YALAN VE LANET

Yabancı Tanışanların Buluşması

( Umarım beğenirsiniz bu kitap benim ilk tecrübem olacak. Keyifli okumalar :)) . )
Üniversite'nin ilk yılı geldi çattı. Dört arkadaşın bir araya gelme zamanı artık geldi. Yabancı tanışanların lanetli yalanları ve kendi lanetleri ile tanışma zamanı. Karanlıkta bırakılmış gerçeklerin ortaya çıkma zamanı.
▫️▫️▫️
~Yağmur'un ağzından~
Yine bir pazartesi sabahı, üniversitesinin ilk yılı geldi. Yeni dersler , yeni insanlar , yeni arkadaşlar ve yeni öğretmenler ile tanışacağım. Kimseye tam olarak güvenemiyorum ama insanlar bana genelde güvenir. Nedenini bende bilmiyorum. Sadece herkese iyi davranıyorum. Başka yaptığım bir şey yok. Ben tüm bunları düşünüyorken okulun önüne geldim. Sınıfa girip en arka cam kenarına oturdum.
Derken yanıma bir kız geldi. "Günaydın" dedi canlı bir edayla. "Günaydın" dedim gülümseyerek. " Yanına oturabilir miyim?". "Tabii ki." elimle yanımı gösterdim. Gülümseyerek yanıma oturdu. " Ben Güneş , sen?". "Bende Yağmur. Memnun oldum Güneş.". "Bende memnun oldum Yağmur.".
Kısa süre sonra sınıfa iki kişi daha girdi ve bizim bir önümüze oturdular. Benim önüme oturan fena değil miydi ne. Ne düşünüyorum lan ben? Hayatımda flört etmemiş insanım ben. Hele ki daha göreli iki saniye olmamış bir çocuğa böyle bir şey demek... Sanırım çok odaklı bakıyordum ki bana döndü. Sanki derin bir şeyler görmüş gibi gözlerimin içine baktı. Elini uzattı " Ben Rüzgar, sen?". Uzattığı elini nazikçe sıktım teni beyazdı ve elleri gerçekten çok güzeldi. "Bende Yağmur, memnun oldum." . Rüzgar'ın yanında oturan da arkasını döndü. Güneşe bakarak "Ben Toprak , sen?". "Bende Güneş , Toprak.". "Güzel isimmiş.". Güneş gözlerini kaçırdı "Sağol.". Biz böyle sohbet edip kaynaşırken hoca geldi. Edebiyat dersi. Kesinlikle ezbere odaklı sıkıcı bir ders. Öğlen arasına kadar Edebiyat dersi işledik resmen! "Beynim yandı . Birazdan kafamın üstünde 'Loading...' yazacak" dedi Güneş eliyle "yükleniyor" işareti yaparak .
"Al benden de o kadar ." dedi Toprak. Biz bu şekilde sohbete devam ettik. İçimde farklı bir şeyler kıpır kıpır etti. Daha önce kimseye bu kadar güvenememiştim. Şimdi daha önce hiç tanışmadığım bu kişilere çok yakın hissediyorum. Galiba yeni bir yola doğru ilerliyorum.

Herkes beni mutlu olarak görüyor, ancak kimse kalbimin derinliklerini görmüyor. İçimde bir yangın var fakat benden başka kimse yanmıyor. Bir ailem yok. Bir evim var evet ama bir yuvam yok... Herkes beni tanıdığını sanıyor ama kendime bile bir yabancıdan farkım yok. İlerlediğim bu yolda nasıl insanlarla tanışacağım, neler yaşayacağım ise büyük bir gizem.

~~~~~