Deel 49

187 8 0
                                    

Pp Yasmine

Younes heeft me het hele huis getoond. Het huis is meer dan prachtig. Wauw, ik kan het nog steeds niet geloven!! Hij heeft hier zelfs een ondergrondse zwembad. Hij heeft me ook de sleutel gegeven. Ik wou het niet aannemen, maar hij heeft het in mn rugzak gestopt. Awwhhh het is echt kapotlief wat hij heeft gedaan. Ik hou zoveel van hem, niet normaal! "Kom naar hier, wanneer je maar wilt, ja? Als je effe me-time ofso wilt, of als je wilt afspreken ofs. Mohim, is niet alleen mijn huis, saff? Ik heb dit huis trouwens ook op onze naam gezet. Daarvoor had ik vorige keer dus jouw handtekening nodig, weet je nog" zegt Younes. Ik lach. "Pfff sorry van daarjuist" zeg ik. "Maakt niet uit schatje, ik hoop dat je niet meer boos bent" "Ahhahaha als ik dit zie, hoe kan ik nog boos zijn op je?" Zeg ik. Hij lacht. "Vertel het nog niet aan iemand, aub. Zelfs mn moeder weet dit niet" zegt Younes. Ik knik. "Tuurlijk" "Kom morgen naar hier, en pak al een paar soorten kleren mee voor ja je weet maar nooit" zegt Younes. "Isgoed"
Terwijl ik het huis nog wat mocht verkennen, gaat Younes achter mcflurry's. In de badkamer kunnen we ook zo'n jacuzzi modus instellen. Heerlijk dus voor de winter. Ik ga in de tuin in de hangmat liggen en zit ondertussen naar het prachtige water van t zwembad te kijken. Ik ga het 1000x zeggen, ik kan het echt nog steeds niet geloven.

Younes is terug. Hij geeft me mijn mcflurry en hij komt naast me liggen in de hangmat. Niet dat er veel plaats is, maar ma3lish hahahah. Terwijl we eten, praten we over alles en nog wat. Mn moeder belt. Tijd om naar huis te gaan. "Younes ik moet naar huis" zeg ik. "Ohh saff isgoed, kom" zegt hij. Ik neem z'n hand aan en we stappen naar de auto. Ik kijk het huis nog eens goed aan en glimlach. We stappen de auto in en Younes doet z'n playlist aan.

Thuis aangekomen groet ik mn moeder en vertelde haar over mn 1e schooldag. Niks over de situatie met Younes natuurlijk. "Die Rania hoor ik echt al een jaar van je! Trek het je niet aan lieve schat, Younes is betrouwbaar" zegt mn moeder. "Ja younes wel, maar zij niet" Mn moeder haalt dr schouders op. "Geen enkele onbekende vrouw is betrouwbaar schat. Dat hoort bij relaties" Ik knik.
Meyssa en ik praten ook nog over alles en nog wat.

Ik help mn moeder met koken. Heerlijke mamita, dat is altijd lekker. Ik roep Meyssa van de trap en we beginnen gezellig met z'n 3tjes te eten. Daarna ruimen we samen af.

De volgende dag word ik alweer wakker door mn wekker. Meyssa heeft een uur vroeger dus is zij al weg. Ik maak me klaar en ontbijt een croissantje. Younes heeft een uur later dan mij. Hij stelde me voor of hij me moest voeren, maar natuurlijk is dat niet nodig, dus kan hij nu een uurtje langer slapen. Wat ben ik toch lief, zeg! Nene grapje. Mohim, ik doe mn schoenen aan en ga de deur uit. Ik stap gwn, want waarom niet? Ik zit wat op m'n telefoon. Opeens hoor ik een bekende stem. Ik kijk achter me en zie... degene wie me heeft verkracht. Ik schrik me dood en loop zo snel als ik kan gwn weg. Ik kom uit in een welbekende wijk, dezelfde plaats waar ik gisteren was. Hier naar rechts en daar bevindt het huis van Younes en mij. Ik loop zo snel als ik kan die richting en haal de sleutel van mn zak. Ik doe de voordeur open en gooi het dan meteen dicht. Ik zucht en haal diep adem. Alles van toen flitst voorbij. Hoe ik uitgekleed werd, hoe ik geslagen werd, hoe ik verkracht werd. Ik laat me zakken tegen de deur en doe mn handen voor mn gezicht. Ik hoor iemand van de trap lopen. Shit wie is dat nou weer? Opeens zie ik Younes voor me staan. "Yasmine?" Vraagt hij en hij helpt me recht. "Wat.. Wat is er?" Vraagt hij. Ik ben nog steeds in schok. Hij heeft enkel z'n boxer aan, omdat hij nog lag te slapen. "Ik.. Ik zag die jongen die me had ver-verkra" en ik stop met praten. Hij zucht en neemt me in zijn armen. "Younes ik ben bang" huil ik. "Sssht kijk je bent hier veilig bij mij" zegt hij. Ik neem hem strak vast. Hij pakt me op en gaat naar de zetel. Daar legt hij me neer. "Heeft hij iets gezegd?" Vraagt hij wanneer ik weer rustig ben. Ik schud mn hoofd. "Ik hoorde enkel dat ie z'n keel schraapte" antwoord ik. "Heeft hij je zien lopen?" Vraagt hij dan. "Ik weet het echt niet. Maar ik heb hem niet meer gezien in dit wijk" Hij knikt. "Blijf beter hier en meld je ziek. Je weet nooit of ze je achtervolgen" zegt Younes. Ik zucht en knik. Ondertussen bel ik school om me ziek te melden. Zo, dat is ook al gedaan. "Wil je een beetje rusten?" Vraagt Younes. Ik haal mn schouders op. "Nja isgoed" antwoord ik dan. Hij neemt me mee naar boven. Z'n bed is nog niet opgemaakt. Of moet ik zeggen, ons bed? Die gedachte alleen al. "Als je wilt kan je ook in logeerkamer, maar we kunnen ook gwn beetje praten enzo, zie jij maar" zegt hij. "Nja ben niet echt moe dus we kunnen wat praten. Tenzij jij nog wilt slapen natuurlijk" "Nene wollah, was sowieso al half wakker. Kon niet slapen" ik knik. Hij gaat in bed liggen en hij trekt me naast hem. Ik glimlach. "Yasmine, ik weet dat je er niet graag over praat, maar hoe zag die jongen eruit? Die je, uhm, jeweetwel" vraagt Younes voorzichtig. Ik zucht. "Ik heb eens een foto van hem zien voorbijgaan en heb een screen getrokken" zeg ik. Ik ga naar mn verborgen foto's en druk op de foto van die jongen. De flashbacks komen alweer terug. Ik sluit mn ogen. "Yasmine, alles oké?" Vraagt Younes ongerust. Ik knik. "Ik kreeg weer flashbacks. Pfff het is echt moeilijk. Mohim hij is het, maar die andere 2 heb ik niet gevonden" zeg ik en ik toon hem de foto. "Stuur mij deze door" zegt hij. Ik doe wat hem gevraagd werd, aangezien hij anders boos ging worden als ik het niet deed. "Maar huh wacht, hebben ze je met 3 dinge gedaan?" Vraagt hij. "Omg Younes ja wat dacht je" zeg ik en de tranen gingen hun weg al. Hij neemt me strak vast. "Sorry prinsesje wollah als ik beter om je had gelet dan was t niet gebeurd" zegt Younes. Ik schud mn hoofd. "Younes daar kan je toch niks aandoen? We kenden elkaar toen amper" zeg ik. Hij veegt mn tranen weg en doet z'n arm rond me. Ik pak nog een zakdoek en veeg de overige tranen weg. Gedaan met huilen nu, en al zekers over dingen die het niet eens waard zijn. "Kunnen we het hebben over wat anders aub?" Vraag ik. Hij glimlacht en we praten nog wat over school en nog andere dingen. Mn moeder stuurt me. Oh-ow.

M= Mama

M: Schat je bent je lunch vergeten
Ik: Oh ma3lish k koop hier wel iets
M: Zeker? Ik kan het komen brengen he
Ik: Nene wollah ma3lish ik eet toch bijna nooit in de middag
M: Isgoed, succes nog op school lieverd x
Ik: 😘😘

Wjw ik had effe hartaanval. Mohim. "Wie was het?" Vraagt Younes. "Gwn mn moeder" antwoord ik. Hij knikt.

Stemmm❤️

Mon Amour ❤️💍Where stories live. Discover now