DREAM THEIF - Lukloé

Giriş

MADRİGAL - Neden Diye Sorma

SUFJAN STEVENS - Fourth Of July

ADAMLAR - Acının İlacı

Bol bol yorum yapmayı unutmayın:

"Üçüncü yılında olduğuna emin miyiz?" Arkamdan hemşire hayretle konuştuğunda gülüp son dikişi attım.

 Az önce beyin cerrahımız gözetiminde tek başıma beyin ameliyatı yapmıştım ve izleme odasında bir sürü kişi bunu yapamayacağımı illa beyin cerrahına ihtiyacım olacağını düşünmüşlerdi ama yanılmışlardı.

"Kesin lütfen."

Hemşire yanıma gelip ipi kestiğinde hayati değerlere baktım. Her şey normal gözüküyordu. Rahatlıkla nefes verdim.

"Harika iş çıkardın Chloe. Üç yıllık asistan olmana rağmen adeta bir bölüm şefi gibi yaptın ameliyatı. Bence bir kurulla konuşmalıyım bu konu hakkında."

Aldığım iltifatla gülümsedim.

"Teşekkür ederim efendim." Ameliyathaneden çıkıp asistan odasına gittim. Bizimkiler oradaydı.

"Vaay beyin cerrahımız da gelmiş." Benimle dalga geçen Nino'nun yüzüne yastık fırlattım.

"Şefiniz geldi açılın ey dostlar!"

"Hadi canım gerçekten mi?"

"Evet Dr. Simon adeta bir şef gibi iş çıkarttın dedi inanabiliyor musunuz?" Adrien'ın hayretle ağzı açıldı.

"Şu hiçbir şeyi beğenmeyen gıcık Simon? Kızım oldu bu iş."

"Umarım öyledir."

"Bunun şerefine bu akşam yemeğe gidiyoruz kimseden itiraz yok." Alya'nın dediğine herkes onaylayan mırıltılar çıkarırken tam reddedecektim ki Marinete ağzıma vurdu.

"İtiraz yok dedi."

"Ama-"

"İtiraz yok dedim."

"İceceksiniz değil mi?"

Alya ve Marinette şirince kafalarını salladıklarında gülümsedim.

"Peki bir saat durur dönerim."

"Hep öyle derler." Nino konuştuğunda tek kaşımı kaldırıp ona baktım. "Bir şey demedim ya ne dedim ben?"

"Yol yakınken bu gerzekten ayrılmalısın Alya." Söylediklerime herkes gülerken bir tek Nino somurtup Alya'ya sarıldı. 

"Kıskanıyorsun kızım bizi. Sapsın diye bu kadar üzülme. Çalış senin de olur." Nino'ya göz devirip odadan çıkacaktım ki Rose ile karşı karşıya geldim. 

"Arkadaşlar başhekim hepinizi toplantı odasına çağırıyor." İşte o gün bu gündü. Sonunda şef seçilecekti. Heyecanla toplantı odasına geldim ancak daha bizimkiler gelmediği için onları beklemek zorunda kalmıştım.

"Ne bu acele kızım biraz sakin ol belki başka bir şey söyleyecek."

"Bakalım."

Kapıyı çalıp içeri girdiğimde başhekim, annem -yani hastane sahibi- ve birkaç doktor oturmuş bizi bekliyordu. Annemi hastanenin sahibi olduğunu sayılı kişi biliyordu. Buraya torpille girmiş gibi gözükmek asla istemiyordum. Eğer bilselerdi bütün başarılarıma bir kulp bulacaklardı. 

Annemle göz göze geldiğimde yüzünde ciddi bir ifade vardı. Başhekim neşeli sesiyle dikkatleri üzerine çekti.

"Evet çocuklar bugün sizi çağırmamın nedenin az çok tahmin etmişsinizdir. Biliyorsunuz ki uzun bir süredir genel cerrahinin başında yetenekli, tecrübeli bir şef yok. Evet siz olayları çok iyi idare ediyorsunuz ama bu hep böyle olacak değil. Bu yüzden bugün sizi yeni bölüm şefinizle tanıştırmak için çağırdım."

Ah başhekimim herkes beni tanıyor böyle kelime oyunlarına gerek yok.

Heyecanla beklerken birden kapı çaldı ve içeri mavi saçlı birisi girdi. Bu da kimdi böyle?

"Ah hoş geldin Luka ben de tam yeni takımına seni tanıtıyordum. Evet bundan sonra başınızda Doktor Couffaine olacak. Umarım iyi anlaşırsınız."

Başımdan aşağı kaynar sular dökülürken öylece kalakalmıştım. Diğerlerinin gözü bana döndüğümde yanan gözlerimi kaçırmaya çalıştım. İlk baş Nino kalkıp elini uzattı. 

"Ben Nino üçüncü yıl asistanıyım." İçten bir gülümsemeyle el sıkıştılar. Onlar el sıkışırken içimdeki öfkeyi kimseye yansıtmamak adına hızlıca toplantı odasından çıktım. 

Benim hakkımdı. Şef olmayı en çok ben hak ediyordum.

Eveeet yeni kurguyla mekana geri döndümm. Öncelikle hani bir doktor değilim yani arada tekniksel hatalarım olabilir kusura bakmayın mucize doktor bilgilerimle anca bu kadar oluyor. Umarım bu hikayemi beğenirsiniz de mal gibi kalmam ortada. Çok çok çok öpüldünüz. Yıldızı parlatmayı unutmayınnn.