Ölmeyemeyilliyim

62

Ufuktan güneş doğmuş, yuvarlak sevecen bir güneş yeni güne doğuyor. Mutlu musun? Değilsin. Gece kendince çok şey başarmıştın, hepsi güneşin doğuşu ile toz oldu. İntihar düşünceleri ile boğuşmuştun, yalnızlığı yastığının altına itmiştin. Hepsi gün yüzüne bir daha çıktı. Uykusuz gözlerle neyi inceliyorsun? Bugün de "O" gün değil demi? Binlerce yıldır övülen güneşin doğuşu sana acı veriyor. Her gün aynı rutinle başlıyor bir farklılık olmadan geçiyor. Güneşin doğudan doğuşu sana bunu hatırlatıyor. Geceleri hayatı görmekten yırtıyorsun.Gece güvendeydin, intihar düşünceleri ile başbaşa kalmıştın, güçlü taraf sendin. Şimdi tek isteğin pencerenin önünde asılmış, soğuyan bedenini güneşin ısıtması. Bu hayatı bir anda vatanını terketmek. Yoksa yaşamaya devam mı edeceksin?