It's just the two of us : แค่เราสองคน

1 0 0
                                    

ณ สวนน้ำพุหลังฉันกำลังนอนราบไปกับพื้นหญ้าที่มีผ้าบาง ๆ กั้นไว้ไม่ให้ตัวของฉันสัมผัสกับพื้นผิวหญ้าโดยตรง มันเป็นบ่ายแก่ ๆ ของวันศุกร์ และคนที่นอนข้างกายฉันก็คือ เอมีล มันเพิ่งผ่านไปไม่กี่วันหลังจากที่ฉันหย่ากับแฟลิกซ์ และได้เคลียร์ข้อข้องใจกับพี่ชายของเอมีลทำให้ตอนนี้ในหัวของฉันมีแต่เขามีแต่เรื่องของเราสองคน ฉันได้เล่าทุกสิ่งทุกอย่างให้เอมีลฟัง สิ่งที่ฉันกับลีโอได้ปรับความเข้าใจกันเพราะว่าเขายังสงสัยในเรื่องนั่นอยู่แต่ตอนนี้เขาเข้าใจทุกอย่างดีแล้ว

"แล้วเราจะเป็นยังไงต่อไปละครับ?"

"คุณพ่อคุณแม่พี่รู้หรือเปล่าเรื่องที่พี่อย่าเพื่อมาอยู่กับผม?"

เขากำลังนอนอยู่บนตักฉัน ใบหน้าเขาแหงนขึ้นมามองฉันตาเป็นประกายวิ๊บวั๊บ

"ฉันจะบอกพวกท่านเร็ว ๆ นี้ละ"

เขาดันตัวลุกขึ้นแล้วตลึงตาใส่ฉัน

"พี่เจสพะพี่ยัง..?"

"ให้ตายสิ ผมไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ทำทั้งหมดนั่นโดยไม่ให้พ่อแม่พี่รู้.."

"ก็ฉันทำเพื่อนายไง และเพื่อเรา"

"เรื่องอย่าน่ะฉันกะว่าจะแจ่งให้ทราบ ไม่ได้จะขออนุญาตสักหน่อย"

ฉันยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

"สมกับเป็นพี่จริง ๆ"

"เป็นฉันแล้วมันยังไง?"

"ก็พี่มันร้าย"

เอมีลขึ้นคร่อมตัวฉันแล้วฝากจูบลงไปที่ริมฝีปากอย่างชวนหลง เขารุกฉันเต็มที่ ไม่นานร่างกายเราก็เปลือยเปล่า เราสองคนร่วมรักท่ามกลางดอกไม้และผีเสื้อที่มีเเสงแดดยามเย็นสอดส่องมายังเลือนร่างของเรา เรานอนดูท้องฟ้าสีส้มอ่อนยามเย็นจนมันเปลี่ยนกลายไปเป็นสีน้ำเงินอย่างช้า ๆ ฉันอยากใช้ชีวติอยู่ในช่วงเวลาแห่งความสงบสุขแบบนี้ไว้นาน ๆ จัง

La mala (ตัวร้ายของเอมีล) 20+Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum