5.bölüm:"Yeni okul"

47 27 13
                                    

Evde kavga sesleri duyar duymaz uykudan uyandım.Sabahın köründe bu kavga sesleri de neydi böyle?.Hem de dedemlerin evinde.

Telaşla üstümü değiştirdim ve aşağı indim. Dedem ve babam kavga ediyordu.Kavganın da sebebi her şeyi öğrenmeleriydi.Ama nasıl?.

Sonra annem bizi odadan çıkardı,hiç bir şey söylemeden kahvaltıyı hazırlayıp önümüze koydu.

-Hadi kızlar yemeğinizi yiyip okulunuza gidin.Yeni okulunuza geç kalmak istemezsiniz?.

Annem hiç bir şey olmamış gibi davranıyordu.Biz odadan çıktıktan sonra kavga sesleri kesilse de annem qarip davranıyordu.

Artık 2 gün tatilin sonunda okul başlamıştı. 2 gün nasıl bu kadar hızlı geçti hala anlamış değilim.Kardeşimle yemeğimizi bitirip üstümü değiştirdik.

Neden bilmiyorum ama bu gün güzel giysiler giyip, makyaj yaptım.Yeni okula gidiyor olmamızdan qaliba.Yeni okulumuzda hiç tanımadığımız çocuklar olacaktı ve güzel görünmek istiyordum.

Okul otobüsüne bindik ve yeni okulumuza vardık.Okul çok büyüktü.Bizim okulun neredeyse 3 katıydı.Daha sonra kardeşimle ayrıldık.Sınıfımı bulmaya çalışıyordum ama kayıp olursam hiç şaşırmazdım.

Sonun da sınıfımı buldum.İçeri girdiğimde öyle bir sevindim ki,anlatamam.Eski okulumuzda ki gibi Didem de benimle aynı sınıftaydı.Başını aşağı dikmiş bir şeyler çiziyordu.Koşarak yanına gittim.

-Didem sen de bu sınıftasın değil mi?
-Yok öylesine geldim.Bu aralar başka sınıflarda oturtup çizim çizmek moda olmuşta.

Didem güldüyü sırada yanına oturup konuşmaya başladım.

-Eee diğerleri nerede?.Onlar da bizim sınıfta olsa varya harika olurdu!...
-Ah be kızım başka bişey isteseydin!.Geliyorlar işte.

Arkamı döndüğüm de Ecrin ve Büşra içeriye çoktan girmişlerdi.Hemen bizim önümüz de oturdular.Böylelikle dörtlü yine bir araya gelmişti.Ecrin arkasını dönüp bizi iyice bir süzdükten sonra konuşmaya başladı.

-Naber?.Ben Elizabet.

Ecrinin kurduğu bu cümleye üçümüz de gülmeye başladık.Sonra baya bir hasret giderdik.2 günün hasretini....

Ders başladığında hiç birimiz konuşmadık.Bitince de sınıftan çıkıp okulu iyice bir gezdik.Okul da her şey vardı. Bilgisayar odası, yüzme havuzu, spor salonu..... Resmen okul değil cennetti!.

Ders bittiğinde hiç gitmek istemiyordum.Ama burda da kalamazadım.Mira'nın dersi çoktan bitmişti.Ben de dedemlere gittiğim için kızlardan ayrıldım.Yani eve yalnız gidiyordum.Gidiyorduk....

Arkamdan uzun bir süre ayak sesleri duyuyordum.Ayak sesleri gittikçe yaklaşıyordu.Sonra arkamı döndüm ve arkamda gerçekten de biri olduğunu gördüm.30-40 yaşlarında birine benziyordu ve baştan aşağı siyah giymişti.

Adımlarımı hızlandırdım.Cebimden telefonu çıkarıp evi arayacaktım ama ellerim buna izin vermiyordu.Titriyordu hem de öyle böyle değil!.Ben de tek çareyi koşmakta buldum .Öyle hızla koşuyordum ki, kırmızı ışığı göremedim....

Yola atladım,tam tırın altında kalıyorken arkamdaki adam beni kolumdan tutup çekti.Şoku yaşadım ,dondum kaldım.Gözlerimden akan yaşları silerken adam hiç bir şey demeden gitti.

Arkasından baka kaldım.Ne yapacağımı bilmiyordum.Az önce hayatım bu adamın elindeydi...ve ben teşekkür bile edemedim.

Ama içimden bir ses adamın beni boşuna takip etmediyini söylüyor.Birisi bana fena kafayı takmıştı.
"Ama iyi yönden mi yoksa kötü yönden mi?". Bilmiyorum....

______ ______ ______
Evet arkadaşlar bir bölümün sonuna daha geldik umarım beğenmişsinizdir.

Lütfen yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın..
Sizleri seviyorum hoşçakalın!.

~Ben Değil Biz~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin