İçindeki dans tutkusuyla yanıp tutuşan Laya ailesinden geriye tek kalan biricik babasının yeniden evlenmesiyle ve Alex'in zaten karmaşık olan hayatına dahil olmasıyla tüm hayatı tekrar başa sarar
Uzun zaman önce aştığını sandığı geçmişi tekrar gün y...
Nasıl yani? Bu gördüklerim doğru mu? Ah gerçekten gözlerim akmış olmalı, şuan karşımda duran Leo ve kardeşi Jacke de birer hayalet.
Hemen kafamı geri çektim ve onlar tepki veremeden odama doğru koşmaya başladım.
Alex'e sinirlenmek istiyordum ama hiç bir boktan haberi varmış gibi durmuyordu, eğer bu Alex'in planı değilse kimin götünden çıkmıştı??? Yoksa onlar davetsiz bir şekilde öylesine mi gelmişti??? Evet bu seçenek daha mantıklı geliyordu ama yinede buralarda böyle habersizce çat kapı gelmek pek normal karşılanan bir şey değildi.
Her neyse odama kapanırım olur biter diye düşündüm. Gerçi Alex'i biraz zor duruma bırakmış olurum ama yapacak bir şey yoktu...
Dedektifçilik işimizde suya düştüğü için biraz somortmadan edemiyordum. Evet böyle yapmam çok ayıptı, özellikle Leo bunu üstüne alınmasa iyi olurdu. Üzgünüm Leo ve Jacke. Bu halde karşınıza çıkamam. Özür dilerim...
Şuan onlar geleli yarım saat kadar olmuştu ve ben yatağımda oturmuş çok sıkılıyordum, bir taraftan da Alex'in durumu nasıl açıkladığı merak ediyordum, biraz müzik açıp kıpırdanmak istiyordum, muhtemelen aşırı doz hareketsizlikten anca mumya kadar dans ederdim ama böyle oturmak daha kötü olurdu. Müziği açarsam bunun doğru bir karar olmayacağına kanaat getirip kulaklığımı aramaya başladım, nedense sabah gördüğüm kulaklığı bir türlü bulamıyordum, bir anda kafamın içinde bir ampul patladı.
Doğru ya, ben onu kahvaltıda salonda takılırım diye mutfağa birlikte götürmüştüm.
Al işte! Şimdi ağlayacakmış gibi hissediyordum. Hayır böyle küçük olaylara ağlayamazsın Laya. Hem kısık sesle açarsan sorun olmayacak, ama o şekilde nasıl ritmi yakalayabilirim ki... Gerçekten hemen ağlayacak neden arıyordum bende he... Daha önce hiç böyle değildim ben. Burda böyle sümük akıtmanın yerine belki Alex'in odasından ödünç alabilirim diye düşündüm, doğru şimdi onlar aşağıda salonda takılıyorlardır.
Hemen üst katımda olan oadaya çıkıp inersem kimsenin ruhu duymaz diye düşündüm.
İlk önce kulağımı kapıya yasladım. Dışarıdan hiç bir ses gelmiyordu. Tamam dışarısı güvenli ama yinede emin olmak için ilk başta yüzümü saklamak amacıyla başıma örüttüğüm yastık kılıfıyla Mekkeli müşriklere dönmüş kafamı kapıdan soktum. Tamamen güvenli, o halde operasyon başlasın, hemen odamdan çıktım. Tabiki kapımı kaptmayı unutmadım. Şimdi hızlı olmalıydım, ses çıkarmadan parmak uçlarımda sanki değerli bir elmas çalacakmış gibi koşup üst kata çıktım. Yavaşça odanın kapısını açtığımda şükür ki kapalı değildi. Odaya yavaşça girip etrafı gezmeye başladım.
Buraya daha önce sadece bir iki kere uğramıştım. O zamanlarda da oda zaten daha tam düzenlenmiş değildi, etrafta beyzbol'a alakadar şeyler sopa, top, eldiven vs vardı. Benim odamı nasıl K-pop'taki sevdiğim guruplar, albümler, ve dansla ilgili şeyler süslüyorsa onun odasını da Beyzbol'a alakalı eşyalar dolduruyordu, adeta onun gerçek bir Beyzbol aşığı olduğunu bağırıyorlardı.
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
