အကယ်၍သာ...

Part 2

Zawgyi code

2017 ခုႏွစ္ 6 လပိုင္း 2 ရက္ေန႔

ဇိုင္းတစ္ေယာက္လြယ္အိတ္ကိုလြယ္ထားကာ ေက်ာင္းေ႐ွ႕၊ တစ္နည္အားျဖင့္ ​ေဆးေက်ာင္းေ႐ွ႕တြင္ရပ္ေန၏။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးမွာလြန္စြာခမ္းနားလွပါသည္။
ဇိုင္းဒီေန႔ အျဖဴတီ႐ႈပ္ေပၚမွာ အမဲဂ်က္ကပ္နဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာႏုဝတ္ထားေတာ့ အသားဝင္းသူပီသစြာ လြန္စြာမွလိုက္ဖက္လွသည္။ ဦးထုပ္အျဖဴလည္းေဆာင္းထား၏။

သူရပ္ၾကည့္ေနစဥ္ သူ႔ေနာက္ေက်ာကိုတစ္ေယာက္ေယာက္ကဝင္တိုက္သျဖင့္ လွည့္အၾကည့္

ဘုရားေရ

အခုလိုျမန္မာႏိုင္ငံမွာဒီလုိေကာင္ေလး႐ွိသည္တဲ့လား
မ်က္ခံုးထင္းထင္းနဲ႔ မ်က္လံုးေလးမ်ားမွာၾကည္လင္ေနေသာ္လည္းဝမ္းနည္းရိပ္မ်ားနဲ႔ ႏွာတံေလးမွာ ဆင္းေန၏။ အထင္႐ွားဆံုးအပိုင္းမွာႏႈတ္ခမ္းေလးျဖစ္သည္။ ဖူးႂကြေနကာ သဘာဝအတိုင္းရဲေနသည္။အသားေလးမွာေဖြးႏုေန၏။ အဝါေရာင္တီ႐ွပ္ေလးနဲ႔ေအာက္ကဂ်င္းေဘာင္းဘီအပြအျပာေ
လးဝတ္ထားေတာ့ကေလးတစ္ေယာက္အတိုင္းႏွယ္။

ဇိုင္း၏တစ္သက္တြင္တစ္ခါမ်ွ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ကိုဤမ်ွေသခ်ာမၾကည့္ဖူးေပ။
လွတယ္ဆိုတာမိန္းကေလးမ်ားအတြက္သာသံုးေသာ္လည္း ဒီေကာင္ေလးအတြက္ေတာ့သံုးလ်ွင္ပင္အျပစ္မေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဒီေကာင္ေလးအလြန္လွပါသည္။

ဇိုင္းေၾကာင္ၾကည့္ေနစဥ္..

ေဇယ်ာ- ဘာေတြအဲ့ေလာက္ၾကည့္ေနရတာလဲ

ဇိုင္း- ဟင္... အယ္ မၾကည့္ပါဘူး

ေဇယ်ာ- ဟုတ္ၿပီေလ ခုနဝင္တိုက္မိတာ ေတာင္းပန္တယ္ ငါအေလာတႀကီးလာမိလို႔ မင္းကိုမျမင္မိသြားဘူး။ မင္းကလည္းအေပါက္တည့္တည့္ရပ္ေနတာဥစၥာ မင္းအျပစ္လည္းနည္းနည္းေတာ့ပါတယ္ေနာ္
ငါေျပာတာဟုတ္သလား

ဇိုင္း သူ႔ေ႐ွ႕ကေကာင္ေလးကိုလြန္စြာအူယားေနသည္။ သူ႔အျပစ္ကိုသိပ္မေျပာ။ သူမ်ားကိုပါဆြဲထည့္ေနေသာအေကာင္ေပါက္တည္း။
ဘယ္လိုေလးလဲကြာ......

ေဇယ်ာ- ေဟ့လူ ငါေျပာတာဟုတ္သလားလို႔

ဇိုင္း- ဟင္..ေျသာ္ မွန္တယ္ သိပ္မွန္တာေပါ့ ကြၽန္ေတာ့္အျပစ္လည္းပါပါတယ္