Kalp Atışların Dans Ediyor

3.Bölüm & Farkındalık ve itraflar

“Hayır bu önemli...”

“Dinliyorum” işler ciddileşmeye başlamıştı.

“Biliyorsun babam çok yaşlı. Artık emekli olmak istiyor. Ve benimde şirketin başına geçmemi....  Yillardır onun bu isteğini görmezden geldim. Ama artık yapamam. Ne kadar yorulduğunu görebiliyorum. O yüzden maalesef ki dans okulunu bırakmak zorundayım”

Şok olmuştum. Dansta onun kadar tutkulu başka birini daha görmemiştim. Onun ağzından bunları duymak hele ki sınıf atlamamiza çok az kalmışken... Yıllardır aynı şeyin hayalini kurduk ve şimdi tek başıma devam edecek olmamın farkına varmak beni içten içe yiyip bitiriyordu.

Gözlerimden istemsizce yağmur damlamaya başladı. Zaten duygusal açıdan boşlukta olduğum bir dönemdeydim. Hiç bir şey umduğum gibi gitmiyordu. Hayatımdaki üç beş kişiden biri olan Kesy'ninde beni bırakacağı gerçeğini asla kabullenmek istemiyordum. Yıllardır onun partnerim olmasına çok alışmıştım. Onun kadar eğlenceli ve salak bı partneri daha nereden bulacaktım ki...?

Onun gerçek bir salak olduğu aklıma gelince gülmeye başladım. Bı andan ağlayıp bı andanda gülüyordum. Kesy ne yapacağını şaşırmış durumdaydı. Düşüncelerim o kadar karma karışıktı ki toplayamıyordum. Hem onun gideceği için üzülüp ağlıyordum, hemde onunla geçirdiğimiz güzel aynı zamanda salakça olan anıları düşünüp gülüyordum. Beynim kendi ayarlarını şaşırmıştı. Kafamın içindeki her şey o kadar karışıktı ki etrafımı duyamıyordum bile. En son etraftaki müşteriler benden şikayetçi olmaya başlayınca Kesy beni restorandan çıkardı.

“Daha iyi misin?”

“Madem beni ortada bırakacaktın, niye tüm o hayallere dalmama izin verdin?!” hala güzlerimden yaş süzülüyordu.

“Lütfen ağlama. Ben asla böyle olsun istemedim. Bu günün eninde sonunda geleceğini biliyordum ama hep gerçeklerden kaçınmaya çalıştım. Seninle dansla ilgili hayaller kurmak birazda olsa beni gerçeklerden uzaklaştırdı. O yüzden bencillik yapıp bu işin sonunda senin ne kadar üzüleceğini göz ardı ettim. Gerçekten üzgünüm. Ben iyi bir partner değilim Laya”

“Ne saçmalıyorsun sen!  Kendini dövdürtmek mi istiyorsun? Delirdin mi ? Kafayı mı yedin?!” diye bağırarak onu biraz ittirmiştim.

Şuan donmuş bı vaziyette bana bakıyordu. Muhtemelen bu kadar agresif çıkışıcağımı beklemiyordu.

“Ben burda senin gibi salaktan bı tane daha nereden bulucağım diye düşünüyorum. Sense iyi bı partner olmadığını söylüyorsun”

Yüzündeki şaşkın ifadenin yerini rahatlamış bı ifade almıştı. Artık sırıtıyordu.

“Gerçekten gideceğim için o kadar mı üzüldün?”

“Yok lan ne üzülmesi. Boşluğuma denk geldi”

Artık ikimizde kahkaha arıyorduk. İkimizin maksimum ciddi kalma süresi bu kadardı.

“Bana büyük performansa katılmayacağını söyleye lütfen”

“Katılacağım. Eğer bu performansa katılmazsam kendimi asla affedemem.”

Sadece kafamı salladım. Tekrar üzgün mod açık kalmıştı anlaşılan.

“Arabaya geçelim mi?” diyen Kesy'yi onayladım.

***

“Ve işte böylelikle bu benim okul adında sergilediğim son performansım olucak”

“Hayranların çok üzülecek”

“Elimden gelen bir şey yok. Ama merak etme iletişimi kesmeyeceğim. Artık partnerin değilsem de seninle bir arkadaş olarak devam etmek istiyorum”