Δανάη
Έπειτα από συζήτηση με τα κοριτσια καταλήξαμε ότι θα βγουμε το βραδυ με την παρέα του Νίκου. Η αλήθεια είναι ότι εγώ ήμουν κάπου στο ενδιάμεσο και η Όλγα τέρμα αρνητική διότι θεωρούσε οτι ηταν ενα μάτσο λιγουρια. Ήθελα να την διαψεύσω όμως έκαναν μερικοί πράγματι σαν να μην έχουν ξαναδεί ποτέ γυναίκα στην ζωή τους ορισμένες φορές. Για παράδειγμα ο Μάκης είχε έρθει στο τραπέζι σημερα στον καφε με περίσσια αυτοπεποίθηση να μας πει για δεύτερη φορά να βγουμε μαζί τους πηγαίνοντας και στην Όλγα κιολας που είναι πολύ ιδιότροπη με τον τρόπο που την προσελκύουν οι άνδρες. Παρά ταύτα η Δόμνα ειχε κολλήσει ότι έπρεπε να πάμε μαζί τους γιατί πρέπει ως πρώτο έτος να μαθαίνουμε στέκια με ατομα μεγαλύτερων ετών. Εγώ δεν το πίστεψα βέβαια αυτό γιατί πρόσεξα πως κοκκινησε όταν ο άλλος ο κάφρος της συστήθηκε. Εκεινη την στιγμη ένιωσα τα νευρικά μου κύτταρα να φωνάζουν SOS και σκηνές με μενα να πετάω τα ποτήρια με καφέ στο κεφαλι του Νίκου έκαναν παράσταση στο μυαλο μου. Μου ήταν τόσο δύσκολο να μην ασχολούμαι μαζί του που ακόμα και αν υποσχέθηκα στον ευατο μου να μην ασχολούμαι άλλο μαζί του φάνταζε δύσκολο μιας που είμαστε κάθε μέρα μαζί πλέον. Η ζηλεια μου ξεπερνούσε την λογική και η ιδέα να τον αγγίζει η καθεμία με έκανε τρελή. Ο λόγος λοιπόν που δεν ήθελα να βγουμε με την παρέα του Νίκου ηταν ακριβώς ο εξής, να βλέπω την Δόμνα να σαλιαριζει μαζί του και εκεινος να φλερτάρει μαζί της μπροστα στα ματια μου.
Έχω προσπαθήσει τα πάντα όσον αφορά τρόπους για να καταλάβει οτι τον θέλω αλλά ποτέ δεν έβγαζε αποτέλεσμα. Προσπάθησα πολλές φορές όταν ήμασταν πιο μικρά να του δώσω το σημάδι ότι τον θελω και εκεινος ηταν λες και το έκανε επίτηδες πάντα αγνοούσε όλα τα σημάδια σε σημείο να τον θεωρείς χαζο. Μερικές φορές πραγματικά πιστεύω ότι είναι.
Έχω πιάσει τον ευατο μου να επιθυμεί να ομολογήσει τα πάντα σχετικά με τον Νίκο στην Όλγα αλλά είναι μικρό το χρονικό που την γνωρίζω και δεν ξέρω αν θέλω να μοιραστώ αυτήν την πληροφορία με κάποιον άλλον πέρα από την κολλητή μου στην Αλεξανδρούπολη και την θεία μου.
«»
Η ώρα ηταν κοντά στις δέκα όταν το κουδούνι χτύπησε και ήμουν σίγουρη ότι θα ήταν κάποιος φίλος του Νίκου μιας και τα κοριτσια θα πήγαιναν να πιάσουν τραπέζι στο Μπιτ Μπαζαρ σύμφωνα με όσα κανονίσαμε.
Με το που άνοιξα την πόρτα ο Μάκης ορμησε κυριολεκτικά μέσα στο σπίτι.
«Κάτσε ντε» είπα καθώς έκλεισα την πόρτα στο πέρασμα του. Γύρισε το σώμα του προς το μέρος μου και κοίταξε με ένα σοβαρό ύφος που για τα δεδομένα που ξέρω για τον Μάκη με έκανε να ανησυχώ αν ήταν καλά.
YOU ARE READING
Like a friend
Fanfiction"Της άρπαξα τον καρπό και την ανάγκασα να γυρίσει εκατόν ογδόντα μοίρες ώστε να με αντικρίσει. «Με πονάς»παραπονέθηκε. «Θέλω να ξέρω ένα πράγμα και μετά θα σε αφήσω» είπα και εκείνη προς απάντηση έκανε να πάρει το χέρι της από το κράτημα μου. Άδικο...
