Bakma öyle gelemem sana,
Bakma öyle tekrar yine aynı çocuksu neşeyle,özlemle sevemem seni,
Gülme öyle aynı kanamam yine,
Durma yanımda kırarım seni,
Aynı olamayız bundan sonra
Yine veda vaktidir sevgili.
~Benden
(Ziyadan)
Eve girdiğimde babam gergin bir şekilde tekli koltuğa oturmuş sakallarını sıvazlıyordu eliyle düzelterek içinden sabır çektiği her halinden belli oluyordu annemde sessizce bir köşeye oturmuş duruyordu.
Yanlarına vardığımda babamın sert kan donduran bakışları gözlerimi buldu hızlıca oturduğu yerden kalktığında yutkundum bu halinden çocukluğumdan beri hep korkarım ürkütür bu hali beni annemin üzerine her böyle yürüdüğü anlarda korkar bir köşeye siner ağlardım peki ya simdi? şimdi ağlamaya hakkım varmıydı bu yasta yine köşeme sinip kendimi kollayıp ağlayabilirmiydim? bu asla olmazdı ağlayamazdım.
Babam anneme bakıp beni ima ederek alaycı konuştu gülerek gülmesinden bile iğreniyorum
"Hayırsız oğlun geldi bak tam karşında"
Annem yanıma varıp şefkatli gözlerle bana bakarak sırtımı sıvazladı
"Yav neden sevgi gösteriyorsun ulan neden sevgi gösteriyorsun bu hayırsız oğlun bizi misafirlere mahcup etmedimi ulan hâla omzunu sıvazlıyor uzaklaş!!" dedi babam anneme doğru bağırarak.Tespihini savurarak üzerimize yürüyüp sinirli adımlarla etrafında dolandı annemde ürkek bakışlarını yere dikip kenara çekilmişti korkudan titriyordu hiçbir şey diyemiyordu
"Neredeydin lan sen! neredeydin nerede!!? Ulan ben insanların gözünde ne duruma düştüm senin haberin varmı nerede bu damat diye soruyorlar yaşadığımız şoku atlatamadığımız yetmezmiş gibi birde cevap vermeye çalışıyoruz bizi ne kadar zor durumda bıraktığının sen farkındamısın!! İs yerini ara yok orasını ara yok burasını ara yok!! Nerede bu çocuk anasının gözünde!! Hangi cehennemden geldiğini söyleyeceksin duydunuz!! Nereden geldiğini bana tane tane anlatacaksın ya sen anlatırsın ya da ben anlattırmasını bilirim!!" dedi gür sesi salonu inletirken.
Yutkundum gözlerimi kapatarak her iki yumruğumu sıkmaktan avuçlarımın içine cayır cayır yanıyordu gerçekten sabır ediyordum sabır ediyordum yoksa dayanılacak gibi değildi saygım geçiyordu öfkemin önüne yoksa çoktan gözümü karatmıştım
"Bağırma şu çocuğa!! "
"Sen sus!! Hesap verecek hesap nerede olduğunu anlatacak ben bu insanların gözünde boşunamı yerin dibine girdim lan!! sende bak sende o sesini bir daha bana yükseltmeyeceksin!!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Veda Mektubu
Fanfiction"Şimdi sana desemki aş şu dağları,kır şu aramıza örülen duvarları yık dök ne varsa gel gelmeye çalış, yetmedimi bu elem,yeterince ayrı,acı içinde kalmadıkmı dön desem yapabilirmisin? bu çok zor diyeceksin dimi? evet fakat bilirsin ben her daim zoru...
