fırsatım olmamıştı. Korkumla yüzyüze gelmiştim. Ve neredeyse gençliğimin baharlarında dönme dolapta evlilik teklifi sonrası dayanamadı ve bayılıp öldü gitti diye arkamdan haber yapacaklardı. Gencecik yaşımda meftah olacaktım neredeyse, ah kıl payı kurtulmuştum sahiden.

-

Lunaparkın yakınlarındaki sahile yürümüştük birlikte.

Bir süre beni kucağında taşımış, sonrasında indirebileceğini söylediğimde elimden tutarak sahile kadar sessizce yürümüştük.

Teklifini kabul ettiğime dair tek bir kelime etme fırsatım olmamıştı o hengamede. Hâlâ kafam kazan gibiydi.

"Sahil neden bu kadar karanlık?" diye fısıldadığımda, Taehyung elini hafifçe havaya kaldırıp parmağını şıklattı.