Öğrencilerin "zeka" seviyelerine göre sınıfsal ayrıştırma yapan bir okul, notlara göre düzenli olarak öğrencilere sınıf değişimi uyguluyordu. Bu da öğrencilerin öğrenci gibi değil de bir yarış atı gibi hissetmelerine sebep oluyor fakat hiçbiri bunu...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
1 Hafta Sonra
Dün son sınavımızı vermiştik ve bugün sonuçlar panoya asılacaktı. İki gün sonra da sınıf değişimi yapılacaktı. Okulumuzun bu sistemini hiç sevmesem de sonuçları hep heyecanla beklerim. Hayatıma ufak bir aksiyon katıyordu.
Son derse kadar sonuçlar açıklanmamış, dersten bir önceki teneffüs açıklanıp panoya asılmıştı. Hyunjin ile kalabalığın arasına dalıp panonun önüne geldik.
Dönem Sonu Sınavları Sıralama;
1- Jo Shin-yeol
2- Kim Seungmin
3- Hwang Hyunjin
4- Lee Felix
5- Choi Jisu
6- Han Jisung
7- Lee Chaeryeong
8- Huening Kai
9- Choi Yeonjun
10- Nishimura Riki
İlk on bu şekildeydi ve şok içinde bakıyordum bu kısma kadar. Bu bir ilk! Han Jisung nasıl altıncı olur? Onun üçüncü sıraya düştüğü bile görülmemişken altı da ne oluyor? İkizlerin hilesi ile dördüncü sırayı görmüştü evet ama gerçekler ortaya çıkınca sıralama düzeltilmiş ve ikincilikte yerini almıştı. Fakat bu listedeki kimse torpil yapacak insanlar değildi. Kim Seungmin, Choi Jisu; asla buna tenezzül etmezlerdi ki zaten onlar hep dördüncü ya da beşinci olurlardı.
Hyunjin'in yükseleceğini zaten biliyordum, ilk beşe girip bizim sınıfa gireceğine emindim. Felix de okulun en zekilerindendi, dördüncü olması çok normal. Yani bu liste son derece dürüst bir listeydi. Ama Jisung... Bu nasıl mümkün olabilir?
Hyunjin sevinçle bana döndü, "Bu harika değil mi?!"
Onun sevincine katılmak isterdim ama o kadar şaşkındım ki daha birincilik sevincini bile yaşayamamıştım.
"İlk altı kişi 2/1 sınıfına giriyor, o halde kesinlikle sizin sınıfı kazandım!"
Hyunjin'e zoraki bir tebessüm sunup kalabalıktan uzaklaştım, orada boğularak ölebilir bir insan. Hyunjin de yanıma geldiğinde gülüşü silinmişti, "Shin-yeol? Sevinmedin?"
"Kusura bakma biraz şaşırdım, çok sevindim ikimizin de istediği şey oldu sonunda."
Sorgulayan bakışların yerini sitemkar bakışlar aldı, "Jisung için üzülüyorsun, değil mi?"
Kafamı iki yana salladım, "Hayır, hayır." gitmeye çalıştığında hızla kolundan yakaladım, "Hayır Hyunjin öyle değil! Ben... Ben sadece şaşırdım, bu asla olmazdı."
