19 : Yetmez mi?

8.1K 555 69
                                    

İlahi Bakış Açısı

Doğa eve gelmediği için hepsi anlaşmış gibi odasından bile çıkmadı. Kerem Soylu salonda oturup burukça etrafa baktı.

Aslında hep böyleydiler. Doğu hastalanmadan önce. Kimse ortak alanda bulunmaz sohbet etmez odasına çekilirdi. Duruyla görüşmek istemezlerdi. Herkes birbiriyle kavgalıydı.

Ancak Doğa geldikten sonra bu öyle bir hal almıştı ki. Soylu ailesi oturup dertleşmeyi öğrenmişti. Doğu odasında boş boş duvarı izliyordu. Doruk aile albümündeki fotoğraflara o gün telefondan fotoğrafını çektiği Doğanın küçüklüğünü koymakla meşguldü. Dinçer ise olanları düşünüyordu. Demirse Doğanın sürekli izlediği filme başlamıştı.

Arife abla herkesi çağırınca yemeğe indiler. Herkes masaya oturunca sessizce yediler yemeklerini.

" noluyor size? " dedi Kerem Bey anlamasına rağmen " ne bu sessizlik" demesiyle Doğu küskün bir ifadeyle babasına döndü.

" niye Doğaya izin verdin baba?" Diye sordu kızgın sesiyle.

" anlaşıldı derdiniz. Sizde hissediyor musunuz eksikliğini?" Diye sordu Kerem Bey ufak bir heyecanla. Evin sessizliğinden bile belliydi ki.

" bende izin vermeni beklemiyordum. Doğa bana söylediğinde sen bilirsin demiştim sen izin vermezsin diye" Kerem Bey derin nefes aldı

" ona karışmaya hakkım yokmuş gibi hissediyorum. Bunca zaman zaten istediği şeyleri yapamamış. Onu engellemeye hakkım yok. O saygısından ona hiçbir şekilde babalık yapamama rağmen gelip izin alıyorsa bana da izin vermek düşer oğlum. Ne yapsaydım" diye sordu Kerem Bey burukça. Odadaki herkes ona hak verse de aynı zamanda küskünlerdi.

" tamam en azından bir gün izin verseydin bir de pazar gelicek! Hatta şey falan yapsaydık tatile giderken onu efeden alırdık"

" ne bu efe nefreti ? " diye sordu Kerem Soylu kaşlarını çatarak. "Tanıştınız mı siz? " siye sordu şaşkınca

" hayır baba " dedi Doğu gözlerimi devirerek.

" iyi tatilden dönünce veya yarın falan tanışmayı düşünüyorum ben." Demesiyle herkes dikleşti.

" e bizde " dedi Demir atlayarak Kerem Bey hepsine gözlerini kısarak baktı.

" dinçer oğlum sen değil miydin odada kız uyurken bağırış çağırışa bu kız niye burada diye bağıran? Doğucum siz niye tartıştınız bilmiyorum ama kız senin yüzünden bayıldı. Doruk sen bir şey söyledin mi bilmiyorum ama seni tanıyorsam söylemişsindir" demesiyle Doruk başını öne eğdi. Doğu bakışlarını kaçırdı Dinçerse bu cümleyi duymayı beklemiyor olacak ki duraksadı

" baba biz yaptığımız hatanın farkındayız. " dedi Dinçer yavaş yavaş. Kerem Soylu gülerek ona döndü.

" özür dilediniz mi? " diye sordu. Dinçer ve Doruk aynı anda nefes aldı.

" ben diledim " demesiyle herkes şaşkınca Dinçere bakarken Doruğun el şıklatmasıyla herkes ona döndü.

" bende diledim " dedi. Kerem Soylu bunu hiç beklemiyordu. Oğulları daha kendinden bile bir kez özür dilememişlerdir. Burunları düşse eğilip almazlardı onlar. kerem Bey içten bir şekilde gülümsedi. Ailesi düzelecekti. Demir ve Doğu ise şok içindeydi. Abileri. Dinçer ve Demir asla birinden özür dilemezdi. Ayrıca demek ki özür dilemişlerse Doğayı seviyorlardı. Ve onu kaybetmek istememişlerdi.

" ne ? " diye sordu Doğu ve Demir şokla aynı anda.

" Bir ben mi konuşamadım özür dileyemedim" diye sordu şokla Doğu.

Bilmem kimimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin