𝕯𝖚𝖈 𝖎𝖓 𝕬𝖑𝖙𝖚𝖒

#52 Kabsat

Back to Emmaus Resort with Roi...

I told everything to mang Manny. I became open to him as if we knew each other since then. As how I really felt that it does. 

"Oh! Wait here. There is something that I need to give you."

He said as he interrupted my story and the flashback. So I wait here while looking at the sea. As I allow the waves to reach my feet. 

He came back with a letter in his hands. 

"Here. Take it."

He said with authority. (As it seems)

"What is this."

"Just read it..."

"How? It's in Ilocano?"

I said. 

Then there was a large log nearby and mang Manny went there to sat on it. Then he invoke me to come there and sit with him. So I just follow him there and sat with him in the log. Where my ass is not comfortable enough.

"Try to read it to me in Ilocano and I will translate it for you in English?"

After looking at him awkwardly for some moment. I give me a criminal offensive side eye. With that, I try my best to read the text. 

"Ka-kab-sat..."

I paused. 

"Brother."

Mang Manny Translated. Then I continue to read it as if it was Giel's word. Since it is a letter for someone like him. Someone I already heard how to speak in their own language which is Ilocano. 

*From Giel's Letter*

"Kapatid. Gusto ko lang na malaman mo na labis akong nalungkot nung huli tayong magkita. Given the fact na iyon na ang huli. Marahil hindi mo pa alam na pumasok na ako ng seminaryo. Kahit na matagal mo nang alam na gusto ko na talagang magpari. At inaaya pa nga kita nun na magpari ka na rin. At maglingkod at sumunod sa Diyos at sabay nating gagawin iyon ng magkasama. Pero kailangan kong mauna. Kaya hindi lahat ng nag-iiwan masakit. Pero ang lahat ng sakit ay dahil sa pag-iiwan. Nung pumasok ako may nakilala akong isang pari. Naging panatag ang loob ko sa kanya at ganun na rin siya sa akin. Pinagkatiwalaan niya ako sa lahat ng bagay kahit pa yung personal niyang buhay. Kahit pa iyong ilang bagay na mahahalaga nun sa seminaryo. Pinatulong niya ako sa Office of Vocation Promotion para may katuwang siya. At dahil may tiwala siya sa akin ipinagkatiwala niya sa akin ang lahat ng mga dokumento ng mga papasok ng seminaryo noong 2016. At isa na doon ang papasok mula sa Cebu. Pasado naman siya sa lahat ng mga pari bukod sa isa, kay Apo Mike. Tinanong ko siya kung bakit hindi dapat tanggapin ng seminaryo ang applicanteng iyon. Sinabi niya sa akin ang nakakagulat na dahilan. Ang dahilan na dapat sana'y manatili na isang secreto. Pero ang secretong iyon ay tuluyang nabuyang. Tunay ngang walang lihim ang hindi mabubunyang. Alam ko na dapat mailabas ang katotohanan. At hindi kakayanin ng konsensiya ko na magtago sa simbahan at maghadlang ng kagustuhan ng Diyos. Alam ko na kagustuhan ng Diyos na matuloy ang binatang iyon. Kaya hinayaan ko siyang makapasok. Kahit labag ito sa pagkakaibigan namin ni Apo Mike na tuluyang nasira sa pagdaan ng mga buwan. Nakasama ko ang binatang ayaw makasama ni Apo Mike. Dahil ang binatang iyon ang siyang magpapatunay sa kamalian ni Apo Mike sa kanyang nakaraan. At ang magiging dahilan ng unti-unting pagkasira ng kanyang bokasyon. Dahil sa una pa lang, sinira niya na iyon. At iyon din siguro ang kalooban ng Diyos na mabigyan siya ng leksiyon. Pero hinarap ko ang mga Consequence. Napalabas ako. Hindi dahil sa ginawa ko kay Apo Mike. Kundi dahil na rin sa lihim ko. May tinatago rin ako sa bokasyon ko. May isa akong bagay na ginawa na hindi dapat gawin ng isang seminaristang tulad ko. Pero lahat ng iyon ay nagawa ko gawa ng pangangailangan. Rumaraket akong macho dancer sa isang bar malapit sa Baclaran. Nalaman iyon nila Apo Mike at ginamit niya pa yung binatang pinapasok ko doon sa seminaryo na ayaw niya sanang patuluyin doon. Marahil naguguluhan ka na habang binabasa mo ito. Roi. Ano naman ito para sa iyo? Nung pinalabas nila ako, hindi pa doon natatapos ang lahat. Naging tropa ko ang kapatid ni Apo Mike na si Apo Paul. Nalaman ko rin ang lahat kay Apo Paul. At dahil doon pinahanap kita sa kanya. Ang sabi niya may kilala raw siyang magpinsan na gustong pumasok sa seminaryo. Pinasok niya ang pinsan mo na si Gervas del Rosario sa RCAM. Ikaw naman ay dinala niya sa Good Shepherd Missionary na hawak pa rin ngayon ng Diocese ng Batangas. Dahil may dahilan ang lahat. Ang dahilan ng pagkakapadpad mo sa Good Shepherd Silent Sanctuary ay ang malaman mo ang buong katotohanan. Na ampon ka lamang. Ampon ka dahil hindi pwedeng paglingkuran ng Ama mo ang dalawang masters. Ang ama mong minsang namangka sa dalawang ilog. Habang iyong isang ilong kung saan siya namamangka ay may namamangka na rin na iba! Kaya iniwan ka ng tunay mong ama sa ospital kung saan ka dinala na iyong tunay na Ina. At iyong mga doktor na tumulong sa mga tunay mong magulag para mailuwal ka ng malusog at ligtas ay nakiusap lamang sa iyong ama na ibigay ka sa kanila dahil hindi sila magka-anak ng asawa niya. Sa habag ng iyong ama, ibinigay ka nga niya sa kanila bilang kaisa-isa nilang anak. Ang kaisa-isa nilang anak na hindi nila aakalaing magpapari. At susunod sa yapak ng kanyang sariling ama! Marahil alam mo na kung sino ang tinutukoy ko sa liham na ito. Marahil alam mo na kung ano ang kinalaman mo sa isa mo pang kasama sa seminaryo. Yung kasamahan mo na ako mismo ang nagpasok. Na kundi dahil sa akin e wala rin siya doon kasama mo at malamag hindi kayo magtatagpo at magkakakilala ngayon. Sana man lang lubusan mo nang nakilala ang kapatid mo bago pa mapasayo ang liham na ito. Kahit bago man lang ako mama-alam sa mundo. Makita mo ito. Upang mabuksan na ang mga mata mo. At pare-pareho tayong mamulat sa katotohanan."

***

While reading... I cannot take it any longer. My tears suddenly came down and I just stared at the waves coming from our feet. While the air coming from the sea was so strong as it approach us. 

"Are you sure that--what you said to me is really what the letter is trying to say?"

I asked Mang Manny. 

"Yes"

Then what took place during my hospitalization with Alex was validated.