I will not accept him! : ไม่ยอมรับ!

1 0 0
                                    


ตอนนี้ฉันกำลังทะเลากับแจสเปอร์น้องชายของฉัน เขาเพิ่งกลับมาจากสวีเดนเพื่อมาเยี่ยมพ่อกับแม่ของเรา พวกท่านยังไม่รู้เรื่องที่ฉันกำลังจะอย่ากับแฟลิกซ์เพราะฉันได้ขอแฟลิกซ์ไว้ว่าอย่าเพิ่งให้ใครรู้ ถึงฉันจะไม่ขอเขาก็ไม่พูดอยู่ดี.. จนกระทั้งแจสเปอร์มาได้ยินฉันกับแฟลิกซ์คุยกัน ใช่แล้วละเรากำลังทะเลาะกันเรื่องเอมีล...และเขาก็ไม่พอใจอย่างมากที่ฉันกำลังจะอย่ากับพี่เขยคนโปรดของเขาเพียงเพราะน้องชายของเอลีโอ ผู้ชายที่่ทำให้ฉันได้ตายทั้งเป็น..

เราถกเถียงกันยกใหญ่จนแฟลิกซ์ต้องพาฟลินน์ออกไปเดินเล่นข้างนอกบ้าน และโชคดีที่คุณพ่อคุณแม่ออกไปทำธุระข้างนอกกันทั้งวัน..

"นี่พี่ยังไม่เข็ดกับเรื่องไอ้เอลีโออีกหรอที่มาเอากับน้องของมัน?!! พวกมันเป็นพี่น้องกันมันก็คงนิสัยชาติชั่วเหมือนกันนั่นแหละ!!"

"พี่รู้ว่าเรายังโกรธเขาอยู่ พี่เองก็เหมือนกัน! แต่ไม่รู้อะไรอย่ามาเหมารวมได้มั้ยวะแจสเปอร์"

"นอกจากเรื่องของหน้าตา สองคนนั่นเขาไม่เหมือนกันเลยสักนิด!!"

"เชื่อพี่ได้ไหม พี่รู้จักเอมีลดี"

"รู้จักดี?! ไม่ใช่ว่าครั้งก่อนพี่ก็พูดแบบนี้หรอ?! อย่างไงผมก็ไม่ยอมรับเอาไอ้เด็กเวรนั้นมาเป็นพี่เขยหรอก ไม่มีวัน!!!"

"น่ารังเกียจที่สุด!!!"

"มีเหตุผลหน่อยสิวะ!!"

"พี่นั้นแหละ มันเพิ่งอายุสิปแปดปีเองนะเป็นบ้าไปแล้วหรือไง?!! นี่คิดว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่? ไปถูกมันอ่อยอีท่าไหนวะถึงได้หลงมันหัวปักหัวปำจนจะไปอย่ากับพี่แฟลิกซ์?!"

"เลือดไอ้พวกเอร์เรรามันคงจะเลวระยำถูกใจพี่มากสินะ"

"..เอ๊ะหรือต้องเรียกว่าน้ำกามกันแน่... "

ฉันเหวี่ยงฝ่ามือเข้าไปยังหน้าของแจสเปอร์อย่างสุดแรง จนทำให้ใบหน้าของเขาต้องหันไปตามแรงเหวี่ยงที่เข้าไปกระทบ และนั้นมันคงจะเจ็บมากอย่างไม่ต้องสงสัย

เขาหันหน้ากลับมามองฉันด้วยความปวดร้าว มันไม่ใช่แค่ทางร่างกายแต่จิตใจของเขาด้วย ทั้งชีวิตเราสองคนไม่เคยทะเลาะกันรุนแรงจนถึงขั้นต้องลงไม้ลงมือแบบนี้ ฉะฉันไม่เคยทำอะไรแบบนี้กับเขามาก่อน.. นะนี่ฉัน

"บอกผมมาสิว่าผมพูดผิด.."

เขาพูดพลางเช็ดเลือดออกจากมุมปากของตัวเอง เขามองดูเลือดที่เปื้อนจากมือและมองกลับมาที่ฉันด้วยสายตาที่ผิดหวังและเจ็บปวด

ฉันไม่ได้พูดโต้ตอบกลับ แต่น้ำตาของฉันมันไหลรินออกมาจากดวงตาโดยที่ฉันห้ามเอาไว้ไม่อยู่ รวมถึงแจสเปอร์ด้วย ในหัวใจของเขามันมีแต่ความเกลียดชัง ความเกลียดชังที่ไม่วันสามารถลบออกไปได้ไม่ว่ามันจะผ่านมานานเพียงใด

"แจสเปอร์..พะ..พี่ไม่ได้ตั้งใจ.."

"พี่จะไปเอากับมันที่ไหนก็เชิญ แต่อย่าเอามันมาให้ผมเห็นหน้า!!! เพราะผมจะเป็นคนฆ่ามันด้วยมือของผมเอง!!!"

"แจสเปอร์เราเป็นบ้าไปแล้วหรือยังไงวะ?! เอมีลมันไม่ใช่เอลีโอนะเว้ย!! เด็กมันไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลย!!"

จากสิ่งที่ฉันได้กระทำลงไป ฉะฉันไม่มีสิทธิ์ที่พูดประโยคนี้เลยด้วยซ้ำ...

"มันผิดตั้งแต่มันมีสายเลือดเอร์เรราร่วมกับไอ้เหี้ยนั่นแล้ว!! พี่หยุดแก้ตัวให้มันสักทีจะได้ไหม ผมไม่อยากฟัง!!!"

"ฉันไม่ได้แก้ตัวให้เขา!!"

"เราจะไปไหน?! เดี๋ยวก่อนแจสเปอร์ แจสเปอร์!!!"

เขาเดินหนีฉันไปแล้ว นี่ฉันต้องมาทะเลาะกับน้องชายตัวเองกับเรื่องผู้ชายที่ฉันรักจริง ๆ หรอ?

ไม่ใช่แค่ฉันคนเดียว แต่ฉันกับเอมีลต้องพิสูจน์ให้เขารู้ให้ได้ว่าเรื่องระหว่างเราสองคนมันแตกต่างออกไป เขาไม่ใช่เอลีโอและจะไม่มีวันเป็น

La mala (ตัวร้ายของเอมีล) 20+Where stories live. Discover now