The space between us : ช่องว่างระหว่างเรา

4 0 0
                                    

"ฉันรักนายมากนายรู้ใช่ไหมเอมีล?"

"ครับ ผมรู้แต่พี่พยายามจะบอกอะไรกับผมหรือเปล่า?"

"ฉันอยากเห็นนายมีความสุขมากกว่านี้"

"พี่หมายความว่ายังไ? ผมมีความสุขดีที่ได้อยู่กับพี่.."

"เอมีล..ฉันคิดว่านายควรกลับสเปนให้เร็วที่สุด.."

"..."

"นี่จดหมายของนาย ฉันขอโทษที่ฉันเปิดอ่านก่อน"

ฉันยื่นจดหมายให้เขา มันคือจดหมายที่ส่งมาเรียกตัวเขากลับสเปน

*เขาติดทีมชาติ!!*

เขาเปิดอ่านอย่างใจจดใจจ่อ

"ยินดีด้วยคนเก่ง!!"

"Oh my gosh!! ผมติดทีมชาติจริง ๆ ด้วย!!!!"

เขากระโดดเข้ามากอดฉันและยกตัวฉันขึ้นและหมุนไปรอบ ๆ ทำเอาฉันอ้วกแทบพุ้ง

ฉันหมอบจูบให้แก่เขา เอมีลฉีกยิ้มไม่ยอมหุบและถามฉันขึ้นว่า

"พี่ไปอยู่สเปนกับผมได้ไหมครับ?"

"..."

Emiliano's pov

พอผมถามแบบนั้นไปรอยยิ้มอันแสนหวานของเธอก็ได้เลือนหายไปโดยทันที

"You know I can't.."

"แต่นายน่ะต้องกลับไป เข้าใจใช่ไหม?"

"หมายความว่ายังไง?"

เธอมองผมด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยโศกเศร้า และนั่นก็ทำให้ผมรู้ว่ามันคือคำตอบของเธอ

"พี่จะทิ้งผมไปใช่ไหม?!"

เสียงผมเริ่มสั่นเครือเหมือนคนกำลังจะร้องไห้ ใช่! น้ำตาผมกำลังจะไหลออกมา

"ไม่ใช่อย่างนั้นเอมีล"

"พี่ก็บอกมาสิว่าทำไม..?!"

La mala (ตัวร้ายของเอมีล) 20+Where stories live. Discover now