Ο κολλητός του αδερφού μου

14

Η ώρα είναι 3:33

Anyway ξεκινάμε
------------------------------------------------------------

"Πολυ καλή ιδέα. Δηλαδή τι θα κάνουμε;" τη ρώτησε η Μαρία.

"Απλά να μην της απευθύνουμε τον λογο και να μην της απαντάμε σε ότι λέει." απάντησε η Έλενα.

"Αυτό είναι λίγο τοξικ νομίζω." είπε η Μαρία.

"Stay Toxic, Μαρία να το θυμάσαι." είπα εγώ και αρχισαμε να γελάμε σαν τα γουρουνια.

Όμως θυμηθήκαμε ότι κάτω ήταν τα αγόρια (δηλαδή ο Στέφανος για τους άλλους χεστηκαμε), όποτε σκάσαμε.

Μετά ο Νίκος και ο Στέφανος έφυγαν και ήταν μόνο οι 2 ηλίθιοι. Έτσι πηγαμε στο σαλόνι με τα κορίτσια.

"Σήμερα θα ερθετε με τον Νίκο;" ρώτησα.

"Τι σε νοιάζει." με ρωτησε μετά.

"Δε με νοιάζει απλά ρωτάω." του απάντησα.

"Οκ? Ναι μάλλον θα έρθουν." μου είπε.

"Α οκ" είπα και πηγαμε πάλι στο δωμάτιο.

"Κορίτσια τι λέτε να έρθετε σπίτι μου για να ετοιμαστούμε;" μας ρώτησε η Μαρία.

"Καλη ιδέα." είπα εγώ και η Έλενα συμφώνησε.

"Ωραία παρτε τα πραγματα σας και πάμε σπίτι μου." είπε η Μαρία.

Πήρα εγώ τα πράγματα μου από το σπίτι, μετά πήγαμε στο σπίτι της Έλενας να παρει και αυτη τα πραγματα της και τέλος πήγαμε στο σπίτι της Μαρίας για να ετοιμαστούμε.

"Να σας ρωτήσω κάτι;" είπα εγώ

"Λέγε." μου είπε η Μαρία.

"Τι ώρα είναι το παρτι;" ρώτησα εγώ.

"Δεν ξέρω." μου είπε η Μαρία και η Έλενα.

"Ντάξει το χω" τις είπα και πήρα τηλέφωνο τον Άρη.

Κλήση:

"Άρη, τι ώρα είναι το πάρτι;" τον ρώτησα.

"8:30" μου απάντησε.

"Οκ, μπάι" του είπα και έκλεισα.

"Άρα 8:30?" με ρωτησε η Έλενα.

"Πρέπει να φυγουμε 8:05 από το σπίτι." τις είπα εγώ.

"ΓΙΑΤΙ?" φώναξαν ταυτόχρονα.

"Γιατί είναι μακριά το σπίτι του Στέφανου. Επίσης γιατί δεν έχουμε ουτε αμάξι ουτε μηχανή, οπότε θα παμε με τα ποδια." απάντησα εγώ.

"Α ναι σωστά." είπε η Έλενα.

"Ας ετοιμαστούμε τώρα" είπα.

"Γιατί τι ώρα είναι;" με ρωτησε η Μαρία.