Хаалганы цаана

Оршил

Өдөр бүр яг л энгийн хэмнэлээр өнгөрдөг байлаа.

Өглөө босоод, хоолоо идээд, унтаад л...

Долоон настайгаасаа хойш гэвэл арван жил гэрээсээ гараагүй надад амьдралын маань хэмнэл ч энгийн мэт санагддаг байлаа.

Өдөр болгон л ийм...

Гэвч тэр залуутай янагийн харилцаанд орж эхэлсэн мөчөөс амьдарлын минь хэмнэл алдагдсан.

Цаг мөч бүрт түүнийг хүсдэг болж, төсөөлөлдөө ч галзуурах шахаад...

Багш нэрээр гэрт орж ирээд л хүслээ гүйцэлдүүлдэг тэр...

Цааргалалгүй хүлээж авдаг би ч тэр...

Хаалганы цаана л бидний хүсэл, шунал, бузар, булхай оршдог байв...