Mon Amour ❤️💍

Deel 125

Pp Younes

Ik ben net klaar met m'n werk. Eerlijk gezegd heb ik echt geen zin om naar huis te gaan en weer ruzie te maken met Yasmine, maar nu moet ik er wel voor dr zijn. Ze had gelijk. Ze voedt Liaam gwn alleen op. Het enigste waar ik niet tegen kan is dat ze roept tegen me. Ik ben dr man, niet dr vriend. Elmohim, ik hoop dat we het vandaag nog kunnen uitpraten. Ik ga mn auto in en rijdt naar huis.
Ik parkeer mn auto en doe de sleutel in het slot. Ik ga naar binnen, doe mn schoenen uit en leg mn sleutels zoals gewoonlijk op tafel. Ik loop de keuken in om te kijken wat Yasmine heeft gekookt. Yasmine??? Yasmine ligt op de grond? Ik loop naar dr toe en zie een mes naast haar liggen. Ik zie op de grond heel veel bloed. "Yasmine???? Yasmine word wakker aub" zeg ik in paniek. Ik bel meteen de ambulance. Wie tf heeft dit gedaan?? Yasmine zou dit nooit zelf doen!! Of wel? Nee dat kan niet!!!! Zonder besef laat ik tranen vallen. Ik doe mn trui uit en doe het rond dr buik vast, zodat ze niet nog meer bloed verliest.
Ya Allah, laat t goedkomen met Yasmine. Ik heb dr nodig. Ik kan niet zonder dr.

De ambulance is eindelijk gearriveerd. Ze pakken Yasmine meteen mee. Ik loop zo snel als ik kan naar boven om te kijken of Liaam oké is. Ik ga naar de babykamer en zie geen Liaam in bed. Nee nee nee, dit kan niet. Dit mag niet. Waar is Liaam???? Waar is mn kind? Wat is er gebeurd met m'n vrouw en mn kind??? Zonder hen ben ik niks. Zonder hen heeft mn leven geen zin. Ya Allah, waar is hij?

Ik rijd zo snel als ik kan naar het drugspand, waar ik vroeger werkte. Ondertussen bel ik naar Lamyae om te vertellen over Yasmine en Liaam. Ik zeg dr ook dat zij mn schoonmoeder op de hoogte houdt. Ik zou het wel willen doen, maar daar heb ik nu geen tijd voor. Aan het pand gekomen stap ik uit en ga ik naar binnen. "Ewa Younes, hayek lang geleden man" zegt Hamza die dr nog steeds werkt. "Ey ey luister, iedereen naar woonkamer nu" zeg ik. Iedereen doet wat er wordt gevraagd en ik begin de hele situatie uit te leggen. "Wejow nee man, serieus?" "Heftig wollah" "Wollahteh we pakken die vieze mensen!!" "Maar heb je vermoeden over wie t gaat?" "Ik zeg je eerlijk ik denk die Mo of Ilyas" antwoord ik. "Tfoe" "Als ik die vieze mannen pak wollahteh ik vermoord hen" zeg ik boos en ik sla hard tegen de muur. "Doe rustig broer, zo ga je het niet oplossen" kalmeert Hamza me. "Ewa kom dan, waar wachten jullie op?!" zeg ik boos. Ik hoop echt dat Yasmine het gaat halen en dat mn kind oké is. Mensen die zulke rotstreken doen zijn niet menselijk, ze zijn ziek wollah. Nadat we een halfuur plannen enzo hebben besproken neem ik afscheid van hen. Ik ga mn auto in en rijdt naar t ziekenhuis. Ondertussen zijn de mannen gaan zoeken naar Liaam. Bij het ziekenhuis aangekomen stap ik uit en loop ik naar binnen. Ik ga naar de 1e verdieping. In de gang zie ik dr moeder huilen met Anouar, Walid en mn schoonvader naast haar. "Is er nieuws?" vraag ik meteen aan Anouar en Walid. Ze schudden hun hoofd. Pff tfoe man. Ik heb echt de adrenaline om nu alles op de grond te gooien, maar ik moet me natuurlijk gedragen voor mn schoonouders. "Komt goed InshAllah" zeg ik stil en ik geef een kus op m'n schoonmoeder dr hoofd. Ze neemt me strak vast. Pff meskina, voor haar moet t echt moeilijk zijn. 2 dochters waarbij ze allebei in het ziekenhuis zitten. En niet eens om domme dingen, nee echt levensgevaarlijk dingen. "Is Liaam bij je moeder?" vraagt Anouar. Het liefst wil ik deze vraag niet beantwoorden. "Uh ja" lieg ik. Ik ga het zometeen gwn zeggen tegen Walid en Anouar. Ik wil mijn schoonmoeder hier niet mee lastig vallen en niet nog meer bezorgdheid schenken. De dokter komt. Eindelijk. "Familie van mevrouw (...)?" vraagt hij. We knikken. "Yasmine heeft zeer, zeer veel geluk gehad. Ze leeft nu nog. Ze heeft wel heel veel bloed verloren, waardoor ze niks van energie heeft. Ze is in een coma beland en we weten nog niet hoelang ze er in zal zitten. Hoogstwaarschijnlijk zal ze dit proces halen" zegt hij. Wejow Alhamdulillah. Deze dag is echt verschrikkelijk. "Anouar kan ik je effe spreken" vraag ik als die dokter weg is. "Ja Isgoed" We lopen de gang uit. "Ewa vertel?" "Liaam is weg" zeg ik. "Heh? Kifesh Liaam is weg?" "Ik kwam thuis, ik vond Yasmine bebloed in de keuken en dan vond ik Liaam niet meer. Ze hebben hem meegenomen" zeg ik en ik krijg zonder besef tranen in mn ogen. Mn vrouw en kind liggen gevoelig bij mij wollah. Anouar neemt me in een mannelijke omhelzing. "Ik help je met deze shit, broer. We gaan je zoontje vinden" zegt hij. "Zeg wel niks tegen je moeder. Ze zit al met zoveel stress" zeg ik. "Sowieso niet"

2 dagen later...

Pp Soumaya

Uggh ik wil deze klotebaby zo snel mogelijk weg man. Hij bezorgd me enkel hoofdpijn. Jaja ik heb Liaam meegenomen. Niet voor mijn plezier hoor, nee allesbehalve, maar gewoon dat ik Younes kan winnen. Hij zal zien dat ik voor z'n zoon goed kan zorgen enzo en ik weet dat dat zijn zwakke punt is, dusja. "Gaat die kanker baby blijven huilen of wat?" vraagt Ilyas. "Ik moest m toch meepakken of niet soms. Hoe moet ik Younes anders krijgen?" vraag ik boos. "Boeit me niet. Mohim ik ga door" zegt hij en hij verlaat t appartement. Hij heeft een appartement gekocht en ik mocht hier ook wonen met hem, aangezien we een 'team' zijn. Jullie denken waarschijnlijk dat ik echt een grote bitch ben. Nou, Yasmine is hier de grootste bitch hoor! Eerlijk, ze pakt gewoon heel mn leven af. Ik ben zoooo blij dat ik Yasmine heb kunnen vermoorden. Het geeft echt een gevoel van vrijheid. Nu heb ik nog niks gedaan met Younes enzo, ik doe dat later als hun hele fam wat bekomen zijn over Yasmine. Ik weet 1000% zeker dat ie zielsveel van me zal houden. Nog meer dan van Yasmine...

Stemmm❤️