12

15 2 1
                                    

17 Eylül 22

4 Ekim 22

02:52

Yatağımın kenarına yavaşça kayarak indim. Telefonumun yaydığı ışık ile az çok görünen odamın kısımları gereksiz yüzlerce şey ile dolmuştu. Sigara paketini ağzıma doğru getirdim, hafifçe vurup delikten sigarayı ağzıma aldım. Çakmağımı beş on saniye yerlerde elimi gezdirerek buldum ve sigaramı yaktım. Dizlerimi göğsüme çektim ve sarıldım. Çenemi yavaşça koydum üzerine. Sigaramın dumanı yavaş yavaş yukarı süzülüyordu. Bu gördüklerimin ve gözlerimin bu ortamla alakası yok, tamamen kitlenmiş. Çevremi yoksaymıştım. Var olan bütün gerçeklik bir anda yok olmuştu. Vücudum sanki betonun üzerinde değil uzayın herhangi bi semasında süzülüyordu. Gözlerim açıktı ama bilincim algılamayı kapattı ve düşüncelerle boğuşmaya başladım. Yok olmak istediğimi düşünüyordum, geçmişten geleceğe kaygı ile dolmuş ciğerlerimi sigara ile dolduruyordum. Böylece belki saliseler süren bilinç kayıpları yaşayıp beynimi resetliyorum. Unutkanlık en iyi dostum. İnsanlarla ilişkilerim neredeyse yok derecede. Cinsellik ihtiyacım için konuştuğum güzel kadınlara beslediğim tek duygu şehvet. Hızlıca benden sıkılma sebepleri kendim olmayışım ama aslında kendim olmak onları bile elde edemezdi. Memeleri ve vücutları için özlem duyuyorken bir anda gelen sevilme ihtiyacım ile romantik anlar yaşamamız ve anında gelen terkedilme korkusu. Sürekli ihtiyacını hissettiğim cinselliğin tek sebebi kadınlara sahip olmak, sevilmek ve anaç duygularla kucaklanmak. Biraz daha derine indiğimde ise kadınlarla asla uyuşmayacağım belli. Düzensiz duygularımı tartacak, ona göre davranacak biri yok. Narsistliğimin altında yatan muhtaç kimseyi hiç bir kişi sevmez. Yalan dünyanın yalan insanları arasında narsist, sınırları belirleyen, onları hızlıca elde eden ve bunları yaparken sürekli onları kontrol eden bir aslanken, içten içe o aslan olmak isteyen hırçın kediyim. Kendimi sinir krizleri ile boğuşturan bundan zevk alan mazoşist kişiliğim ile aile, vatan ve atalarını örnek alan kişiliğimin arasında sıkışıp kalmış kişiliğim çokça dengesiz. Bir gün düzeliriz, bir gün seviliriz, bir gün olur umutları ile yaşamak inanılmaz zorken bunları pesimist benim yapma imkanım neredeyse yok. Bunlar aklımdan geçerken üzerime dökülen külle kendime geliyorum. Sonra hafif gülümseyen yüz ifademi takınıp siktir et diyip yatağa geri uzanıyorum...

ÖlmeyemeyilliyimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin