It's crazy what you did for him☆RK-

5

Çok korkardım her zaman.Neden bu kadar korkuyordum?

Soruyu bilmeme rağmen tahtaya kalkmıyordum mesela.Korktuğum için

Bu korkum bana her zaman bir şeyleri kaybettirdi.Bir şeyler için beni pişman etti.

Lise zamanımda rehberlik hocası çağırmıştı beni.Konuşmuştuk biraz.Ona düşüncelerimden ve korktuğumdan bahsetmiştim.

O her zaman bana tek bir soru sordu

Yeni şeyler denediğimde insanların kötü düşünmesinden korkuyorum demiştim.

"İnsanlar öyle düşününce ne olacak?"

Dedi bana.

Tahtaya kalkamıyorum yanlış yaparsam diye demiştim.

"Yanlış yapınca ne olacak?"

Dedi bana.

İnsanların beni eleştirmesinden korkuyorum dedim ona

"İnsanlar seni eleştirince ne olacak?"

Dedi bana.

Cidden,çok düşündüm.Onlar öyle düşününce ne olacaktı?Bana gülseler ne olacaktı?Hayatımın sonumuydu?

Benim hakkımda kötü düşünseler en fazla bunu ne kadar devam ettirebilirlerdi?Ben beğendikten sonra insanların garip bakması ne kadar önemliydi?Kendi hayatımın başrolü bendim değil mi?

Bunu bilmeme rağmen başrol olan kendimi öldürüp başkalarını rolüme alıyordum.Onları atamıyordum hayatımdan.Uzaklaştıramıyordum bir türlü.

Oysaki onlar hayatımızda birer virgül,biz ise tüm harfler değil miydik?

Neden böyle oluyordu?

Gözlerimi gezdirdim etrafımda.Boş bir park.Hava rüzgarlı,biraz önce bir kaç çocuk gelmiş ve rüzgar çıkınca anneleri onları çağırmıştı.Üşürler diye.

Ben üşüyor muydum?Üstümde montum vardı aslında.Ama neden üşüyordum?Sorunun cevabı basitti aslında.Ruhum üşüyordu.

Sonunda yanımda bir doluluk hissettim.Kafamı doluluğun sahibine çevirdim.Sonra o'nu gördüm.Jungkook'u.

O bana baktı,ben ona baktım.Zaman ilerledi.Ardından elleri kulaklığımın tekine ulaştı ve çıkardı.Ondan korkmuyordum

O bir yabancıydı ama neden bana böylesine yakındı?

Kulağına taktı kulaklığı.Dudakları anlamsızca kıvrıldı.Ardından parlayan hareleri ile bana baktı.

"İyi değilsin değil mi?"

Her şeyi ona anlatmak istedim.Bir yabancıya her şeyimi anlatmak istedim.Yabancı demek bile beni düşüncelere iten bu insana karşı her şeyimi anlatmak istedim

"Değilim"

Diye mırıldandım.Tirek bir nefes verdim ardından.Gözlerini etrafta gezdirdi

"Neden değilsin?"

Dedi çok sakin bir şekilde.Sanki cevabı biliyordu ama öylesine sorulmuş bir soru gibiydi.

Ben de öylesine verilmiş bir cevap verdim

"Bilmem"

Tekrar bana baktı.Gözleri yüzümde dolaştı ardından elini uzattı bana

"Adın ne?"

Gülümsedim.Ama daha çok ağlamak istedim.

"Chaeyoung"

Uzattığı elini hiç tereddüt etmeden sıktığımda bana gülümsedi.

Ellerimiz ayrılırken kulaklığı kulağından çıkardı ve tekrar kulağıma taktı.

"Üşüme Chaeyoung"

Dedi ve uzaklaştı oradan.

Gözlerinde düşüp kaybolmak istedim.

●

Kurgu nasıl sizce?Hoşunuza gitti mi?