Ölmeyemeyilliyim

19

19.

3 Ağustos 23

01:04

Yavaşça sıradan adımlarla bir banka oturduk. Birbirimize doğru döndük ve ikimizde aynı anda bir bacağımızı paralel şekilde koyduk. Öyle bakıştık birkaç dakika. Böyle zamanlarda insanlar çevresinde ki olan güzellikleri farkeder ama birazcık daha detaylı bakarsanız. Aslında insanların ne kadar rezil olduğunu anlayabiliyorsunuz. Hatta bütün yaşamın. Bunlar aklımdan geçerken tekrar gözgöze gelince bu fikrimi dillendirdim. Karşı çıkarak insanlığın her zaman böyle olmadığını savundu. Geçmiş dönemlerde daha iyi olduğumuz dönemlerin olduğunu insanlığın giderek bozulan bir ahlak düzenine sahip olduğunu söyledi. Bu sefer ben geçmişte yaşanan soykırımlardan, savaşlar, toplu tecavüzler ve dahasının dahası binlerce örnek verince atılarak tarihin aldatmacalar yapabileceğinden kötü olayların insan hafızasından daha zor silineceğini anlatmaya çalıştı. İnsan zihninin kötü olarak kastettiği bütün olayları gerçekleştirmekten öte onları dillerden dillere yaşatarak geçmiş tatmini yaşadığını söyleyince de insanların iyi olanları da var savunmasına geçti. Bilim adamlarından, şairlerden, sanatkarlardan, ressamlardan örnek verdi. Birkaç şair ve ressamı hayatlarında yaptıkları aşağılayıcı suçlardan sıyrıldıklarını söyleyince onları da eledik. Örnek alanımızı daraltmaya karar vererek elimle aşağıda birbiriyle tartışan bir çifti gösterdim. Kadın sinirden kırmızı kesilmiş bağırıyor. Erkek de olabildiğince karşılık veriyordu. Sonra parmağımın ucu yüz metre ötede birilerine zorla çiçek satmaya çalışan kadınlara döndü. Çiçek almayanlara garip hareketlerle fakir yaftası yapıştırıyorlardı. Sonra kafamı arkaya çevirip iki sokak köpeğinin süratle birbirlerine koşup birbirlerini yere sertçe vuruşunu gösterdim. Hafif gülümseyen ifademle bak insanlarla da sınırlı değil dedim. Canlılık kaosla büyür ve küçülür. Küçülmelerimiz o kadar büyük olur ki tarih yazabilecek tek insan kalmaz ama her büyüdüğümüzde de bu küçülmelerimizi hatırlayıp ah çekeriz. Bu parkın çevresinde bile öyle büyük bir kaos dönüyor ki sadece dakikalarca oturduğumuz bu bankta bunu hissedebiliyoruz. Huzurlu ve sakin dediğimiz bütün noktalar aslında canlı yoğunluğunun en az olduğu noktalar. Sence de öyle değil mi?