Melezler Okulu-4:Ateş Çemberi

☀️ Ateş Çemberi 🌙

Selamlar,Sevgili Okuyucularım.Nasılsınız bakalım? Ben iyiyim teşekkür ederim.Umarım sizlerde iyisinizdir.Bugün söyleyeceğim bir duyuru var ama o kadar da uzun değil zaten geçen bölümde ne olduğunu açıkladım sizlerde ondan anlamışsınızdır diye tahmin ediyorum ama eğer yine de bir sorunuz olursa sormaktan asla çekinmeyin

Hepinizin geçmiş Kurban Bayramını Kutluyorum.Umarım,Ailenizle ve Akrabağalarınızla yeniden buluşmuş ve güzel güzel zamanlar geçirmişsinizdir.Bol bol şeker yemişinizdir :D

Neyse hadi çok uzatmadan yeni bölümümüze geçelim derim

Yazarınız;
Dilara

Eclipse'in ağızından;

Müdür John'un söylediklerinden sonra yere doğru bakmaya başlamıştım.Açıkçası Müdür John'un Ateş Çemberi hakkında bahsettikleri şey beni biraz olsun korkutmaya yetmişti Çünkü bir kara delik dalga geçilecek ya da hafife alınacak bir olay değildi sonrasında ise birazcık daha cevap alabilmek için yeniden kafama Müdür John'a doğru döndürdüm.Müdür John ise olduğu yerde duruyordu ve ellerinin arkasına doğru almış ve bana doğru hafiften hüzünlü bir biçimde bakıyordu

"P-Peki bunu daha önce neden bana söylemediniz? Bu olay nerede ve ne zaman olacak haberiniz var mı?"

Müdür John,ben bunu der demez ilk önce yere doğru sonra sol yanına doğru ve en son ise yukarıya doğru bakmaya başladı sonrasında ise gözlerini kapatıp derin bir nefes alıp verdikten sonra,gözlerini de açarak yeniden bana doğru döndü

"Bu olayın Ateş Çemberi olduğundan emin olmam gerekiyordu ki sana söyleyebileyim sonradan öğrendim ki bu malın muhlis Ateş Çemberinin tam kendisi ve tahminlerine göre de Ateş Çemberinin gelişine tam tamına 1 ay var"dedi Müdür John

Müdür John bunu der demez,göz bebeklerim hafiften küçüldü

"Peki bunu durdurabilmenin bir ölü var mı? Yani onu durdurabilecek bir büyü veya sihir?"dedim biraz daha sakin bir sesle

"Var"

Müdür John bunu der demez içime bir rahatlama gelmişti hafiften gülümsemeye başlamıştım.Oturduğum koltuktan ayağa doğru Kalkmış ve birazcık Müdür John'un yanına yaklaşmıştım ama aramızda öyle çok fazla bir yakınlık yoktu muhtemelen ikimizin arasında olsa olsa bir iki metre uzaklıkta bir mesafe vardı

"Tamam o zaman,O büyüyü bana öğretin! Bende zamanı gelince o büyüyü kullanırım ve Ateş Çemberini böylece yok ederim!"

Müdür John ise sadece yüzüme hüzünlü bir biçimde bakmaya başladı Hatta öyle bir hüzünlenmişti ki gözlerini hafiften kısmıştı ve bana sanki sonrasında söyleyeceği şey için pişman olacakmış gibi bakıyordu.Müdür John'un bu bakışı beni hafiften korkuttuğu gibi 'bu iş bu kadar kolay değil' mesajını da vermişti bile

"Ah,Eclipse keşke sandığın kadar kolay bir büyü olsaydı...Ateş Çemberi bu evrendeki en güçlü varlıklardan biridir ve biliyor musun bilmiyorum ama bu evrendeki en güçlü varlıkları öldürmek öyle iki üç büyü ile yapılabilecek bir şey değildir.Ateş Çemberi'ni yok etmek için bir Suon'a ihtiyaç vardır çünkü Ateş Çemberi'nin içinde bulunan kan Suon'lar da bulunmaktadır ve onu sadece kendi kanında var olan bir varlık öldürebilir.Sen de son kalan Suon olduğu için sadece onu sen öldürebilirsin ve onun öldürülmesini sağlayan büyü o kadar da kolay ve basit bir büyüdü değil,Eclipse"dedi Müdür John neredeyse acı çeken bir sesle

Müdür John bunu söyledikten sonra kısa bir sessizlik oldu sonrasında ise Müdür John yeniden konuşmaya başladı

