Seni Kendime Sakladım ✧ MinSung

23✧Köylü Varoş Minho

oylamayi unutma canim<33

(Her yorum 1 sevap point)

✧✧✧

"HADİ KOÇUM, YAPARSIN! BAS! 1! 2! 3!BAS! 1! 2! 3! BAŞTAN AL! BAS! 1! 2! 3!"

"N'oluyor burada?" Beni motive etmesi için çağırdığım Changbin'in bağırışlarını duyan Jisung içeri gelmiş ve bize şaşkınlıkla bakıyordu.

"Aşkım bu akşam babamla konuşmaya gideceğim ona hazırlıyorum."

"Onun için konuşma vesaire hazırlaman gerekmez mi? Ya da ne bileyim mental sağlığını falan hazırlaman. Salonun ortasında mekik çekmek tam olarak nasıl yardımcı olacak?"

Jisung'un tavsiyesiyle birlikte Changbin kahkaha atmaya başlamıştı. "Oğlum konuşma, mental falan bunların hepsi boş işler! Erkek adam dediğin sporla kafasını toplar, kendine gelir." Changbin'in cevabıyla ellerini belinde birleştirip "Alla alla ya" demişti.

"Çok biliyorsun sen, pis kas yığını!"

"Sen bana mı dedin-"

"Tamam durun bi. Hayatım ben konuşmamı hazırladım, ona ne diyeceğimi çok iyi biliyorum. Sporu birazcık motive olayım da götüm kalksın diye yapıyorum."

Jisung omuz silkip "İyi madem" dedikten sonra tam salondan çıkacaktı ki "Akşam kesin geliyorsun dimi? Hazır mısın?" dememle duraksamıştı.

"NE?"

"Ben sana söylememiş miydim?"

"Ağzına sıçayım Minho!" diyip yakama yapışınca Changbin "Ben en iyisi gideyim" diyerek evden fırlayarak kaçmıştı.

"YA İNSAN ŞİMDİ Mİ SÖYLER? AİLENLE RESMİ OLARAK İLK DEFA TANIŞACAĞIM VE BUNU SON DAKİKA MI SÖYLÜYORSUN? KÖYLÜ VAROŞ! KENDİN BU KADAR HAZIRLANACAĞINA BANA DESEYDİN YA BENİM HAZIRLANMAM DAHA ÖNEMLİ! NE BOK YİYECEĞİM ŞİMDİ?"

Ailemden her bahsettiğimde bile gerilen Jisung'un, onlarla resmi olarak ilk defa tanışacağını son dakika öğrenince sinirlenmesi gayet normaldi. Ama ben onu sakinleştirmeyi çok iyi biliyordum. Yanaklarından tutup yumuşak bir tonda "Hazırlanmana gerek yok ki! Hem bu tam olarak tanışma da sayılmaz, onunla konuşurken yanımda olmana ihtiyacım var sadece" demiştim. Ellerini yakamdan çekse de kaşları hâlâ çatık duruyordu. Söylenerek "Gerizekalısın ya" dediğinde göğsüme de sert bir şekilde vurmuştu. Ama unuttuğu bir şey vardı, o da mekik pozisyonundayken yakama yapıştığı için şuan kısmen kucağımda duruyor olmasıydı. Pis pis sırıtıp belinden tutunca biraz daha kendime çekmiştim. Anlık hareketimle şaşırırken onun aksine sakin bir tonla "Kızdın mı bana?" diye sormuştum.

Bakışlarını kaçırıp "Salak" dediğinde yanakları çoktan kırmızı kırmızı olmuştu bile. Bakışlarımı ona kitleyip yüzünü görmek için başımı eğdiğimde en sonunda tekrar bana bakıp "Neden önce söylemedin? Ne giyeceğimi bile bilmiyorum!" demişti.

"Unuttum söylemeyi. Hem endişelenme çuval giysen yakışır sana."

"O hâlde gel benimle kombin seçeceğiz." Üstümden kalkıp bileğimden tutarak beni odaya doğru sürüklemeye başlamıştı.

"Sen ne giyeceksin? Ona göre uyumlu renkler seçeyim."

"Bilmem bakmadım daha."

Bana şaşkınlıkla bakarken "İnanamıyorum sana" demişti. Hemen ardından dolabımı açıp benim için kıyafet seçmeye başlamıştı. Üstüme doğru bir kaç parça kıyafet fırlattıktan sonra "Dene bunları" demişti.