|FOR HAPPINESS||TAEKOOK~

|22'.bölüm|

Medyadaki şarkı ficle fazla uyumlu...

__________

Taehyung'a göre bugün gelip beni eve götürmesi gerekiyordu.En son bana hazır olmamı ve onu beklememi söyledi.Dediğini yaptım, hazırlandım, Hoseok'a veda ettim ve Taehyung'u beklemeye başladım.İçimde sadece hüzün vardı.O eve geri dönmek istemiyordum.O kadını bir daha görmek istemiyordum.Ama Taehyung ve annesi arasına girmek istemediğim için eve dönmeye karar vermiştim.

Karanlıkta beliren lüks arabanın ışıklarına gözlerimi kısarak baktım.
Taehyung sonunda işten gelebilmişti.

Gelip yanımda arabayı durdurunca ayaklarımı yere sürterek gelip ön koltuğa oturdum.

Taehyung arabada bir süre bana baktı, "Gidelim mi?" Ona bıkkın bir şekilde bakarak dedim.Taehyung'un dengesizliğinden gerçekten bıkmıştım.Bazen kötü, bazense iyi davranıyordu..Bu çok kafa karıştırıcıydı.

"Ah kusura bakma dalmışım" dedi, arabayı çalıştırdı ve yola koyuldu.

Bense yol boyunca sadece sessizdim.
Eve geldiğimde neler olacağını düşünüyordum.Yorulmuştum.Her gün aynı sahnelerden, aynı kavgalardan, iftiralardan bıkmıştım.

Başımı pencereye yaslayıp dışarıya bakmaya başladığımda eve doğru değil de, diğer yöne gittiğimizi fark ettim.

Nereye gidiyorduk?

Ben biraz(!) korkmuşken Taehyung'a dönüp "Nereye gidiyoruz?"diye sordum.

Taehyung dudağının bir tarafını bükerek gülümseyip, "Sanırım seni kaçırdığımı söyleyebilirim." dedi.

Şimdi ne demek istedi o?
'Seni kaçırırım' derken ne demek istiyordu?

Yüzündeki gülümseme beni biraz heyecanlandırıp kalbimi hızlandırıyorken bir yandan da korkutmuştu.Ona dönüp sorgulayan bir bakışla baktım.

"Sadece şaka yapıyorum.Hazır eşim olduğun halde seni kaçırmam gerektiğini mi düşünüyorsun cidden?"

Gözünü yoldan ayırmadan konuştuğunda sözleri kırık kalbimi eritmeye yetiyordu.

"Peki o zaman nereye gideceğiz?" Dediğimde tek dediği "sürpriz" oldu.

Ona ne kadar sorsam da nereye gittiğimizi söylemeyeceğini biliyordum.Bu nedenle inat etmenin bir anlamı yoktu.

"Jungkook, kendimize ait ayrı bir evimiz olsa nasıl olmasını isterdin?"

Ah, her gece hayalimi kurduğum o sahneler...
Sadece ikimizin ve zamanla bir bebeğin olduğu bir ev...
Bizimle ilgili birçok hayalim vardı.
Kendi evimiz, bebeklerimiz,bebekleri eğlenerek birlikte yıkamak, Tae ile yemek pişirmek, birlikte alışverişe gitmek, tatile gitmek ve daha fazlası..

"Çok büyük olmasa da olurdu.tatlı bir ev isterdim olsun.Ayrıca bol oyuncaklı bir çocuk odası isterdim.Bu arada tatlı komşularımız olmasınıda çok isterdim"

Ben Taehyung ile ilgili hayallerimi anlatmaktan çekinirken, Taehyung sözümü kesti, "Bize özel ne hayallerin var?" dedi.

Tek cümlelik soru kalbimi ateşlemişti.
Aklımdan geçen her şeyi bir anda söylemek istiyordum.
Ama heyecandan dilim tutulmuştu sanki.Sonunda konuşmak için cesaretimi topladım.

"Odamızın mor olmasını isterdim.Evde hizmetçi olmasını istemezdim, işlerimi seninle yapmak isterdim.Eğlenerek."

"Hayallerin de kendin kadar güzel," diye mırıldandı Taehyung, ben susup bundan sonra ne yapacağımı düşünürken zar zor duyulabilen boğuk bir sesle.