Τα Καταραμένα Βασίλεια [#TKB] [18+]

- 19 . Η εκτέλεση του τέρατος της Katrakton -

THE CURSED KINGDOMS

-NIXGOTSARCASM

~•~

O CHARLES-ERNEST ΚΟΙΤΑΞΕ τα χέρια του για κάτι λεπτά. Καθισμένος στο κρεβάτι του, παρέμεινε σιωπηλός. Τον ενοχλούσε που δεν μπορούσε να χρησιμοποιούσε τις δυνάμεις του με άνεση. Αναρωτιόταν τι γινόταν στο βασίλειο και αν ο Kirk με τους υπόλοιπους τα έβγαζαν πέρα. Όσο και να προσπαθούσε να έβρισκε μια σύνδεση μαζί τους, το μόνο που κατάφερνε ήταν να έβηχε αίμα μέχρι που δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Ήταν αρκετά χιλιόμετρα μακριά τους και αυτό το έκανε πολύ δύσκολο. Πήρε μια βαθιά ανάσα και άφησε τα χέρια του ελεύθερα να πέσουν, οι αγκώνες του καρφωμένοι στα μπούτια του.

Έριξε τα μάτια έξω από το παράθυρο και η βροχή δεν είχε σταματήσει καθόλου. Παρόλο που είχε κοιμηθεί ένα οχτάωρο, το πέπλο της νύχτας παρέμενε στην πόλη της Katrakton. Δεν τον πείραζε που το φως ήταν λιγοστό στην περιοχή. Του διευκόλυνε την κίνηση δίχως να τράβαγε τα μάτια των γύρων του πάνω του. Σηκώθηκε αργά, περισσότερο κουρασμένος απ΄ ότι ήταν, και κοίταξε τον χάρτη που είχε στο τραπέζι του. Δεν έπρεπε να ξέχναγε τον λόγο που είχε απομακρυνθεί τόσο από το παλάτι της Alchten και αυτός ήταν να έβρισκε τον Fernando van Lowey.

Ο Marin επέστρεψε αρκετή ώρα αφότου ο Preston και ο Charles-Ernest είχαν βολευτεί στο μοτέλ. Κοιμόντουσαν σε τρία διαφορετικά δωμάτια. Ο δράκος βρήκε τον βασιλιά του και τον ενημέρωσε ότι η νεαρή Ella βρισκόταν κλειδωμένη στα κελιά της φρουράς. Του έδωσαν δέκα χρυσά νομίσματα που την παρέδωσε και όταν ρώτησε για το έγκλημα το οποίο κατηγορούταν, του απάντησαν ότι χρησιμοποίησε σκοτεινή μαγεία για να σκοτώσει τον σύζυγο της, έναν ιερέα και ύστερα για να κάψει την εκκλησία. Του είπαν ότι θα την κρέμαγαν στο κέντρο της πόλης την επόμενη μέρα όταν η καμπάνα θα χτύπαγε τέσσερις φορές. Ο Charles-Ernest τον άκουσε προσεκτικά και τον έδιωξε δίχως λέξη αφότου τελείωσε.

Την λυπόταν την νεαρή γυναίκα. Μπορεί η δουλειά του να ήταν να προστάτευε την πριγκίπισσα Felicity και να υπηρετούσε τυφλά τον βασιλιά του, όμως η Ella τον είχε συγκινήσει. Σε όλη την διαδρομή, εκείνη θα έκλαιγε και θα ζήταγε συγγνώμη, ακόμη και στον ύπνο της. Μπορούσε να αισθανθεί τον πόνο που της είχε προκαλέσει η κατάρα στο σώμα της. Δεν ήταν εύκολο άλλωστε. Το δέρμα των καταραμένων ανθρώπων θα σχιζόταν και θα σάπιζε για όσο τα κόκκαλα τους θα έσπαγαν για να παραμορφωθούν. Ήταν απλά οδυνηρό.