The Mafia Boss Baby

Chapter 27

Anica P.O.V

I always here in my room,  Doing nothing but to cry,  He doesn't care about me,  And its hurt like hell , Bakit nasasaktan pa rin ako? I must forget him right? pero bakit hindi ko kaya...

Pero alam nyo kung ano yung pinakamasakit? 'yun yung makita ko syang masayang nakikipag usap kay scarlett, pero bakit pag kami ang magkausap noon ang cold nya?

I wipe my tears that keep on streaming down my face, Ilang gabi na ba akong ganito? ilang araw na ba akong hindi lumalabas? Asan na ba kasi si kuya,  he should be here to comfort me right? Pakiramdam ko lahat na lang ng tao iniiwan ako, 

This room witness my sadness,  my burden, This four corner of my room where I burst my tears until I get sleep, im so sick of seeing him, Bakit lagi nalang sakit yung nararamdaman ko?

i've decided to go somewhere wherein I can forget him,  forget the pain, even just one night,  I look at my digital clock beside my bed saying its already twelve in the morning,  im about to go when I heard my phone rang,  Roaming no. I guess,  two months na din pla, 

"Hello?" I answer

"[Hello! Omygod Anica,  please we need you here!]" Panic registered to her voice,  Dahilan para bumilis ang tibok ng puso ko

"What is it? Hey! Tania?!" I blurt out,  I heard her crying,  I know she's crying , Hindi ko man alam kung anong dahilan ng pag iyak nya,  ay naluha narin ako,

Nanginging ang mga kamay kong naibaba ang tawag ng sabihin sa akin ni Tania kung anong nangyari sa kanila sa paris, Agad kong tinawagan ang secretary ni Kuya sa company para asikasuhin ang pag alis ko sa pinas,  Tinawagan ko na din sila Savannah, Scarlett,  Nina at Shan about sa pag alis ko,  They said na sasama sila , kinuhaan ko na din sila ng passport,  pinaasiko ko na 'yong lahat sa secretary para hindi na kami mahirapan,

I start to pack my things when someone knock on my door ,

"Bukas yan!" I said

"A-anica?" Napatayo ako mula sa pagkakaupo ko at nakunot ang noo ko na napatingin sa kanya

"Luke? What's brought you here?" Hingal na hingal pa sya habang sinusubukang pakalmahin ang sarili nya

"What happen? Si Aubrey? How is she?" Worried was written all over his face

"What?" I try na magmukang hindi alam ang sinasabi nya , Para hindi sya mag alala,  I don't have any idea kung anong alam nya,  dahil as far as I know hindi ko pa sinasabi kay kuya,  Or maybe his secretary told her about my flight

"About the emergency flight, Babalik kayo sa paris alam kong may hindi kayo sinasabi sa akin,  please anica im begging you, Ang tagal ko ng hinahanap si Aubrey sa Paris" Unti unting humina ang boses nya at maya maya pa ay lumuhod sya sa harap ko

"I hurt her anica,  I hurt aubrey , I forget about her because of my fucking amnesia! Kaya pala pakiramdam ko matagal ko ng syang kilala dahil,  sya,  sya pala yung babaeng nangiwan sa akin, Sya yung babaeng minahal ko ng sobra, at sa pagbalik nya dito noon, seven months ago nasaktan ko sya,  without me noticing how hurt she was,  Please anica help me,  I want to talk to her,  im desperate to win her back again, I can't live without her,  alam ko minsan mo na din 'tong naramdaman kaya alam kong naiintindihan mo ko" He burst out,  habang umiiyak sa harap ko , Ang swerte ni Aubrey sa lalaking to na kahit iniwan nya noon , Ito parin at mahal parin sya. , Pinatayo ko sya at nginitian sya