|FOR HAPPINESS||TAEKOOK~

|16'.bölüm|

Taehyung beni aradığında gelmek istemediğimi söylesem bile,ama aslında gerçekten gelmek istiyordum. Telefonda samimi bir şekilde konuştuğunu görünce gerçekte nasıl olacağını merak ediyordum.

Gerçekten değişebilir miydi?

Birkaç kelime yüzünden gerçekten değişeceğini düşünmek aptalcaydı.
Ve benimse onun değişeceğine inanacak kadar aptal bir kalbim vardı.

Büyük villanın geniş avlu kapısına geldiğimde derin bir nefes aldım.

Bu evde beni daha neler bekliyordu?
Daha ne kadar acı çekmem gerekiyordu?
Bu intikam ne zaman bitecekti?

Kapıcı arabam için büyük kapıları açtı.
Arabamı içeri sürdüm ve Taehyung'un arabasının yanına park ettim.

Bu saatlerde evde olup da işte olmaması enderdi, hatta imkansızdı bile.
Bugün bir garipti zaten.Görünüşe göre alkolün iyi bir etkisi olmuş.

Evin kapısına ulaştım,gri renkli tek kapıyı açtım ve içeri girdim.

Koridorda yürürken, oturma odasından televizyonun yüksek sesi geliyordu.Taehyung'un salonda olduğunu fark ettikten sonra üst kata çıktım ve üzerimi değiştirmeden hemen salona gittim.

Taehyung elinde uzaktan kumandayla kanepeye yayılmış bir drama filmi izliyordu.Hep komedi izlerdi ama bugün bazı değişiklikler olmuştu.

Beni gördüğü an kumandayı bir kenara bıraktı ve elini koltuğa koydu.

"Geldin mi"

Bu sakin haline içten içe şükrederek gülümsedim ve "Evet" dedim.

Duyduğum kokuyla havayı yeniden içime çektim.Ev karpuzlu sakız gibi kokuyordu.Bu koku çok güzeldi.Sabah ki alkol kokusundan eser yoktu.

"Hoşuna gitti mi? Sen evde de nefes al diye havayı biraz değiştirdim."

Güldüm ve başımı salladım.

"Neden ayakta kaldın?Otursana, en sevdiğin dizilerinden izliyorum"

Söylediği sözlerle tekrar televizyon ekranına baktım.Evet, bu benim en sevdiğim diziydi.Taehyung en sevdiğim dizileri nasıl biliyordu?

"Ne düşündüğünü çok iyi biliyorum,her gece ağlayarak izlediğin için ezberledim zaten"

Deyip gülümsediğinde aslında ağladığım şeyim dizlerim olmadığını, ayrı yattığımız için olduğunu bilmiyordu.

"Birlikte izleyelim hadi, neden orada duruyorsun?"

Sanki şimdiye kadar hiçbir şey olmamış gibi konuşuyor, sanki hep dostmuşuz gibi.

Çekingen bir tarzda Taehyung'a yaklaştım ve yanına oturdum.
Taehyung gülümsedi ve bana biraz daha yakın oturarak elini kanepenin başucuna koydu.Bu hareketim kendimi koltuğa sıkıştırmama neden olsa da heyecanımı saklamaya çalıştım.
Çünkü her hareketinin beni nasıl utandırdığını bilseydi, muhtemelen benimle dalga geçerdi.

"Ne kadar heyecanlı olduğunu gördün mü?"

Söylediği şeyle irkilip Taehyung'a baktım, aramızdaki mesafe çok az olduğundan hemen yüzümü tekrar öne çevirdim.

"Ne? Nasıl? Nasıl anladın? Yanlış anlamışsın"

Ben heyecanlı ve gergin bir şekilde parmaklarımla oynarken Taehyung'un kıkırdadığını duydum.

"Senden bahsetmiyordum Jungkook, filmdeki genç adamdan bahsediyordum Sevdiği çocuk o kadar yakındı ki kızardı o da."

Cümlesini bitirdi ve tekrar gülmeye devam etti.
Dönüp televizyona baktığımda ana karakterlerin yüzleri yavaş yavaş yaklaşıyordu.Öpüşeceklerdi.