Ο κολλητός του αδερφού μου

31

Τι κάνει εδώ;

"Εσυ εδώ;" είπα.

"Ναι, μου έλειψες." μου είπε.

Α ναι. Να ξέρετε είναι ο Αλέξης ο πρώην μου με το στοίχημα. Αυτός.

"Εμένα παλι καθόλου" του είπα και πηγα να κλείσω την πόρτα αλλά έβαλε το ποδι του.

"Απο τώρα να φυγω;" με ρώτησε.

"Ναι και πολυ έκατσες." του απάντησα.

"Είσαι πολυ όμορφη." μου είπε.

"Ναι ε; Γιατί παλια ήμουν αυτή που δε θα τα έφτιαχνε κάνεις, η ευκολη, η χοντρή, η άσχημη. Σου θυμίζει κάτι;" του είπα και εγώ.

"Δεν τα εννοουσα. Είχα νευρα τότε" μου είπε.

"Μπα και εσυ νευρα είχες;" τον ρώτησα.

"Γιατί ποιος άλλος;" με ρώτησε και αυτός.

"Κανένας." του είπα.

"Οκ?" μου είπε περίεργα.

"Τώρα αντίο." του είπα.

"Από τώρα;" με ρώτησε.

"Ναι" του είπα.

"Μπα, λέω να κάτσω άλλο λίγο" μου είπε και περασε μέσα.

"Εγώ λέω να ξεκουμπιστεις. Μη σε πνίξω ζωντανό" του είπα.

"Πάντα μ'άρεσε το χιούμορ σου" μου είπε.

"Πρώτον, δεν το είπα για αστείο και δεύτερον, για να σου αρεσε το χιούμορ μου θα έπρεπε να σου άρεσα και εγώ." του είπα.

"Μα μου αρεσες" μου είπε και με πλησιασε.

"Σορρυ έχω αγόρι. Οπότε τα λέγαμε." του είπα.

"Κάτσε έχεις αγόρι; Γιατί; Πού τον βρήκες; Το κάνατε;" με ρώτησε.

"Ναι, δε σε νοιάζει, δε σε νοιάζει και μάντεψε, δε σε νοιάζει." του απάντησα.

"Καλά. Φεύγω" μου είπε.

"ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ ΕΧΕΙΣ ΠΕΘΑΝΕΙ, ΜΑΛΑΚΑ" του είπα και με έπιασε από τον καρπό και με έφερε κοντά του.

Ρε παιδι μου, το ξερω έχω ωραίο καρπό. Αλλά θα με σκοτώσεις, πώς το κόβεις;

"Ρε αυτιστα της κοινωνίας, ποναω!" του είπα.

"Δε με νοιάζει, δε θα με ξαναπείς μαλάκα." μου είπε.

"Θα σε ξαναπώ" του είπα και μου έσφιξε πιο πολυ το χέρι.

"Γαμω το κωλοκεφαλι σου, ρε μπάζο" του είπα και του έδωσα γονατιά στο ευαίσθητο. Έτσι μου άφησε το χέρι.