Ben Berinay... Berinay Yılmaz.
Hayatı her insanın hayatı gibi sıradan geçen, ev-okul arasında mekik dokuyan bir kızdım. Tâ ki o geceye kadar... O gece hiç geçilmemesi gereken sokaktan geçmiş, hiç tanık olunmaması gereken olaya tanık olmuş, hiç yapm...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🦋
Yazardan
1 Hafta Sonra
Düğün için tutulan görkemli salona misafirlerden önce gelinmiş ve saatler kala son hazırlıklar kontrol edilmişti.
Tüm aile ve gençlerin arkadaşları heyecanla saatin gelmesini bekliyorlardı. Bu süre içinde aile büyükleri bir arada muhabbet ederken gençler hazırlanma odalarındaydı.
Genç kızlar Berinay'ın, genç adamlar da Mirza'nın odasındaydı.
Düğün başlamak üzere olduğu için gelin ve damat hazırlanmaya başlamıştı.
Bir odada kızlar yüzü biraz solgun olan Berinay'a zorla hafif bir makyaj yapma konusunda baskı uygularken erkeklerde de işler farklı değildi. Makyaj yapma konusu olmasa da yüzü hiç gülmeyen Mirza'yı zorla tebessüm ettirmeye çalışan bir adet Yağız ve diğerleri vardı.
"İstediğin oluyor sırıtsana biraz." bıkkınlıkla konuşan Yağız'a ters bakış atıp kol düğmesini düzeltmekle uğraşıyordu.
"Yağız haklı, son bir haftadır neyin var?" diyerek Yağız'ı destekleyen Onurla gözlerini olduğu yere dikti uzun bir süre.
"Oğlum sen iyi değilsin, anlat bize." elini Mirza'nın omzuna atıp konuşan Furkanla başını iki yana sallayıp konuştu.
"Yok bir şey, her şey yolunda." derken kaşlarını hâlâ çatıyordu ve gençler sözüne hiç inanmamıştı.
"Şu an acayip inandık bak." tersleyen Yağız'a bakıp sinirle konuştu.
Mirza sinirle odadaki lavaboya yürüyüp kapıyı sert bir şekilde çarpmıştı.
*
"Kızlar tamam dedim, az da olsa makyaj yapacaksınız ama önce şu kocaman şeyi giymem lazım." diyerek karşısında duran gelinliği gösterdi.
"Yavrum biliyorum hiç evlenmedin de bu konuda hiç mi haberin yok, önce makyaj yapılır." diyen Mehlika'ya gözlerini devirip, alnına avucunun içini vurup tekrar genç kıza baktı Berinay.
"Ya ben normalin dışında hareket sergiliyorum kime ne, öyle değil mi? Hadi naş!" kızlar yarım saat boyunca dil dökse de artık pes etmişler ve en sonunda kapıya yürümüşlerdi.
"Bu ne inat be kızım, keçisin harbiden! Al çıkıyoruz ama hızlı ol, birkaç saat kaldı. Geç kalmayalım." diyen Almina'ya göz kırparak cevaplamasının üzerine Hafsa araya girdi.
"Kapının önünde bekliyor olacağız, sorun olursa seslen." dediğinde Berinay hızla karşı çıktı.
"Hayır hayır, beklemeyin. Sorun olmaz ben her şeyi hallederim. Siz aşağıya gidin belki annemlerin bir ihtiyacı vardır. Yardımcı olursunuz. Sorun olacağını sanmıyorum ama olursa ararım ben sizi." dediğinde kızlar şüpheli bakışlarını atıp buna da karşı çıkmak istemediklerinden dolayı kabul etmek zorunda kalmışlardı.
