2.bölüm:"Kaderimizde ne yazıldıysa"

75 32 12
                                    

  Gördüyüm manzara beni çok şaşırtmıştı.Adamlar beni fark eder etmez silahlarını bana doğrultdular.Öyle bir çığlık atdım ki,o an filmler de hani biri bir şarkı söylerde sonra bütün camdan eşyalar kırılır ya onun gibi bir şey oldu...

-Dizlerini yere at, sesini de çıkarma!. Çıkarırsan emin ol çok pişman olursun.

Adamlardan uzun boylusu bana emir verdikden sonra korkudan titreyerek bedenim yere çöktü.Aniden dizlerimi yere öyle bir atdım ki, canım yandı.Ama sesimi çıkarmadım,daha doğrusu çıkaramadım.....

-Oo Ender demek iki kızın var?. Çok güzel.Bu devirde kız çocuğu büyütmek hiç de kolay değil.
-Bu seni hiç ilgilendirmez!.Eyer kendine "Erkek"diyorsan karımı ve çocuklarımı rahat bırak .Dışarı çıkıp iki erkek gibi konuşalım!.

Babam konuşmasını bitirince adamlar gülmeye başladı.Ne gülmesi resmen kahkaha atıyorlardı. Babam ise neden birden güldüklerini anlamaya çalışıyordu...

-Ah Ender be.. Ben çıkmasına çıkarım ailenin piskolojisini bozmak istemem .Hadi diyelim ki, çıkdım ama kiminle konuşucam?.Ben burda üçümüzden başka "Erkek" göremiyorum...

Adamın babamla böyle konuşması çok ağrıma gidiyordu.Adama nefret dolu bir bakış atdım.Sonra adam bana taraf bir adım atdı.

-Ne oldu küçük hanım?.Görüyorum da babanı çok önemsiyorsun ama bunu bilki o senin onu önemsemen kadar seni önemsemiyor.Eğer önemseseydi bizden tam 1 ay önce 2000 dolar almazdı.Evet yanlış duymadın.Baban bizden bu parayı aldı ama tam bir aya ödemesi  gerekiyordu . Ödemedi..Bizde 2.şansı verdik yine ödemedi .Bizde de malesef şans kalmadı.Madem baban parayı ödemiyor biz de canını alırız.

Adam konuştukdan sonra her şeyi anlamaya çalışıyordum.Bunlar , tüm bu olanlar nasıl ola bilirdi?.Babam neden bu kadar para istemişdi?.Neden bu olanları bu zamana kadar bizden sakladı ve parayı ne yaptı?.

-Evet biz de canını almaya karar verdik ama hangi canını.Siz canlarını mı yoksa kendi canını mı?

Tükürdüm adamın yüzüne.Nasıl bir manyaksa silmedi bile...
Elini cebine atdı, silahını aldı.

Donakaldığım sırada tapancayı bana doğrultdu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Donakaldığım sırada tapancayı bana doğrultdu.Bedenim titriyor,gözlerim de dolmuşdu ama gururumdan bir şey demeyecektim.O tapancayı alnıma dayadığın da bir ses duydum.Hayatım boyu hep bu sesden korkardım ama şimdi çok sevindim.Bu polis arabasının sesiydi ve bizi kurtarmaya gelmişdi.

Adamlar birden panika oldular.Resmen kaçacak bir yer arıyorlardı.Bense gözyaşlarımdan önümü göremez olmuşdum.Babam polisler geldi diye seviniyor,annem hüngür- hüngür ağlıyor.Kardeşim ise hala şok da ve ben ölmedim....

O an anladım ki,eyer kaderimizde yoksa biz istesek de ölemeyiz.Evet belki o adam bana ateş etmedi ve ben belki ölmedim ama  bu olaylardan sonra
"Ruhum çoktan ölmüşdü".

_____       _______      ________       ________

Eyer buraya kadar geldiyseniz çok teşekkür ederim. Lütfen yorum yapmayı  unutmayın .Sizin düşünceleriniz benim için çok önemli....Hoşcakalın canlarım

~Ben Değil Biz~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin