C h a p t e r 9: Someone POV

12 3 0
                                    

"Everything is okay. Yung kwarto niyo sa mansiyon ay inayos na nila" ngunit umirap ang kausap neto at sinigawan ito.

"I already told you na ayaw ko sa mansiyon! Kung di ka lang talaga pinasama ni Dad sa akin ay iniwan na kita! WALA KANG KWENTA"

Nasaktan ito sa sinabi ng kaniyang amo ngunit pinili niya na lamang manahimik.

"What about the thing that I have told you to do?"

Hindi ito sumagot.

"Are you now deaf?"

"Sorry po. The thing is meron po siya kasama"

Nagsmirk naman ito at nainis.

"T*anga mo ba! Of course meron siyang kasambahay"

"Ang ibig ko pong sabihin is parang may something po sa kanila. And nabalitan ko rin na siya mismo ang nagsama dun sa kasama niya ngayon"

Agad naman narindi ang kausap neto.

"What are you talking? Ang taong iyun ay akin lang at ako ang mahal niya. Wala ng iba"

Nanggagalaiti ito habang kausap niya ang kaniyang tauhan.

"But its tru~"

Naputol ang sasabihin neto ng sumigaw ang boss neto.

"STOP! WHATEVER YOU SAID I DON'T CARE. I'll make sure that the one who inteferes for my plan will surely torture or I will kill it"

Hindi neto alam kung ano ang gagawin dahil sa narinig neto. Napamahal na ito sa kaniya at tinuring niya ng kapatid ngunit natatakot siya sa magagawa neto.

"Who ever you are, get ready b*tch!" bulong neto ng may nakakakilabot na ngiti.

•|Sa Kabilang Dako Naman|•

Masayang tumuntong ang isang tatay sa stage at kaniyang isinabit ang medalya sa anak neto.

"Salamat tay" wika neto sa kaniyang ama.

"Salamat anak"

Tumulo ang kanilang luha. Matapos ang programa ay nagsalo-salo ang pamilya sa kanilang bahay ng sila'y makauwi ng isang simpleng handaan.

"Anak may mabait akong naging pasahero. Napakamasayahin niya rin at sigurado akong napakabuti niyang bata"

Masaya niya itong ikinukuwento sa kaniyang anak.

"Mabuti naman kung ganon po tay. Pero mukhang napasaya niya ho kayo. Nagagalak ko itong makilala"

Masayang wika ng kaniyang anak na gusto niya pasalamatan ang naging pasahero ng kaniyang ama.

"Oo anak, nakakwentuhan ko pa nga siya. At pasensya ka na at nagalak lang ako kaya naikwento ko ang tungkol sayo na nakapaggraduate ka na. At oo nga pala sinabi niya sabihin kong congratulations. Pinapasabi niya ito"

"Sana makapagpasalamat man lang ako sa kaniya"

Naisip neto na gustong-gusto na niya itong makilala dahil sa kwento ng kaniyang ama. Nagtataka ito kung bakit ganun na lang ang reaksyon ng kaniyang ama.

"Naalala ko na anak. Makikita mo siya dahil dun siya nagtratrabaho sa gusto mo mapagtrabahuan. At napakagwapo ng magiging boss mo nakita ko nga sila. Diko alam kung magkasintahan ba sila. Iba kasi ang tingin ng lalaking iyon dun sa pasahero ko. Ganon na ganon ang tingin ko sa mama mo nung una kaming nagkita haha" at binatukan naman siya ng kaniyang asawa.

Hindi nila ito napansin ng mukhang malungkot ang anak nila ng marinig nito na mukhang may kasintahan na ang pasahero ng kaniyang ama.

"ringgg"

Agad naman tumayo ang anak neto at dali-daling sinagot ang telepono.

"Hello po" panimula neto.

"This is from the HR office. You are given to have interview on friday at 8:00 be neat and be there on time. I will send the address. Thank you and Goodluck!"

"Thank you po" wika neto at ibinaba na ang telepono.

"Anak iyan na ba yung hinihintay mo" masayang wika ng ama neto.

"Opo tay. Tinanggap nila yung application form ko at need ko pumunta sa friday para sa interview" excited netong wika.

"Salamat sa Diyos. Goodluck anak. Kayamo yan. Tara na kumain na tayo"

"Salamat po tay"

At umupo na ito at masayang nagsalo-salo ang kanilang pamilya.

The EncounterWhere stories live. Discover now