3 yıl önce
Şimdi Çocukluğumun geçtiği evin önünde öylece duruyordum.
Alınacak bir intikamım ve korumam gereken daha sütten kesilmemiş minicik bir bebeğim vardı.
Derin bir nefes aldım bana bunu yaşattan adam öylece hayatına devam edemezdi babam bile olsa.
Kapıyı çaldım kapı sesi kulağıma yankılanırken gözlerimi sımsıkı kapattım çantamın askısını avucuma sıkıştırmıştım.
Annem halsiz görünüyordu kapıyı açınca beni karşısında görmeyi beklemediği belliydi.
"Buse!"
Bana sıkıca sarıldı.
"Anne"diye fısıldadım ellerim boynumu saran kollarına hafifçe tutunurken.
"Gel kızım"
Elimden tutup beni içeri sürükledi.
Kısa bir süre sessiz kaldık.
"Ben geri geldim anne,mutlu olmaya gitmiştim onunla iyi olacağız sanıyordum ama olmadı..."
"Bir tanem güzel kızım benim,yeter artık kendini harap ettiğin daha genceciksin tekrar hamile kalabilirsin annem hem demeki o adam sana göre değilmiş ilerde sana uygun doğru dürüst biriyle güzel bir evlilik yapar bir daha doğurursun bebeğim"
"Canım çok yanıyor anne..."
"Geçecek bebeğim geçecek"
Acelesiz ayak sesleri ve ardından görünen babam...
"Buse?"
Eğdiğim başımı kaldırdım,gözlerimden iri yaşlar akıp gidiyordu.
"Baba..."
Daha fazla devam etmedim kalkıp babama sarıldım,anlamamış duruyordu.
Kollarını yavaşça bana sardı.
"Baba ben anne olamadım..."
"Buse ne oluyor?"
Babamdan ayrılıp karşısına dikildim,şimdi iyi bir oyunculuğa ihtiyacım vardı.
"Baba Arasın düşmanları varmış bebeğimi onlar öldürmüş Arasta biliyormuş ama izin vermiş....hiç bir şey yapmamış."
"Bu kadar mı?"
"Özür dilerim baba seni dinlemeliydim bide utanmadan seni suçlamaya kalktı bir adama tuttmuş adam karşıma dikilip senin yaptığını söyledi ama inanmadım o da sonra itiraf etti zaten"
"En başından ona hiç güvenmiyordum seni Cevdet beyin oğluyla evlendirecektim sözümü dinlemdin böyle oldu işte"
"Özür dilerim baba...ben daha fazla o evde kalamadım buraya geri dönebilir miyim?"
"Saçmalama Buse burası senin evin,tabi ki burada kalacaksın"
Ona tekrar sarıldım yine ifadesizdi.
"Çok canım yanıyor diye fısıldadım"
...
Bu kapıdan geri dönüş yoktu önünde dikildiğim kapıya bir kez daha baktım,derin bir nefes aldım.
Buna mecburdum ama önemli olan sadece mecbur olmam değil aynı zamanda bunu istiyor olmamdı,ben babamı yok ettmek istiyordum.
Emniyet müdürlüğününden içeri girdim,etrafta ki insanlar beni daha ilk adımlarında germişti.
Yine de yılmayıp üst katta çıktım emniyet müdürüyle görüşmek istediğimi söyledim.
Adımı verince çok bekletmeden beni içeri aldılar.
Adama olanları anlattığımda bana şüpheli bakışlarla bakıyordu.
"Size neden inanalım Buse hanım?Babanız tarafından gönderilmiş olamaz mısın?"
"Söylesenize beyfendi sizce ben yalan söylüyor olsaydım babamın hapise girmesine sebep olabilecek bu bilgileri size verir miydim?Evet onu bu durumda hapse atabilirsiniz ama en fazla bir kaç sene çok köklü bir adam olduğunu da biliyorsunuz sizin asıl istediğiniz babamın da içinde olduğu mafya birliğini çökertmek hem öyle olsaydı şu an evimizde çalışan gizli 3 polisiniz ölmüştü"
Yerinde dikleşti ve yutkundu.
"Tamam öyleyse bu bir günde olacak bir iş değil bu işle ilgilenen ekiple konuşmak ve sizin dahil olacağınız yeni bir plan yapmak gerek fakat önce bize yalan söylemediğinizden emin olmalıyız güvenimizi kazanmak istiyorsanız bize zaman vermelisiniz"
"Peki nasıl isterseniz o zaman ben gidiyorum"
"Görüşmek üzere"
Oradan olabildiğince hızlı çıkmak için saniyeleri saydım.
En sonunda kendimi dışarı atınca boğulacakmışçasına derin nefesler aldım zordu ama olacaktı.
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARKADAŞ
Action"Sizde mi düğünün gürültüsünden kaçtınız" "Evet şu an birazcık sesizlik istiyorum." "Sizi hiç görmedim kız tarafı mısınız?" "Maalesef evet." "Gelinin neyi oluyorsunuz." "Hiçbir şeyi olmak isterdim ama ta kendisi oluyorum." "Siz erkek tarafı olmasını...
