Mühür: Beklenen Savaşçı

Bölüm 3⚔️

Multimedia: Asena'nın kombini
**** **** **** **** **** **
Asena Asteria

Omzumda berbat bir ağrı ile uyandığımda, beyaz pelerinli prensimin beni beklediğini gördüm. Rüya değildi, gerçekten onun sarayında, onun odasındaydım. Dileğim kabul olmuştu.

Ancak asıl şaşırdığım, annemin ve babamın ara sıra bahsettiği Calista teyzenin tam karşımda kanlı canlı bir şekilde durmasıydı. Annemin en yakın dostu, bir kraliçe ise eğer, annemin burayla ne gibi bir bağlantısı vardı? Bunu çok merak etmiştim doğrusu.

-Calista teyze...S..Sen... N..Nasıl?

-Sanırım Livia benden bahsetmiş sana. Biliyorum, kafanda bir çok soru işareti var. Ancak burada kaldığın süre boyunca bütün soruların cevabını bulacaksın. Zamanı gelince her şey açığa çıkacak, canım.

-Peki...

Richard, hâlâ şaşkın bir şekilde ikimize bakmaya devam edince, durumu açıklama ihtiyacı hissettim.

-Annem, annenden bahsetmiști. Babamla tanıșmalarına annen ön ayak olmuş.

-Şimdi anladım.

Calista teyze biraz daha yanımızda durduktan sonra, kahvaltıyı odama göndereceğini, iyice dinlenmemi söyleyerek, bizi yalnız bıraktı.

Richard'ın şaşkınlığı geçti ve gülümseyerek yatağın boş olan kısmına uzandı ve bir elini yanağıma koydu.

-Demek annemi tanıyordun. Bundan ilk defa haberim oluyor.

-Ben de annenin Calista teyze olduğunu bilmiyordum.

-Sanırım bunu sana söylemeyi unutmuşum. Benim hatam, güzel kraliçem.

Bu sefer gülümseme sırası bana gelmişti. Bunu duymak beni bir masalın içindeymișim gibi hissettiriyordu. Gerçi, burada olmak bile başlı başına masal gibiydi. Biliyorum, çabucak bu durumu ve onun varlığını kabul ettiğimi düşünüyorsunuz ama bu benim dileğimdi ve gerçekleșmișken her duyduğuma șașıracak değildim.

Sadece... Kafamda cevabını bekleyen sorular vardı ve er ya da geç her şeyi öğrenecektim.

-Sana böyle seslenmem hoşuna gidiyor, değil mi?

-Evet, çok hoşuma gidiyor. Ve biraz daha böyle yakınımda durursan sanırım kalbim yerinden çıkacak.

Richard, sanki inadına yapar gibi daha da yakınıma geldi ve alnını alnıma yasladı. Bu... Bu çok garip bir histi, ağrımı bile unutturan, kalbimin daha önce hiç olmadığı kadar hızlı atmasını sağlayan bir his...

-Buna alışmalısın, çünkü kaderime yazıldığın o andan beri seni bekliyordum. Şimdi senden uzak duramam.

-Ciddiye alman için dememiștim. Sadece... Hem mutluyum senin yanında olduğum için, hem de çok heyecanlıyım.

-Bunun farkındayım, güzelim. Ben de seninle aynı duyguları paylaşıyorum. İkimizin de kalbi aynı hızda atıyor.

Duraksadı, elimi tutup kalbinin üzerine koydu. Gerçekten de benimki kadar hızlı atıyordu. Artık hiç bir şüphem kalmamıştı. Richard, benim diğer yarımdı ve buraya gelmekle doğru bir karar vermiştim.

Odanın kapısı tıklatıldığında, Richard doğruldu ve benim de rahat bir şekilde doğrulmama yardım ettikten sonra, kapıya dönüp, "Gel." dedi. Elinde tepsi ile hizmetçilerden biri içeri girdi. Reverans yaptıktan sonra yanımıza geldi.

-Efendim, kahvaltınızı getirdim.

Bu saygının Richard ile aramdaki bağ yüzünden olduğunu düşünerek, gülümsedim ve teşekkür edip, kahvaltımı Richard ile birlikte yaptım. Kahvaltıdan sonra, biraz daha dinlenmeye karar vermiştim. Richard yine yanımdan bir an olsun ayrılmamıştı. Ben de halimden fazlasıyla memnundum.