The Mafia Boss Baby

Chapter 33

Shan's P.O.V

How many days and weeks? I don't know maybe he just busy with his work, I should trust him, Yeah! No doubt nor Fear I know him..., hindi nya magagawang lokohin ako after what we have been through? After the battle at paris? I nearly died when laboring, The bomb in that hospital, Our babies alam ko na hindi nya ako magagawang lokohin I'm just paranoid, I looked at the sky , huminga ako ng malalim habang ang tingin ay nasa asul na kalangitan, nakatayo lang ako sa terrace ng kwarto namin ni Jace na hanggang ngayon ay wala pa rin pasadong ala-una na ng madaling araw sinubukan kong tawagan ang phone nya pero walang sumasagot siguro ay nasa opisina parin sya nag oovertime

"Mommy?" naputol ang pag-iisip ko ng marinig ang maamong boses ng panganay ko

"Xavier? bakit gising ka pa?" lumapit ako sakanya

I saw a tears on his beautiful eyes

"You cried?" I asked as I wipe the tears on his eyes he nodded

"I had a bad dream mommy" He whimpered, lumuhod ako upang pantayan ang taas nya mas lalo pa syang umiyak sa balikat ko

"Shh baby stop crying mommy is here" I carry him while rubbing his back, bilang ina ay nasasaktan ako na nakikitang umiiyak ang mga anak ko, I surpressed my tears that about to escape from my eyes

"I want daddy, mommy huhu" yung bigat na nararamdaman ko mas lalong bumigat hindi ko alam kung bakit bigla na lamang akong nanghina

"Baby nasa work pa si daddy, you want a new robot right? para mabili ni daddy yun kailangan nyang magwork" I tried to smile and he placed his head on my shoulder and I felt a warm liquid dropped from my baby's eyes hindi ko na napigilan pa ang luha na tinitiis ko and I started to cry

"Tahan na Xavier and go back to your sleep" marahan kong sabi habang naglalakad pabalik sa kwarto nila ng kapatid nya

Nang masigurado kong mahimbing na ang tulog ng kambal ay bumalik na din ako sa kwarto namin nagbabaka sakaling nandun na si Jace pero wala, walang bakas ni Jace I sighed a heavy one, kinuha ko ang phone ko umaasa na nagtext sya but another disappointment lang ang naramdaman ko I called him many times pero hindi nya sinasagot, nilingon ko yung digital clock na nakapatong sa cabinet sa tabi ng kama saying it's already three in the morning I called his secretary dahil nagaalala na ako after five rings

["Hello?"] she answered

"Good morning sorry for disturbing but may I ask where is your Boss?" I asked without hesitation

["Excuse me ma'am but can I asked who is this?"] sagot sa kabilang linya

"This is me, your boss's wife" I answered

["Oh! im sorry miss and by the way ma'am maaga po umalis si Sir sa office kanina"] hindi ko na inantay pa ang susunod na sasabihin nya ng mag paalam na ako at ibinababa ang tawag

I'm just being paranoid, Yeah! that's it nothing to afraid of. Humiga na ako sa kama at hinayaang dalawin ng antok

*Kinabukasan*

Nagising ako sa ingay na mula sa labas ng kwarto ko marahil ay gising na ang mga anak ko, Kinapa ko ang kabilang parte ng kama namin ngunit wala parin si Jace, napabalikwas ako at agad na lumabas ng kwarto at dali daling pumunta sa sala at dun nakita ko ang mga anak ko na abalang naglalaro ng tablet nila, inilibot ko pa ang aking paningin pero ni anino ni Jace ay wala akong nakita

"Boys! tama na yang kakatablet magbreakfast na tayo aalis tayo" utos ko sakanila, I need some air iba na kasi ang kutob ko sa lalaking yun, hindi sya umuwi, maaga naman syang umalis sa opisina kahapon asan sya?