တိတ္ဆိတ္ေနမႈက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနခဲ့ေတာ့ ဖုန္းဝင္ဝင္လာခ်င္းမွာပဲ ဂ်န္အြန္ေယာလ္က ခ်က္ခ်င္း ကိုင္လိုက္တယ္။
"ဟယ္လို? ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ပါ... ဟုတ္ကဲ့? ေဆး႐ုံ?"
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လာတဲ့ ဂ်န္အြန္ေယာလ္မ်က္ႏွာအမူအရာက ေအးခဲေနခဲ့တယ္။ ဖုန္းေျပာလို႔ ၿပီးတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းပဲ အိမ္ထဲကေန ထြက္လာၾကၿပီး ကားဆီ သြားလိုက္ၾကတယ္။ ကြတ္ကီးကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႕အတူ ေခၚလာလိုက္ၾကၿပီး အကယ္၍ မေခၚလာခဲ့ရင္ တစ္ေကာင္တည္း က်န္ခဲ့ေတာ့မွာေလ။
"ဘယ္ေဆး႐ုံလဲ?"
"ေဆာင္း...ေဆာင္းဝန္းက်န္းမာေရးစင္တာ။"
"ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ အခုခ်က္ခ်င္း ေဆာင္းဝန္းက်န္းမာေရးစင္တာကို သြားမယ္။"
ကြတ္ကီးက ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္နားမွာ တအီအီ လုပ္ေနလ်က္ရွိၿပီး ကားထဲ ဝင္လိုက္တာနဲ႕ ဒါရိုက္ဘာကို သြားမဲ့ေနရာ ေျပာျပလိုက္တယ္။ ကားက စတင္ေ႐ြ႕လ်ားသြားၿပီး ေဆာင္းဝန္းက်န္းမာေရးစင္တာရဲ႕ ERကို အျမန္ေရာက္သြားတယ္။
(T/N : ER - Emergency Room)
"အဖြား!"
"အိုး ေရာက္လာၿပီလား? အဲ့ဒီေလာက္ ကိစၥႀကီး မဟုတ္ပါဘူးကြယ္..."
သူ႕အဖြားေရွ႕မွာ ဂ်န္အြန္ေယာလ္က ငိုေတာ့မလို ျဖစ္လာၿပီး ဆရာဝန္ေတြကို သူတို႔ ၾကည့္ေပးေနတာက မလုံေလာက္ေသးသလိုမ်ိဳး ၾကည့္လိုက္တယ္။ အလြန္အမင္း ပင္ပန္းသြားတာမို႔ ျဖစ္မယ္၊ သူ႕အဖြားေဘးမွာ ပုံ႕ပုံ႕ေလး ထိုင္ခ်လိဳက္တယ္။
သူမကို ၾကည့္ေနရင္း သူမပုံစံက အေျခအေနေကာင္းတဲ့ပုံ မရတာကို သတိထားလိုက္မိေတာ့ ဂ်န္အြန္ေယာလ္ သူ႕အဖြားနဲ႕ စကားေျပာေနတုန္း ကြၽန္ေတာ္က ဆရာဝန္နဲ႕ ေဆြးႏြေးလိုက္တယ္။
"ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ အဖြား?"
"အိုး လမ္းၾကားထဲက ထြက္လာေတာ့ ကားမေတာ္တဆမႈ ေသးေသးေလး ျဖစ္သြား႐ုံပါ။ အဖြားရဲ႕ အရိုးေတြက အားနည္းေတာ့ အဖြားေျခေထာက္ ေခြသြားတာေလ၊ အခုေတာ့ ဒီအရိုးေတြက ထိခိုက္လြယ္လာၿပီ။"
YOU ARE READING
လူ႕အမွိုက္ရဲ႕ ရွင္သန္ရန္ ႀကိဳးစားမႈမ်ား : Myanmar Translation (Zawgyi)
Action#Author(s) -Bism #English Translator -IceCherry #Language -Korean #Associated Names -망나니는 살고 싶다 #Status in COO -85 Chapters (Ongoing) I got permission from English translator - IceCherry to translate this novel.
