"မောင်လို့ခေါ်ပါပြောထားရဲ့နဲ့ဘာလို့မခေါ်ရတာလဲ"
"အို..မင်းနဲ့ရိုးကဘာဆိုင်လို့လဲ
အဲ့လိုခေါ်ဖို့လည်းမလိုဘူးလို့ရိုးထင်တယ်..."
အရှေ့မှာလူ၏မျက်ဝန်းနက်နက်များကိုရိုးအကြည့်ချင်းဆုံပြီးပြန်ပြောပြစ်လိုက်လေသည်..။
လက်လေးများမှာလည်းသူ့ရင်ဘက်ကို တွန်းထုတ်နေပေမဲ့ သူ့ရဲ့ကိုယ်ကြီးမှာအနည်းလေးတောင်ရွေ့မသွားပေ..။
"ကျုပ်ခင်ဗျားကိုသဘောကျတယ်ဒေါ်ကြာရိုးနွယ်!
ချစ်လည်းချစ်တယ် ဒီလောက်ဆိုခင်ဗျားကျုပ်ကိုမောင်လို့ခေါ်သင့်ပြီ"
"အို...မင်းရူးနေသလား
ရိုးကိုအဲ့လိုအလွယ်စကားလာမပြောပါနဲ့!
ရိုး မင်းကိုလည်းစိတ်ဝင်စားမှာမဟုတ်လို့ အဲ့လိုလည်းမခေါ်နိုင်ဘူး"
သူပြောထွက်လာတဲ့စကားများကြောင့် ရိုးရှက်စိတ်ကောဒေါသစိတ်လေးများရောယှက်နေလေတော့သည်..။
တွေ့တာမြင်တာတောင်တလမရှိသေးပဲရိူးကိုချစ်တယ်တဲ့လား..။
စကားကိုသူသိပ်ကိုအလွယ်ပြောနိုင်တာပဲ...။
"ခင်ဗျားဒီလောက်ပြန်ပြောရဲနေတာက ကျုပ်ခင်ဗျားကိုဘာမှမလုပ်သေးလို့ထင်တယ်.."
"ဟင်..!ဘာ..ဘာလုပ် အွင့်..အင့်"
ရိုးခါးပေါ်မှာရှိနေသည့်သူ၏လက်မှာ ပို၍
ဖြစ်ညှစ်ခြင်းခံလိုက်ရမူ့နဲ့အတူ
နှုပ်ခမ်းသားတွေကိုကျူးကျော်နမ်းရှိုက်ခြင်းခံလိုက်ရမူ့ကြောင့် ရိုးရင်တွေဗြောင်းဆန်ကာနေရတော်သည်..။
သူ့ရင်ဘက်ပြင်ကို ရိုးလက်များဖြင့်တွန်းထုတ်နေပေမဲ့ဘယ်လိုမှအားချင်းမမျှတပေ..။
နှုပ်ခမ်းပါးတွေကိုအပေါ်တစ်လှည့်အောက်တစ်လှည့်ဖြင့်အကျွမ်းတဝင်ကိုနမ်းရှိုက်ခြင်းခံနေရမူ့ကြောင့်
ရိုးအားအင်တွေတောင်ချိနဲ့လာရတော့သည်..။
ပြွတ်စ်...အွင်းး... အင့်
ပြောစကားနားမထောင်သည့်သူမကို ကိုယ်စိတ်ကျေနပ်စေတဲ့ထိအားရအောင်နမ်းရှိုက်ပြီးလေကာအောက်နှုပ်ခမ်းပါးလေးကိုခပ်စပ်စပ်လေးဖိကိုက်ပြီးလေမှအနမ်းများကိုရပ်တန့်ပေးလိုက်လေသည်..။
YOU ARE READING
မောင်...လူကြမ်း
Non-Fictionမင်းလိုယောကျ်ားမျိုးရှိတဲ့အရပ်မှာမနေချင်ဘူးဆိုတဲ့ခင်ဗျားကို ကျုပ်လိုကောင်ရှိတဲ့အရပ်မှာပဲ ခင်ဗျားကိုမယားတော်ထားမှာ ဒေါ်ကြာရိုးနွယ်...!
