27 DAYS (LARRY)

DAY 1

Hiçbir zaman nasıl öleceğimi düşünmedim. Hiç oturup gerçekten ölümün nasıl olacağı, ben eğer artık burada olmasaydım neler olacağı hakkında düşünmedim. Tamam, Alacakaranlık'taki Bella gibi konuşuyorum, ki bu korkunç. Her neyse, konudan uzaklaşıyorum. Her neyse hiçbir zaman tam olarak nasıl öleceğimi düşünmedim. Bilirsiniz, yaşlanınca öleceğimi düşündüm, 90 veya o civarlarda.

Ama kendimi her zaman havalı, ot içen, hipster dedeler gibi hayal etmişimdir, Küçük karavanımla ve her yerde duran yeşil torbalarla.

Zaten her zaman kendimi buna inandırıyorum. Ellerimde günlüğümle ve bileğimden kanlar akarken banyomuzun zemininde oturacağım hiç aklıma gelmemişti.

Bana soracak olursanız, bu rahatlatıcı bir duygu.

Louis yatakta uyuyor, mükemmel bir melek gibi. Hiç kimseye değil, yalnızca ona sahip olduğum için kutsanmış hissettiğim bir güneş ışını gibi. Bana her zaman iyi davranıyor ama onun buna karışmasına izin veremem. Ona bunları anlatamam çünkü ona anlatırsam ne olacağını biliyorum. Beni biriyle konuşmaya ikna etmeye çalışacağını biliyorum ama zaten bunu daha önce denedim. Denedim ama hiçbir işe yaramadı. Louis'nin beni sevdiğini biliyorum, yanlış anlamayın. Beni seviyor, biliyorum. Eğer ondan istersem beni aya bile götürebilir.

Bazı insanlar hayatımın o kadar da kötü olmadığını söylüyor. Ve bazı yönleriyle evet, sanırım o kadar kötü değil. Dünyadaki en iyi eşe sahibim. O dünyada yaşayan ve yürüyebilen gerçek bir gün ışığı ama onun için yeterli olmadığımı hissediyorum.

Louis çok çok daha fazlasını hak ediyor. Çok fazla şey kaybetti ve ben burada aptalca şeyler için ağlıyorum. Onu hak etmiyorum. Gerçekten onu hak etmiyorum.

Bana yapılan yorumlara, tweetlere ve hakaretlere daha fazla dayanamıyorum. Gerçekten daha fazla dayanamıyorum. Ama tüm sevdiklerimi incitmeden bu şeye nasıl bir son verebilirim?

Louis yatağına oturdu ve eşinin günlüğünü tutarken ağladı. Acı. Harry olmadan oluşan boşluk hissi. Tek başına yatarken yan tarafında orada olması gereken kişinin olmaması sebebiyle olan soğukluk.

Louis'nin, Harry'nin burada olmasına ihtiyacı vardı. Günlüğü yatağa koydu ve alyansıyla oynadı.

"Tanrım, Hazza. Çok çok özür dilerim. Senin için burada olmalıydım. Tüm bu hissettiklerini anlamalıydım. Tanrım. Seni özledim. Seni seviyorum."