𝕯𝖚𝖈 𝖎𝖓 𝕬𝖑𝖙𝖚𝖒

#47 Sheila

12:01AM 

Alice and I drink a lot of soju in that late hour of the night. And No one can stops us as the vibe of the resort-bar is still awake and alive. 

ROI'S POV

Before I even get drunk I put out and show to her an old photo of Alex Mother with Fr. Mike while inside of a church. Fr. Mike still wares his Deaconal attire during that time. 

"This is Sheila... Alex Mom."

Flashback...

ALEX POV

Cebu

Matapos ang 2 taon, nakabalik din ako dito. Na-miss ko ang lugar na ito at marami na agad ang nagbago since umalis ako. Pumunta ako sa isang hospital kung nasaan si lola. Nakita ko agad si Sheila na nakaupo sa isang hilera ng seat sa hallway tila nagdarasal. Pumunta ako sa harapan niya. At mga 2 seconds pa ang lumipas bago niya ako mapansin. Tiningala niya ang ulo niya sa napatingin na lang sa akin. 

"Your here"

Mahina niyang sabi sabay tingin bigla sa baba. Doon palang ay parang may nasesense na kong mali. At ilang saglit lang lumabas ang groupo ng mga nurse kasama ng isang doctor mula doon sa ward kung saan daw si lola. 

"Mrs Alcantara..."

Tawag ng doctor sa kanya. 

Tumayo si Sheila at naglakad palayo kasama ng mga doctor. Sumunod pati ang mga nurse kay mama. Tinignan ko lang sila at hindi ko na napaigilan ang sarili ko na pumasok sa kwarto ni lola. 

***

Pumasok akong tila sinasalubog ng malamig na hangin. Dahil ba toh sa aircon? Napansin ko na walang gumaganang makina sa paligid ni lola. 

"Gagi naiwan nilang nakapatay yung-"

Ilang minuto muna bago mag-sink in sa akin ang lahat ng aking mga nakita. At doon ko na agad nilapitan si lola. Niyakap ang katawan niya at inalog ko bigla para magising siya. 

"LOLAAA! LOLAAA! GISING NA PO KAYOO!... LAAA! LA Nandito na po ako.. LAAA!.. LAAAAAAAAA!"

Paulit-ulit kong niyakap at inalog si lola dun sa kama ng humahagolgol at may bigla na lang na mga nurse ang humila sa akin papalayo sa kanya. Pumipiglas ako sa kanila pero nagawa rin nila akong pigilan lalo na at pinakita pa nila sa harapan ko kung paano nila tinakpan ang buong katawan ni lola na wala nang buhay. 

"WAAAAGGGGGG!!!"

***

Naabutan ko sa chapel si Sheila. Nakaupo sa pew at pinupunasan yung mukha ng tissue. 

"Nagawa niya pa talaga umiyak ng ganyan."

Tumalikod si Sheila at humarap sa akin. Yayakapin niya pa sana ako kaso umiwas ako. 

"Ginusto mo ba ang nagyari kay lola?"

Matapang kong sagot sa kanya...

"Ginawa ko lang kung ano yung ang mas best sa mama ko."

"Ma. Kailan pa naging sagot ang pagkitil ng buhay para mawala ang paghihirap ni lola?"

"Pag hindi ko iyon ginawa Alex. Pag hindi ako pumirma para alisin ang mga makinang sumusuporta na lang sa kanya siya lang ang mahihirapan. (SOBBS) At hindi ko kayang makita makita siyang nahihirapan ng ganun. Mas maigi kung makakapagpahinga na siya agad."

"HINDI! WALA KANG KARAPATANG KUNIN ANG BUHAY NI LOLA!... Dahil sa ginawa mo Ma, PINATAY MO NA SIYA!"

Umalis ako sa harapan niya at lumabas sa ospital na iyon. Sakto at paglabas ko ay umuulan ng malakas. Nabasa ako. Nagpakabasa ako. Doon ko binuhos lahat ng nararamdaman ko. Lahat ng sakit, lahat ng dissapointments, lahat ng bigat... Lahat! Lahat!

***

Kasama nun ay yung pagpapakita nanaman ng kamukha ko. This time may payong siyang may rainbow.

"Gusto mo ba sumilog?"

"Leave me alone!"

"(Chuckle) kawawa ka naman Alex... Pagod na pagod ka na siguro. Bakit hindi mo na lang sundan yung lola mo."

Lamig na lamig na ako nun. AT doon na ako napaisip, hahayaan ko ba ang sarili ko na mamatay na lang sa lamig?

***

Time Check, 1:01AM (Resort) 

I just finally consumed my 5th bottle of soju infront of Alice. While Alice has already his 10. 

"Hin-di ka rin pala gan-nun ka-lakas u-minom ah..."

And I was conscious that she already over it. 

"I hope... I was there.. during those tough moments of Alex... It was very hard for him."

"Your so worried too much about him... Eh given the fact that you can't be together...Hindi ko pwede... Parehas kayong lalaki at sa batas ng Diyos at sa batas ng simbahan hindi yun pwede..."

"You know, your drunk..."

"E kung ako na lang kaya...?"

"What?? What are saying... Come on... That's enough..."

And suddenly...

She kissed me. 

***

During the Funeral of Alex's lola.

"Condolences"

"Thank you."

Alex showed up to her mother. 

"Anak... Goodness... Where have you been, were looking for you..."

"Nag-stay lang po ako sa bahay ng kaibigan kong camarero."

He answered. Then her mother hug here so tightly. That he can never allowed losing him again. 

"I'm sorry... Sorry for what I did to your lola."

"You should also ask forgiveness to God."

Then Alex remove himself from her hands and went ahead. He slowly walks through the Ailes  going to where her lola laid to rest. And when he saw her inside the casket. He cannot hold on to himself. He let his tears fall into his face but he avoided not to drop a single of it in the glass of the casket. Then a man touches his shoulder. 

"She is now at God hands."

He turned around and saw Fr. Mike. 

"Father."

And during that encounter, Fr. Mike presided over the funeral mass for the lolaof Alex. Upon hearing the news here in Manila I was so disappointed because I was not able to send him help by introducing them to my parents. Who could possibly provide medications for her lola. But it was to late. 

"I'm sorry Alex."

I send him that message through his messenger. I believe that he saw it and I belive that he smiled over it and some of the pains that he is carrying within him was unloaded a little bit. 

"Can we talk, son."

I said Alex mother as he approaches his beloved son who was just looking at his phone. 

***

"Ano po bang pag-uusapan natin ma?"

Tanong ko kay Shiela. 

"It's about Fr. Mike. I think its about time to let you know that..."

Pero dumating si Fr. Mike para mag-interrupt sa amin ni mama. 

"Ako na bahala magsabi sa kanya. Still. May kinalaman pa din naman ito sa formation niya."

Simula nun naguluhan na ako. 

Ano kaya yun??