The Way of Love

Fluffy,Soft,Beautiful Hair

Merabalar.

Keyifli okumalar.

************************************

 Neteyam gözlerini önündeki ormandan ayrımazken rahatsızca kıpırdandı,saçları yaklaşık iki haftadır örgüdeydi,tekrar yapılması gerekiyordu ama annesi veya diğerleri avdan dönmemişti. Aonung hala yanındaydı,ama ona söylemeye çekiniyordu. Aonung her ne kadar değişse de,hayatını da kurtarsa çekiniyordu işte. "Neteyam,sorun ne?" Neteyam omuzlarını düşürüp Aonung'a baktı,Aonung dizlerine yasladığı dirsekleriyle ona bakıyordu,kaşları hafiften çatılmıştı. "Bir şey değil." "Beni kandıramazsın." Neteyam yenilgiyle omuzlarını biraz daha düşürdü "Saçlarım,yeniden yapmam gerek."

Aonung gözlerini siyah saçlarına çevirdi,gerçekten de örgüleri bir kısmı bozulmuş,dağınık görünüyordu. "Pekala." Oturduğu yerden kalkıp arkasına geçti "Tarağınız nerede?" Neteyam hızlanan kalbiyle yutkunup "Aonung,gerek yok." demişti,ama Aonung'un dinleme gibi bir niyeti yoktu. Bulduğu tahta tarağı alıp yavaş adımlarla arkasına geçip oturdu,Neteyam tenine değen soğukla sıcak arası tenle irkilip biraz daha ileriye gitti. Aonung tarağı yanına bırakıp siyah örgülerden birisini eline aldı,ucundaki tokayı sıyırıp saç tellerini teker teker açmaya başladı. 

Neteyam bütün örgüleri açılınca derin bir nefes verdi,saçları yine kabarmıştı muhtemelen,ne zaman örgülerini açsa ilk bir kaç saat böyle oluyordu. Aonung parmaklarının arasındaki kabarık ve yumuşak saçlara baktı,neden bu kadar güzel kokuyorlardı? Bir eliyle saçları tutmaya devam ederken diğeriyle tahta tarağı aldı,çekmeden taramaya çalışırken çaktırmadan biraz daha kokladı,çiçek ve orman gibi kokuyordu. Yutkunup işine devam etti,siyah tutamları taramayı bitirip tarağı kenara koydu. Aslında,saçları örgülü değilken bile çok yakışıyordu Neteyam'a,ama madem istiyordu o zaman yapacaktı.

"Neteyam,biliyor musun? Saçların böyle çok güzel." Aonung elinde olmadan söyledikleriyle içinden bir küfür savurdu. Neteyam bacaklarına sardığı kollarını biraz daha sıklaştırdı,kalbi çok hızlı atmaya başlamıştı. "Teşekkür-ederim?" Aonung işine devam etti,siyah tutamları ince,küçük örgüler haline getirmeye başlarken önündeki çocuktan başka her şey düşünmeye çalışıyordu. "Aonung?" Aonung "Hm?" diye cevap verdi,o kadar hipnotize olmuş hissediyordu ki,bu basit eylemi bile zar zor yapmıştı. "Sen,kiminle eşleşeceksin?" Aonung'un parmakları bir saniyeliğine duraksamıştı,daha sonra işine devam etmişti. "Bilmiyorum." Neteyam dizlerini biraz daha kendisine çekti "Sen?" Neteyam gözlerini ormana dikip "Annem bana bir kız bulacağını söylüyor,ama kimi istersem onu seçebilir mişim." demişti.

Aonung ördüğü tutamın ucuna sarı tokayı takıp diğerine geçti,annesi geri döndüklerinde aynısını yapacaktı,emindi. "Aonung!" Aonung duraksayıp Neteyam'a baktı,galiba saçını istemeden çekmişti. "Özür dilerim." "Sorun değil." Aonung Neteyam'ın saçlarını örmeye devam etti,düşünceliydi,ama bir daha saçını çekmemeye özen gösteriyordu.

********************************************

Bölüm sonu.

Ne düşünüyorsunuz bakalım?

Adios.