Bir gece dört lanet , dört çocuk , dört hayat , dört yalan. Özelliklerinin farkında olmayan bu dört çocuğu kader bir araya getirir dostluk ve aşk da bu yalanda onları mahrum etmemiştir. Dört intikam peşindeki çocuk birbirlerine yardım ettiklerini...
-Yağmur'un kalbinden Her zamanki gibi ruhsuz şekilde uyandım. Aslında duygularım buradaydı benim ile birliktelerdi... Öyleyse neden ben duygusuz, kalpsiz biri gibi hissediyordum? Depresyonda veya bunalımda hiç değildim. Başkalarının yanında bir melektim kimseyi ayırt etmezdim evet, ancak neden tek kaldığımda herkes bana yabancı görünüyordu? Herkesi dinlerdim evet, yol göstermeye çalışırdım evet ama neden kimse beni sormadı? Geçmişim hiç iç açıcı değildi, farkındaydım. Ancak bu benim için artık bir sorun kesinlikle değildi. Sonuçta geçmiş geçmişte kalırdı. Önemli olan geçmiş değil bugündü. Öyleyse söyleyin bana benim dünümde bugünümde nereye kayboldu? -Yazar Dört çocukta derse girdi. Birbirlerini inceliyorlardı onlar farkında değildi belki ama o lanetler hala zihinlerinde canlıydı. Hepsi birbirini tanıyordu. Aslında tüm lanetler bir kişiye yöneliyordu. Ama bunu anlamaya daha zaman vardı. Hepsi nihayetinde dost olacaktı ancak bilmeyeceklerdi onların dostlukları bir yıkılışa, bir devrimin sonuna, bir yokoluşa sebep olacaktı. Ancak insan kalbi o kadar unutkandı ki, günün birinde o dostlarını unutacaklardı ve hayata devam edeceklerdi. Aralarında sadece bir kişi onu kalbinde taşıyacaktı. İnsanlar çok acizdi kötülükler unutulmazdı, her yeni bir acı çekildiğinde ağlanırken hatırlanırdı, ancak insanoğlu iyiliği çabuk unuturdu hatırlamazdı kolay kolay. Söyleyenin bana insanlar gerçekten üstün varlıklar mıydı? ~Yağmur Aklım hala Rüzgar isimli çocuktaydı. Tek yakını olan babasını kaybetmişti , şu an kimde kalıyordu? Rahat ediyor muydu acaba? Evime davet etmek edepsizlik mi olurdu düşüncelilik mi? Bu hissi çok iyi bildiğim için o çocuğu yalnız bırakmak istemiyordum. Telefonumu çıkarıp sınıf grubundan numarasını buldum. Kısa bir kararsızlığın ardından arama tuşuna bastım. İki kere çaldıktan sonra açıldı. -Alo? Kimsiniz? -Rüzgar, benim Yağmur. Bugün okulda beraber olduğun. -Hatırladım, bir sorun mu var Yağmur? -Benden yana değil de senden yana bir sorun var sanki? - Ben iyiyim. Benim yüzümden kafanı yorma. Kimse umursamayacak zaten. -Ben umursuyorum. Evet, yeni tanışmış olabiliriz. Ama hissettiğin hisleri çok iyi biliyorum ve anlıyorum. Küçük yaşta o acıyı tattım. Yalnız kalmana içim elvermiyor. Eğer istersen evime gelebilirsin sana iyi hissetmen için elimden gelen her şeyi yapacağım. -Yani beni evine davet ediyorsun? -Yani, evet. -Öyleyse ricanı kırmayacağım. Beni düşündüğün için teşekkür ederim. -Bekliyorum. -Geliyorum. Telefonu kapattım. Çocuk geliyordu ve evde yenilebilecek doğru düzgün bir şey yoktu. Sebepsiz canım pizza yapmak istedi, malzemede vardı sonuçta. Gidip fırından mayalanmış hamur satın aldım. Eve gelip telefonumdan Cigarettes After sex - neon moon açtım ve pizzayı hazırlamaya başladım. Önce hamuru geniş bir kaba alıp üstünü bir havluyla örttüm. Ardından fırının altını açtım. Özenle biberleri, domatesleri ve sucuğu doğradım. Güzel bir sos hazırlayıp kaşarı rendeledim. Ve sonunda pizzayı fırına vermiştim. Tam hazırlayıp fırından çıkardığım sırada telefonum çaldı. Arayan Rüzgardı büyük ihtimalle gelmişti. Camdan baktığımda etrafa bakınarak bekliyordu.
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
Ten rengi... Kesinlikle çok güzeldi. Saçları dağınıktı, bu hali hoşuma gitti. Kulağında kulaklık vardı. Ne dinliyordu acaba? Benim dinlediğim müzikleri sever miydi? Ben onun dinlediği müzikleri sever miydim? Onun hakkında o kadar çok şey merak ediyordum ki... Kafamı iki yana sallayıp kendimi bu düşüncelerden kurtardım. Telefonu açmadan kapıyı açıp, camdan evin girişini gösterdim. Kapıyı açıp gelmesini bekledim.
