Δανάη.
Είχε περάσει παραπάνω από μια εβδομάδα από την ημέρα που γύρισα από την Κοζάνη και τίποτα δεν θα μπορούσε να με προετοιμάσει για το τι με περίμενε και με τι θα ερχόμουν αντιμέτωπη όσο αναφορά τον Νίκο που μάλλον κάποιος είχε κάνει μαγιά ή οτιδήποτε άλλο που αδυνατούσα να εξηγήσω.Ο Νικος πλέον είχε αρκετές μέρες στις οποίες δεν θύμιζε σε τίποτα τον Νίκο που συνάντησα όταν πρώτο ήρθα εδώ, η συμπεριφορά του έμοιαζε λες και κάποια μύγα τον είχε τσιμπήσει και αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Νίκος να δείχνει ότι τον ενδιαφέρω και ότι δεν με γράφει όπως ένιωθα πιο παλιά.Η Όλγα προσπάθησε να αποσπάσει έστω και μια πληροφορία για τον Νίκο και την περίεργη συμπεριφορά του από τον φίλο του όμως ο ίδιος ο Μάκης αρνιόταν ότι ειχε παρατηρήσει την διαφορά στον χαρακτήρα του Νίκου. Η φίλη μου όμως ορκιζόταν ότι αυτό το ενδιαφέρον δεν της φαίνεται μόνο φιλικού επιπέδου και αυτό με έβαλε στο τρυπακι να σκέφτομαι ότι ίσως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε πιο ξεκάθαρα με τον Νίκο για ορισμένα πράγματα.
Επομένως η Όλγα με συμβούλεψε να τολμήσω να τον διεκδικήσω μιας που τώρα φαινόταν η πιο κατάλληλη στιγμή αν αναλογιστεί κάνεις το ποσό ακατάλληλες φαινόντουσαν πως ηταν όλες οι προηγούμενες φορές. Πλέον είχα φτάσει στο σημείο του όλα ή τίποτα γιατί όπως μου λέει και η θεία η Λένα με τα μισά χτίζεις ψευδαίσθησεις και νομίζω ότι ήμουν η πιο ζωντανή απόδειξη ότι ζούσα με τις ψευδαισθήσεις πως κάποια μέρα εγω και ο Νίκος θα είμασταν μαζί. Είχα σκεφτεί άπειρες φορές ποιος θα ήταν ο σωστός τρόπος να ξεκινήσω την συζήτηση στον Νίκο περί αυτού του θέματος και έπειτα από μεγάλη σπαζοκεφαλιά κατέληξα πως θα ξεκινούσα και θα του έλεγα πόσο τον θελω κατευθείαν ώστε να μην χάσω το θάρρος μου και στην χειρότερη αν ήταν αρνητικός στα συναισθήματα μου θα έβρισκα δουλειά για να βγάλω κάτι και να μείνω μονη μου. Ήξερα ότι ήταν πολύ κακή ιδεα να μεινω μαζί του όμως είχα φτάσει να προτιμώ να το πω και ας φαω απόρριψη πάρα να κρατάω τόσο καταπιεσμένα τα συναισθήματα μου για εκείνον.
Και σήμερα αποφάσισα πως θα γινόταν η κίνηση Ρουα Ματ. Σήμερα στο παρτυ γενεθλίων της Δομνας που θα ήταν εκεινος και η παρέα του καλεσμένοι και ελπίζω πως το αλκοόλ θα οπλίσει το θάρρος μου για αυτό που έγκειται να ακολουθήσει.Ήμουν ήδη καθισμένη στον καναπέ της Όλγας και προσπαθούσα να σκεφτώ ποια θα ήταν η ιδανική στιγμη να του μιλήσω για τα συναισθηματα μου. Η Όλγα μου είπε την ωρα που θα με γύριζε σπίτι όμως θα ήταν πολύ άβολο πιστεύω να ανοίξω την συζήτηση αυτη εκεινη την δεδομένη στιγμή.
YOU ARE READING
Like a friend
Fanfiction"Της άρπαξα τον καρπό και την ανάγκασα να γυρίσει εκατόν ογδόντα μοίρες ώστε να με αντικρίσει. «Με πονάς»παραπονέθηκε. «Θέλω να ξέρω ένα πράγμα και μετά θα σε αφήσω» είπα και εκείνη προς απάντηση έκανε να πάρει το χέρι της από το κράτημα μου. Άδικο...