"Ateş Çemberini öldüren tek silah kendi büyüleridir.Yani Ateşe ateşle karşılık vereceğiz.Güneş ve Ay olduğu zamandaki büyülerini Tam ona karşı kullanacağız Hem de hepsini"

"Yani bu Ateş Çemberini durdurmak için benim tüm güçlerimi birleştirmem  mi gerekiyor?"dedim

"Aynen öyle ve bu sandığın kadar kolay bir iş değil ne yazık ki"dedi Müdür John

Müdür John'un bir yanıt vermesini beklerken ona doğru sessizce bakıyordum.En fazla bu şekilde aramızda bir 10 dakikalık sessizlik oldu sonrasında ise bu sessizliği Müdür John bozdu

"Her çeşit büyünü kullanmak zorunlu olduğu için vücudunda harcayacağın enerji çok fazla olacak.Unutma,Güneş ve Ay'ın büyüleri tıpkı diğer büyüler gibi fazlasıyla enerji  isteyen bir büyü çeşididir.Her büyüyü kullanman senin bedeninde olumsuz sonuçlara hatta Ölümüne bile sebep olabilir"dedi Müdür John

Müdür John bunu der demez içimdeki korku resmen tavana fırlamıştı.Ne demek benim ölümüme sebep olabilirdi? Bu...Alışmak ve Duymak için fazlasıyla zor bir cümleydi ve biliyordum ki bu olayı durdurabilmek için bunu yapmam gerekiyordu

Yani bir nevi bunu yapmam için kendimi feda etmem gerekiyordu...

"Yani benden kendimi feda etmemi mi istiyorsunuz?"dedim soğuk bir sesle

Müdür John fazlasıyla pişman olmuş gibi bir yüzle bana bakmaya başlamıştı

"Bu olayın yüzdesi belli değil Eclipse,Bedeninde ufak tefek yaralara da sebep olabilirsin ya da-"

"Ölümüme de"diye soğuk bir sesle sözünü kestim

Bunu der demez etrafın soğuduğunu hissettim.Hatta o kadar soğuk tu ki bütün çevrem buz bile tutmuş olabilirdi

"Biliyorum Eclipse böyle bir şeyi kabul etmek ya da sineye almak kolay değil ama söz konusu olacak şey hepimizin yaşamı...Bu Dünyada var olan her şeyin yaşamı..."

Müdür John bunu söyledikten sonra bir süreliğine kafamı sola doğru çevirdim ve yere doğru bakmaya başladım

'Herkesin yaşamı,dünyanın yaşamı'

Bunu söylemek Tabii ki de çok basitti Sonuçta kendi tehlikeye girmeyecekti.Her zamanki gibi benim başım belaya girmek zorundaydı ama ne yapalım en güçlü ve en önemli melez olunca başıma gelecek olan belalar ve sorunlar da büyüyordu.Bu da bunun en büyük kanıtıydı zaten

Çocukluğumdan beri ve hatta bu okula geldiğimden beri başıma gelmeyen büyük bela kalmamıştı.Bu Muhtemelen bunun son raddesi falandı

Sonrasında ise düşünmeye başladım aklıma Mora Annem geldi.Eğer ben bu işi yapmayı kabul etmezsem O da ölecekti sonra Anneannem,Dedem,Babaannem,diğer  Dedem,Amcam,Kuzenlerim ve 3 tane teyzem gelmişti aklıma.Eğer ben bir şey yapmazsam onlar da haksız yere öleceklerdi sonra arkadaşlarım geldi aklıma Troy,Traila,Coral ve en sevdiğim insan,

Datrone Blackwing...

Eğer ben bir şey yapmaya kalkmazsam onlar da ölecekti...

Tıpkı bu Dünyada olan diğer herkes gibi...

Bunu kabullenmek fazlasıyla zordu ama yapacak bir şeyim yoktu...

"Eğer tüm büyülerinde uzmanlaşabilirsen,Ölüm Riskini belki indirebiliriz"dedi Müdür John sessizce

"Ben...Bir süreliğine yanlız kalmam gerekiyor..."

"Evet,Elbette Bayan Nightinggale.Geldiğiniz için Teşekkür ederim"dedi Müdür John pişman bir sesle

Müdür John'a bakmadan sessizce koltuğundan kalktım ve aynı şekilde sessizce odasından çıkarak kendi evime doğru yürümeye başladım.Ellerim cebimde,gözlerimi yerden ayırmadan sessizce evimi doğru yürüyordum

Bu vereceğim en zor karar olacaktı Şüphesiz...

...